Eu, Fátima García Castro, letrada da Administración de xustiza do Xulgado do Social número 2 de reforzo bis da Coruña, fago saber que no procedemento de despedimento/cesamentos en xeral 505/2020 deste xulgado do social, seguido contra a empresa Barlim 2009, S.L., sobre despedimento, ditouse a seguinte resolución cuxa parte dispositiva se adxunta:

«Auto

A Coruña, 16 de abril de 2021

Parte dispositiva

Acórdase aclarar o contido da Sentenza do 8 de abril de 2021 de tal forma que o seu contido compleméntase dous fundamentos de dereito para dar resposta a tales omisións, quedando redactada a sentenza da seguinte maneira:

Quinto. A declaración do despedimento como improcedente obriga a calcular a indemnización extintiva de acordo co artigo 110.1 da Lei reguladora da xurisdición social (Lei 36/2011, do 10 de outubro); co artigo 56.1 do Estatuto dos traballadores (Real decreto lexislativo 2/2015, do 23 outubro) e, ao iniciarse a relación laboral con anterioridade ao 12 de febreiro de 2012, coa disposición transitoria undécima do Estatuto dos traballadores.

O cálculo desta indemnización debe facerse sobre a base do período en que a parte actriz prestou servizos laborais para o empregador, tomando como data inicial o día 8.8.2005 correspondente á antigüidade recoñecida nesta resolución e como data final o día de extinción da relación laboral 5.6.2020. O prorrateo dos días que exceden dun mes completo compútase coma se a prestación de servizos efectuouse durante toda a mensualidade: considérase como un mes completo (sentenzas do TS do 20 de xullo de 2009, recurso 2398/2008, ECLI:É:TS:2009:5261; 20 de xuño de 2012, recurso 2931/2011 ECLI:É:TS:2012:4645; e 6 de maio de 2014, recurso 562/2013, ECLI:É:TS:2014:2125).

A indemnización correspondente ao período anterior ao 12 de febreiro de 2012 calcúlase a razón de “corenta e cinco días de salario por ano de servizo polo tempo de prestación de servizos anterior á devandita data, prorrateándose por meses os períodos de tempo inferiores a un ano” (disposición transitoria undécima do Estatuto dos traballadores). Iso significa que debemos contabilizar 79 meses neste primeiro período e que por cada un deles devéñanse 3,75 días indemnizadores (45 días de salario anuais divididos polos 12 meses do ano). Debido a que os días indemnizadores do primeiro período non superan os 720, tamén debe computarse o período de prestación de servizos posterior ao 12 de febreiro de 2012.

No segundo período opera unha indemnización de “trinta e tres días de salario por ano de servizo polo tempo de prestación de servizos posterior, prorrateándose igualmente por meses os períodos de tempo inferiores a un ano” (disposición transitoria undécima do Estatuto dos traballadores). En consecuencia, debemos contabilizar 100 meses no segundo período. Por cada un deles devéñanse 2,75 días indemnizadores (33 días de salario anuais divididos polos 12 meses do ano). Sumando as indemnizacións de ambos os períodos, co tope de 720 días, a indemnización por despedimento improcedente cífrase en 25.740,06 euros. Desa contía debe deducirse a indemnización que por cesamento do contrato puidese percibir pártea actriz.

Sexto. No que incumbe á responsabilidade subsidiaria do Fogasa debe estarse ao previsto nos artigos 33 do ET e 23 da LRJS, con notificación da presente resolución.

Sétimo. Por último e en relación coa imposición de costas solicitadas, non resulta acreditada a coincidencia esencial a que se refire o artigo 66.3 da LRJS, tendo en conta así mesmo que a demanda foi ampliada fronte a unha empresa non inicialmente demandada, polo que non procede tal condena.

En consecuencia, o fallo da sentenza debe dicir “Estímase parcialmente a demanda formulada por Miguel Ángel Aparicio Rosales contra Barlim 2009, S.L. e Café Faladoiro, S.L., e declaro a improcedencia do despedimento do demandante efectuado con data de efectos 5 de xuño de 2020, e condeno á demandada Barlim 2009, S.L. a optar entre readmitir ao traballador demandante nas mesmas condicións que rexían antes de producirse o despedimento, con abono dos salarios deixados de percibir desde a data de efectividade do despedimento ata a readmisión a razón de 45,06 euros diarios, ou ben, a elección da demandada, á extinción da relación laboral co abono ao demandante dunha indemnización de 25.740,06 euros por despedimento improcedente.

A opción do empresario entre a readmisión do traballador ou a indemnización por despedimento improcedente deberá exercerse no prazo de 5 días contados a partir da notificación da presente resolución, mediante un escrito ou comparecencia ante este xulgado. Transcorrido devandito prazo sen que optase entenderase que procede a readmisión.

Todo iso sen prexuízo das responsabilidades legais do Fogasa.

Absólvese a Café O Faladoiro, S.L. das pretensións fronte a ela dirixidas”.

Manténdose inalterable o resto do fallo da sentenza.

Notifíquese esta resolución ás partes.

Esta resolución non é susceptible de recurso algún, sen prexuízo dos recursos que poidan interpoñerse contra a resolución que é obxecto de rectificación.

Así o acorda, manda e asina».

E para que sirva de notificación en legal forma a Barlim 2009, S.L., en ignorado paradoiro, expido a presente para a súa inserción no Diario Oficial de Galicia.

Advírtese ao destinatario que as seguintes comunicacións faranse fixando copia da resolución ou da cédula no taboleiro de anuncios da oficina xudicial, salvo o suposto da comunicación das resolucións que deban revestir forma de auto ou sentenza, ou cando se trate de emprazamento.

A Coruña, 27 de maio de 2021

A letrada da Administración de xustiza