Visto o texto do convenio colectivo galego de editoriais de ámbito autonómico (código de convenio 8200425), que se suscribiu con data do 9 de febreiro de 1998, entre a representación da Asociación Galega de Editores e a Confederación Intersindical Galega, e de conformidade co disposto no artigo 90.2º e 3º do Real decreto lexislativo 1/1995, do 24 de marzo, polo que se aproba o texto refundido da Lei do Estatuto dos traballadores, e no Real decreto 1040/1981, do 22 de maio, sobre rexistro e depósito de convenios colectivos de traballo, esta dirección xeral de Relacións Laborais

ACORDA:

Primeiro.-Ordena-la inscrición do devandito convenio no rexistro xeral de convenios desta dirección xeral.

Segundo.-Remiti-lo texto orixinal ó correspondente servicio deste centro directivo.

Terceiro.-Dispoñe-la súa publicación no Diario Oficial de Galicia.

Santiago de Compostela, 13 de xullo de 1998.

María José Cimadevila Cea

Directora xeral de Relacións Laborais

Convenio galego de editoriais

Capítulo I

Disposicións xerais

Artigo 1.1. Ámbito territorial.

O presente convenio é de aplicación obrigatoria en todo o territorio da Comunidade Autónoma de Galicia.

Artigo 1.2. Ámbito funcional.

Dentro do ámbito enunciado no artigo 1.1, a aplicación do convenio será obrigatoria para tódalas empresas editoriais, e para os seus traballadores.

Enténdese por empresas editoriais as que se dediquen, con ou sen talleres gráficos, á edición de libros, folletos, fascículos, cómics e revistas (periódicas ou non) que non estean expresamente incluídas de acordo coa lexislación vixente no ámbito de empresas de prensa.

Artigo 1.3. Ámbito persoal.

O convenio inclúe a todo o persoal empregado nas empresas mencionadas no artigo anterior.

Quedan excluídos en canto ó ámbito persoal do presente convenio:

a) O persoal que exerza funcións de alta dirección, alto goberno e alto consello, característicos dos cargos

de administrador xeral, conselleiros, directores xerais, directores xerentes, apoderados e outros análogos.

b) O persoal que teña concertada coa empresa unha relación non laboral, suxeita ás normas da contratación civil ou mercantil.

c) Os axentes comerciais, suxeitos a relación mercantil, e os representantes sometidos a relación laboral especial.

Inclúense expresamente no ámbito de aplicación do presente convenio colectivo tódolos traballadores e traballadoras que presten os seus servicios nas máquinas das empresas ou unidades productivas citadas no artigo anterior.

Artigo 1.4. Adhesión ó convenio.

Poden adherirse á totalidade do presente convenio tódalas empresas e os seus traballadores e traballadoras, que por algunha razón, estivesen rexidas por outro convenio de diferente ámbito funcional, sempre que a súa actividade sexa igual ou afín (distribución) á comprendida no artigo 1.2 do presente convenio.

Capítulo II

Vixencia, duración e prórroga

Artigo 2.1. Vixencia.

O presente convenio entrará en vigor a partir do día 1 de xaneiro de 1998.

Artigo 2.2. Duración.

A duración deste convenio fíxase en dous anos, contados a partir da data de vixencia, entendéndose prorrogado de ano en ano, mentres que calquera das partes non o denuncie con tres meses de antelación, polo menos, ó seu remate ou prórroga en curso. Se as conversacións ou estudios se prorrogasen por prazo que excedese do de vixencia do convenio, entenderase prorrogado ata que entre en vigor o novo convenio.

Artigo 2.3. Rescisión e revisión. Da denuncia do convenio.

A denuncia do presente convenio deberá realizarse, polo menos, con tres meses de antelación ó seu remate ou prórroga en curso.

Deberá formalizarse por escrito e dirixirse ás partes que o subscribiron.

Están lexitimados para formulala as mesmas representacións que o negociaron, de acordo co artigo 87.2º, 3º e 4º do Estatuto dos traballadores. A dita lexitimación, que non se suporá, terá que acreditala o denunciante no momento de formula-la denuncia do convenio.

