No procedemento de referencia foi ditada a resolución do teor literal seguinte:
«Sentenza: 00263/2017.
Sentenza.
Ferrol, 29 de setembro de 2017.
Vistos os autos de modificación de medidas nº 382/2017 por Montserrat Matos Salgado, xuíza substituta do Xulgado de Primeira Instancia número 5 de Ferrol, seguidos ante este por instancia de Alba Simo Vázquez, que actúa representada pola procuradora Sra. Rodríguez Senra e asistida pola letrada Sra. Romalde Corral, contra David Vázquez Garrote, en situación de rebeldía procesual, sobre modificación de medidas.
Antecedentes de feito.
Primeiro. A procuradora Sra. Rodríguez Senra, na representación indicada, presentou demanda de modificación de medidas en data do 11.5.2017, onde, despois de expoñer os restantes feitos e os fundamentos de dereito que considerou de aplicación, terminou solicitando que se deixe sen efectos o réxime de custodia compartida, establecido na sentenza nº 237/2015 ditada polo Xulgado de Primeira Instancia número 5 de Ferrol en procedemento de garda e custodia e alimentos de fillo menor seguido con número de autos 826/2015, sen fixar réxime de visitas, por canto se trasladou a vivir a Cádiz co neno e o pai non mantén co neno ningún tipo de relación ao menos desde hai seis meses, e o que se desenvolve é o réxime de estadías compartidas establecido cos avós paternos, sen a presenza do proxenitor. Respecto á pensión de alimentos, que se estableza no devandito concepto a cantidade de 500 euros mensuais e os gastos extraordinarios por metade.
Segundo. A devandita demanda, admitida a trámite por decreto do 24.5.2017, foi contestada polo Ministerio Fiscal en escrito do 12.6.2017. En dilixencia de ordenación do 18.7.2017 declárase o demandado en situación de rebeldía procesual e convócanse as partes á celebración de vista que tivo lugar no 26.9.2017, co resultado que se recolle en soporte audiovisual.
Terceiro. Na tramitación do presente procedemento observáronse as prescricións legais, quedando os autos sobre a mesa do provente en data do 26.9.2017 para ditar a oportuna resolución.
Fundamentos de dereito.
Primeiro. A parte demandante solicita no seu escrito reitor a modificación do réxime de garda e custodia establecido na sentenza nº 237/2015 ditada polo Xulgado de Primeira Instancia número 5 de Ferrol en procedemento de garda e custodia e alimentos de fillo menor seguido con nº de autos 826/2015, de forma que se atribúa a garda e custodia á nai, sen que se estableza réxime de visitas en favor do pai, unha vez que a nai se trasladou coa súa actual parella e co menor a vivir a Cádiz, sendo inexistente desde o mes de febreiro a relación entre o proxenitor e o seu fillo Enzo, de forma que as semanas que o neno debe estar en compañía do seu pai realmente permanece coa familia paterna, sen que consten visitas nin contactos telefónicos entre o menor e o seu pai. Respecto á pensión de alimentos, que se estableza no devandito concepto a cantidade de 500 euros mensuais, atendendo ás necesidades do menor e ás manifestacións do pai en relación cos seus elevados ingresos.
O demandado non comparece para os efectos de realizar manifestacións sobre a petición de modificación de medidas interesada de adverso. O Ministerio Fiscal solicita que se adopten as medidas interesadas pola nai, pois responden ás novas circunstancias concorrentes e redundan en beneficio do menor.
Segundo. A este respecto establece o art. 90, parágrafo terceiro CC: “As medidas que o xuíz adopte na falta de acordo ou as convidas polos cónxuxes, poderán ser modificadas xudicialmente ou por novo convenio cando se alteren substancialmente as circunstancias”.
E o art. 775.1 LAC: “O Ministerio Fiscal, habendo fillos menores ou incapacitados e, en todo caso, os cónxuxes poderán solicitar do tribunal a modificación das medidas convidas polos cónxuxes ou das adoptadas en defecto de acordo, sempre que variasen substancialmente as circunstancias tidas en conta ao aprobalas ou acordalas”.
En relación coa modificación de medidas solicitada cando varíen as circunstancias concorrentes no momento en que foron adoptadas, pronúnciase, entre outras, a SAP da Coruña do 30.6.2014, Sección Sexta, nos seguintes termos: “Segundo. O artigo 91 do Código civil permite a modificación das medidas fixadas nas sentenzas de nulidade, separación ou divorcio, ou ben as convidas polas propias partes, cando se alteren substancialmente as circunstancias tidas en conta ao establecelas, coa carga da proba para aquel que afirma o cambio substancial que xustifica a modificación. Así mesmo, para a prosperabilidade da modificación de medidas dunha anterior sentenza, son requisitos legais e xurisprudenciais que se adoptasen nela medidas que regulen tales efectos, que xurdisen feitos posteriores e non previstos polas partes ou polo xuíz que impliquen unha variación substancial nas circunstancias que serviron de base á adopción de tales medidas, isto é, que a modificación sexa verdadeiramente transcendente e non de escasa ou relativa importancia, que tal situación sexa permanente ou duradeira e non conxuntural ou transitoria, que non sexa imputable á vontade de quen solicita a revisión nin preconstituída con finalidade de fraude, así como que a modificación fose solicitada na forma establecida pola lei”.
