Eu, María Teresa Vázquez Abades, letrada da Administración de xustiza do Xulgado do Social número 1 de Santiago de Compostela, fago saber que no procedemento ordinario 1196/2013 deste xulgado do social, seguido por instancia de Fundación Laboral de la Construcción contra Pavimentos Compostela, S.L., Fogasa, sobre ordinario, se ditou auto do 19 de xaneiro de 2017 do teor literal seguinte:

«Auto

Maxistrada xuíza

María Fe López Juiz

En Santiago de Compostela o 19 de xaneiro de 2017.

Antecedentes de feito

Primeiro. O 30 de decembro de 2016 ditouse sentenza neste procedemento nos termos que consta unido en autos e cuxa decisión dispón: “Que estimo integramente a demanda interposta por Fundación Laboral de la Construcción contra a mercantil Albañilería Construcción de Noroeste e o Fondo de Garantía Salarial e, en consecuencia, condeno a mercantil a que lle aboe á Fundación Laboral de la Construcción a cantidade de 212,64, incluída a recarga do 20 % por mora. Sen imposición de custas”.

Segundo. Que o 3 de xaneiro de 2017 o letrado da parte demandante Fundación Laboral de la Construcción presenta escrito de aclaración alegando erro de transcrición e solicitando que se corrixa o nome da entidade demandada, en lugar de Albañilería Construcciones de Noroeste debe ser Pavimentos Compostela, S.L. e en canto á cantidade que se reclama, en vez de 212,64 debe ser 877,39 euros.

Fundamentos de dereito

Primeiro. O artigo 214.1 da Lei de axuizamento civil dispón: Invariabilidade das resolucións. Aclaración e corrección “Os tribunais non poderán variar as resolucións que pronuncien despois de asinadas, pero si aclarar algún concepto escuro e rectificar calquera erro material que teñan”. Artigo 215.1 emenda e complemento de sentenzas e autos defectuosos ou incompletos do mencionado corpo legal “As omisións ou defectos que poidan ter as sentenzas e os autos e que sexa necesario remediar para levar plenamente a cabo as ditas resolucións poderán ser emendadas, mediante auto, nos mesmos prazos e polo mesmo procedemento establecidos no artigo anterior”.

É doutrina reiterada do Tribunal Constitucional que o principio de invariabilidade, intanxibilidade ou inmodificabilidade das resolucións xudiciais firmes é unha consecuencia, tanto do principio de seguridade (artigo 9.3 CE), como sobre todo do dereito á tutela xudicial sen indefensión (artigo 24 C.E.), tendo en conta que “este dereito asegura aos que foron parte nun proceso que as resolucións xudiciais definitivas ditadas nel non sexan alteradas ou modificadas fóra das canles legais establecidas para iso. Precisamente un dos remedios procesuais previstos para excepcional o principio é a canle di mal chamado “recurso de aclaración”, que permite que os órganos xudiciais aclaren algún concepto escuro, suplan calquera omisión ou corrixan algún erro material sobrevido nas súas resolucións definitivas, o cal se debe entender limitado á función reparadora para a cal se estableceu. En consonancia con isto, esta vía aclaratoria é plenamente compatible co principio de intanxibilidade das sentenzas firmes, xa que na medida en que este ten a súa base e é unha manifestación do dereito á tutela xudicial efectiva e, pola súa vez, un instrumento para garantir o dereito á tutela xudicial, non integra este dereito beneficiarse de simples erros materiais ou de evidentes omisións na redacción ou transcrición da decisión que se poidan deducir, con toda certeza, do propio texto da sentenza (S.T. S.T.C. 180/1997, do 27 de outubro). Para a adecuada comprensión da relevancia do motivo debemos ter presente, en primeiro lugar, o contido do precepto legal cuxa aplicación polo xulgado terá dado lugar á nulidade pretendida. Na regulación do artigo 267 LOPX coexisten dous réximes distintos: a aclaración propiamente dita, referida “aclarar algún concepto escuro ou suplir calquera omisión que a sentenza conteña e a rectificación dos erros materiais manifestos e os aritméticos”.

Segundo. Como queda dito a parte demandada pretende a corrección dos erros de transcrición apreciados na sentenza do nome dunha das entidades demandadas, pois en lugar de Albañilería Construcciones de Noroeste debe ser Pavimentos Compostela, S.L., e en canto á cantidade que se reclama, de 212,64 debe ser 877,39 euros. Pois ben, examinada a demanda, os documentos presentados coa demandada, efectivamente hai erros de transcrición na sentenza ditada, pero ao se tratar de erros de transcrición facilmente emendables procede a súa aclaración por non vulnerar os principios de invariabilidade, intanxibilidade ou inmodificabilidade das resolucións xudiciais firmes, polo que onde di “Albañilería Construcciones de Noroeste”, debe dicir “Pavimentos Compostela, S.L.”, e a cantidade que se reclama é 877,39 euros, en lugar de 212,64 euros, polo que se debe corrixir nestes termos (encabezamento da sentenza, antecedente de feito primeiro, feito probado primeiro, fundamento de dereito primeiro e a decisión da sentenza). No demais débese manter a literalidade da sentenza.

Vistos os preceptos legais citados e demais de xeral e especial aplicación.

Parte dispositiva

Que se debe de estimar o escrito de aclaración presentado polo letrado Sr. Núñez Fernández en nome e representación de Fundación Laboral de la Construcción nos termos que consta no fundamento xurídico segundo desta resolución e na decisión da sentenza debe dicir: “Que estimo integramente a demanda interposta por Fundación Laboral de la Construcción contra a mercantil Pavimentos Compostela, S.L., e, en consecuencia, condeno a mercantil Pavimentos Compostela, S.L., a que lle aboe á Fundación Laboral de la Construcción a cantidade de 877,39, incluído a recarga do 20 % por mora. Sen imposición de custas”. No demais débese manter a literalidade da sentenza.

Notifíqueselles a presente resolución ás partes e fágaselles saber que contra ela non poderán interpoñer ningún recurso.

Así o pronuncia, manda e asina, María Fe López Juiz, maxistrada xuíza substituta do Xulgado do Social número 1 de Santiago de Compostela».

Para que sirva de notificación en legal forma a Pavimentos Compostela, S.L., en ignorado paradoiro, expido este edicto para a súa publicación no Diario Oficial de Galicia e no taboleiro de anuncios dese órgano xudicial.

Advírteselle ao destinatario que as seguintes comunicacións se farán fixando copia da resolución ou da cédula no taboleiro de anuncios da oficina xudicial, salvo o suposto da comunicación das resolucións que deban revestir forma de auto ou sentenza, ou cando se trate de emprazamento.

Santiago de Compostela, 20 de xaneiro de 2017

A letrada da Administración de xustiza