A negociación deberá iniciarse cunha antelación mínima dun mes á data de caducidade do convenio denunciado.

Artigo 2.4. Proposta de negociación.

A representación sindical ou empresarial que formule a denuncia e pretenda negociar un novo convenio que substitúa ó vixente, deberá xuntarlle ó seu escrito

de denuncia proposta do punto ou puntos que se van negociar, expresando:

a) Prazo de duración do novo convenio.

b) Materias concretas que se van negociar.

c) Repercusión económica anual das condicións que teñan carácter ou incidencia económica.

d) Ámbito persoal e funcional, se é o caso, do convenio que se pretenda negociar.

e) Proxecto de composición da comisión negociadora, con expresión do número de membros de cada unha das representacións.

f) Documentación acreditativa de reuni-la necesaria lexitimación para negociar un convenio esixida polo artigo 87.2º, 3º e 4º do Estatuto dos traballadores.

g) Se se estima conveniente, ou non, que as negociacións teñan un presidente e, se é o caso, proposta, en terna, da persoa indicada para a función.

Capítulo III

Compensación, garantías e absorción

Artigo 3.1. Globalidade.

As condicións pactadas neste convenio forman un todo orgánico indivisible, e para os efectos da súa aplicación serán consideradas globalmente.

Artigo 3.2. Compensación.

As condicións pactadas son compensables na súa totalidade coas que anteriormente rexesen, por mellora pactada ou unilateralmente concedida pola empresa (mediante mellora voluntaria de soldos ou salarios, mediante primas ou pluses variables, gratificacións e beneficios voluntarios ou mediante conceptos equivalentes ou análogos), imperativo legal, xurisprudencial, contencioso ou administrativo, convenio colectivo de traballo, pacto de calquera clase, contrato individual, usos e costumes locais, comarcais ou por calquera outra causa.

Artigo 3.3. Exclusións.

Considéranse excluídos da compensación global, establecida no artigo 3.2, os seguintes conceptos:

a) A cotización dos réximes de Seguridade Social por bases superiores ás pactadas.

b) A xeira inferior na súa duración á establecida pola lei.

Artigo 3.4. Absorcións.

Unicamente terán eficacia práctica as disposicións legais futuras que impliquen variación económica en todos ou nalgúns conceptos retributivos, se, globalmente consideradas e sumadas ás vixentes con anterioridade ó convenio, superan o nivel total deste.

En caso contrario, consideraranse absorbidas polas melloras pactadas.

Artigo 3.5. Garantía persoal.

Respectaranse as situacións persoais que, con carácter global, excedan do convenio. Serán respectadas,

con carácter persoal, a xornada máis favorable, a intensiva e as vacacións de maior duración.

Capítulo IV

Comisión mixta

Artigo 4.1. Constitución.

No prazo máximo dun mes, contado desde a sinatura do presente convenio, crearase unha comisión mixta paritaria constituída por representantes dos asinantes do convenio, que estará formada por:

-Catro vocais, como máximo, por cada parte, que poderán variar dunha reunión a outra. As partes poderán ir acompañadas por asesores, nun número máximo de tres por cada un deles, e para cada reunión elixirán de entre os seus membros un moderador.

-Dous secretarios, un por cada parte, que tomarán nota do tratado e levantarán acta, conxuntamente, cando menos, dos acordos adoptados.

Artigo 4.2. Funcións.

As funcións da comisión mixta serán as seguintes:

a) Interpretación auténtica do convenio.

b) Actualización das normas do convenio.

c) Control e vixilancia do establecido sobre horas extraordinarias.

d) Intervir con carácter preceptivo nas cuestións que se susciten en relación coa aplicación dos valores salariais do convenio.

e) Velar para que non se produzan situacións de discriminación e impulsa-la realización de medidas directas de acción positiva.

f) Todas aquelas cuestións referentes ó sector editorial que, de mutuo acordo, lle sexan sometidas polas partes.

g) Cantas outras actividades tendan á eficacia práctica do convenio.