E a máis recente SAP da Coruña do 19.5.2015 do mesmo tribunal: “O artigo 91 do Código civil e o art. 775 da Lei de axuizamento civil en termos análogos, abre paso á modificación das medidas establecidas en relación cos fillos subliñando, expresamente, que a devandita modificación procederá cando “se alteren substancialmente as circunstancias” consideradas para a súa adopción. Na aplicación das devanditas previsións normativas perfilouse un corpo de xurisprudencia uniforme conforme o cal para que poida ter lugar a modificación de medidas deben concorrer os seguintes presupostos: 1) que se producise un cambio no conxunto das circunstancias ou representacións consideradas ao tempo de adoptarse as medidas cuxa modificación se pretende; 2) que tal cambio sexa substancial ou, o que é o mesmo, importante ou fundamental; 3) que a alteración ou variación afecte as circunstancias que foron tidas en conta no momento de adoptalas e inflúan esencial e decisivamente no seu contido; 4) que a alteración ou mutación evidencie signos de permanencia de maneira que permita distinguila dun cambio puntual ou transitorio das circunstancias consideradas para a adopción destas; 5) que a devandita alteración non tivese sido prevista no momento do establecemento, convencional ou xudicial, das medidas; e 6) que a modificación non sexa imputable á exclusiva vontade do obrigado”.
Terceiro. Na súa consideración e con perspectiva na proba practicada no acto de xuízo, documental e interrogatorio de parte, constatouse, atendendo ás conclusións realizadas pola representación letrada do demandante e do Ministerio Fiscal, a alteración substancial das circunstancias concorrentes no momento en que se ditou a sentenza nº 237/2015 polo Xulgado de Primeira Instancia número 5 de Ferrol en procedemento de garda e custodia e alimentos de fillo menor seguido con nº de autos 826/2015, canto ao réxime de garda e custodia establecido na devandita resolución. Segundo manifesta a demandante, hai xa meses que o menor non ten relación co seu pai, nin sequera contacto telefónico, polo que, vista a desidia do proxenitor no exercicio da patria potestade, así como o desinterese mostrado en canto á súa situación e necesidades, procede acceder ao solicitado pola nai e, que ten informe favorable do Ministerio Fiscal, e acordar o cambio de réxime de garda e custodia atribuíndoo en exclusiva á nai, sen establecer réxime de visitas en canto se prolongue a situación actual de falta absoluta de contacto entre o menor e o seu pai, sen prexuízo de que os avós paternos poidan solicitar polas vías oportunas o establecemento dun réxime de visitas no seu favor.
Canto á petición económica, acórdase manter a cantidade de 300 euros mensuais fixada en trámite de medidas provisorias, pois non foi despregada actividade probatoria suficiente por parte da demandante para acreditar que se produciu un cambio substancial na economía do proxenitor, manifestando descoñecer os ingresos que percibe na actualidade.
Cuarto. En relación ás custas procesuais, vista a estimación substancial das pretensións das partes, non se realiza especial pronunciamento ao respecto.
Vistos os preceptos citados, concordantes e demais de xeral aplicación,
Decido:
Que, estimando parcialmente a demanda de modificación de medidas formulada por Alba Simo Vázquez, que actúa representada pola procuradora Sra. Rodríguez Senra e asistida pola letrada Sra. Romalde Corral, contra David Vázquez Garrote, en situación de rebeldía procesual, debo acordar e acordo a modificación do réxime de garda e custodia establecida no seu día pola sentenza nº 237/2015 ditada polo Xulgado de Primeira Instancia número 5 de Ferrol en procedemento de garda e custodia e alimentos de fillo menor seguido con nº de autos 826/2015, e deberá rexer o que segue:
Atribuír a garda e custodia do menor Enzo Vázquez Simo á súa nai e a patria potestade será compartida entre ambos os proxenitores.
Non procede establecer réxime de visitas en favor do pai, sen prexuízo de que, se se producir un cambio de circunstancias, poderá este solicitar que se acorde un réxime progresivo de visitas.
Establécese en concepto de pensión de alimentos que debe satisfacer o pai en favor do seu fillo Enzo 300 euros mensuais, que se aboarán nos cinco primeiros días de cada mes na conta bancaria que a parte demandante determine e que se actualizarán anualmente conforme o IPC. Os gastos extraordinarios, previamente comunicados e consentidos, aboaranse por metade entre ambos os proxenitores.
Sen imposición de custas á parte demandada.
Notifíquese a presente sentenza ás partes coa mención expresa de que contra ela cabe recurso de apelación ante a Audiencia Provincial, que se deberá interpor no prazo de vinte días desde a súa notificación.
Así o pronuncia manda e asina Montserrat Matos Salgado, xuíza substituta do Xulgado de Primeira Instancia número 5 de Ferrol».
E como consecuencia do ignorado paradoiro de David Vázquez Garrote, expídese este edicto para que sirva de cédula de notificación.
Ferrol, 2 de febreiro de 2018
María del Carmen Fernández Matas
Letrada da Administración de xustiza