Artigo 4.3. Funcionamento.

1. A comisión mixta reunirase:

a) Unha vez por trimestre, con carácter ordinario.

b) Cando así o acorden ámbalas dúas partes (reunión extraordinaria).

As convocatorias da comisión mixta serán realizadas polos seus secretarios. A convocatoria será realizada por escrito, onde conste o lugar, data e hora da reunión, así como a orde do día. Enviaráselles ós seus membros con sete días de antelación.

En primeira convocatoria, considerarase validamente constituída a comisión mixta, cando estean presentes os 2/3 da totalidade de membros de cada unha de ámbalas dúas representacións.

En segunda convocatoria, que se producirá media hora máis tarde, abondará coa asistencia da metade máis un dos membros de cada unha das representacións.

2. Os acordos da comisión mixta adoptaranse conxuntamente, entre as dúas representacións, e non serán efectivos ata a aprobación da acta en que consten.

No caso de non chegarse a un acordo, ámbalas dúas partes, se así o deciden, poderán someterse a arbitraxe, conciliación ou mediación diante do SMAC, AGA ou outros organismos competentes. A decisión dos citados organismos terá carácter vinculante, agás no caso de que ámbalas dúas partes chegasen a un acordo posterior ou simultáneo, no que prevalecerá este sobre aquela, que quedará nula e sen efecto.

Cando ámbalas dúas partes o consideren oportuno e así o acorden, crearanse comisións de traballo específicas, para tratar temas concretos e predeterminados. Estas comisións elaborarán os relatorios, que logo serán presentados á comisión mixta, e que non serán vinculantes, senón que terán simple carácter consultivo.

Capítulo V

Réxime de traballo

Artigo 5.1. Organización do traballo.

A organización práctica do traballo e a determinación de grupos, ciclos, sectores ou departamentos, así como a clasificación de servicios que se estimen convenientes, son facultade exclusiva da dirección da empresa.

O progreso técnico, debido a sistemas de organización e productividade, mellor formación profesional ou máis adecuados equipos, debe supor unha mellora nas condicións de traballo e na remuneración, en xusta correspondencia ó beneficio que lle renda á prosperidade das empresas.

Artigo 5.2. Facultades da dirección da empresa.

Son facultades da dirección da empresa:

1. Dirixi-lo proceso productivo, na forma máis adecuada para promove-lo benestar e a mellor formación profesional dos traballadores e traballadoras, así como a máis xusta distribución dos beneficios do dito proceso.

2. Promover, estimular e mante-la colaboración cos seus traballadores e traballadoras, como necesidade da paz social e da prosperidade do conxunto dos factores productivos persoais.

3. Organiza-la producción e mellorar e dignifica-las relacións laborais.

4. Respectar e facer cumpri-los cadros de persoal, fixados de acordo co disposto no presente convenio.

5. Promover e respecta-las categorías profesionais dos seus traballadores, facilitándolle-la súa formación e promoción social e humana.

Son tamén facultades da empresa:

1. A esixencia de rendementos normais.

2. A adxudicación de tarefas para a saturación do traballador a rendemento normal.

3. A fixación dos índices de calidade ou de desperdicio admisibles e o establecemento de sancións, para o caso do seu incumprimento.

4. Esixi-la vixilancia, limpeza e atención das máquinas atribuídas á categoría profesional de que se trate.

5. A mobilidade e redistribución do persoal da empresa, ó abeiro do disposto no artigo 6.8 do presente convenio.

6. Realizar, durante o período de organización do traballo e con carácter provisional, as modificacións nos métodos de traballo, normas de valoración, distribución do persoal, cambio de funcións e variacións técnicas das máquinas e materiais, que faciliten o estudio comparativo con situacións de referencia ó estudio técnico de que se trate.

Artigo 5.3. Obrigas da empresa.

Son obrigas da empresa:

1. Establece-los sistemas de traballo de modo que poidan ser realizados polos traballadores e traballadoras en xeira normal.

2. Pór en coñecemento da representación legal dos traballadores, cun mínimo de vinte días de antelación, o propósito de modifica-la organización do traballo, normas de valoración ou sistemas de remuneración, achegando para isto estudios con datos que sirvan de base para a modificación da proposta.

3. Limitar, ata un máximo de dez semanas, a experimentación de novas normas ou sistemas, ós que se refire o punto anterior.

4. Solicitar, finalizado o período de proba, a conformidade ou desacordo razoado da representación legal dos traballadores.

5. Ter á disposición dos traballadores, e en especial dos seus representantes legais, as tarefas asignadas a cada posto de traballo, así como as normas de valoración correspondentes.

6. Establecer e redactar, de maneira clara e comprensible, a fórmula para o cálculo de salarios e incentivos.

7. Fomenta-lo uso da lingua galega nas actividades internas e nas súas relacións cos clientes e administracións públicas galegas.

Artigo 5.4. Dereitos dos traballadores.

Son dereitos dos traballadores e traballadoras:

1. Obter, en compensación pola súa intervención no proceso productivo, unha remuneración suficiente para ter unha calidade de vida digna, en xeira normal e mediante un rendemento normal nas súas tarefas.

2. Cooperar coas súas iniciativas na prosperidade da empresa.

3. Ser consultados, a través dos representantes legais, en toda a decisión relativa á organización do

traballo, cambios de sistemas de producción, clasificacións e categorías profesionais.

4. Ademais dos dereitos e garantías outorgados pola lexislación xeral vixente, son facultades dos representantes legais dos traballadores coñece-las tarefas asignadas ós postos de traballo e a súa valoración e, en caso de desconformidade, formula-la reclamación diante da autoridade laboral competente das reclamacións pertinentes.

5. Desenvolve-la súa actividade laboral e profesional en lingua galega, e recibir formación linguística para mellora-lo servicio ó público no seu posto de traballo, recoñecendo a empresa deste xeito a oficialidade da lingua galega e os dereitos linguísticos dos traballadores e traballadoras recollidos no Estatuto de autonomía de Galicia, Lei de normalización linguística, Lei do Estatuto galego de consumidores e usuarios, e demais disposicións legais concordantes.

Artigo 5.5. Organización dos servicios.

Co obxecto de establecer un mellor funcionamento, as empresas procurarán organiza-los seus servicios de forma que os xefes de calquera categoría estean obrigados a transmiti-las instruccións da dirección e as suxestións do persoal, polas canles xerárquicas establecidas, co obxecto de que non se desvirtúe o seu contido e finalidade, sen prexuízo das funcións que, en materia laboral e de relación, lles correspondan ós representantes legais dos traballadores.

Capítulo VI

Do persoal

Artigo 6.1. Disposicións xerais.

As clasificacións de persoal, consignadas neste convenio, son simplemente enunciativas e non supoñen a obriga de ter cubertas tódalas prazas enumeradas, se as necesidades e volume da empresa non o requiren.

Sen embargo, desde o mesmo momento en que exista na empresa un traballador que realice as funcións específicas dunha categoría determinada, terá que ser remunerado, polo menos, coa retribución que para a dita categoría profesional fixe este convenio colectivo ou calquera disposición que teña forza de obrigar.

Tódalas empresas afectadas por este convenio teñen a obriga de cualificar e clasificar aquelas categorías profesionais que empreguen e non estean previstas nel, debendo, para isto, tanto as empresas como os traballadores, acudir á comisión mixta do convenio.

Artigo 6.2. Clasificacións.

6.2.1. Clasificación segundo permanencia.

De conformidade co previsto no artigo 15 do Estatuto dos traballadores, o persoal afectado polo presente convenio clasifícase en fixo e temporal.

É persoal fixo o que se contrata expresamente por tempo indefinido e o que adquire tal condición por imperativo legal.

É persoal temporal o contratado por tempo determinado, de acordo con calquera das modalidades contractuais vixentes en cada momento, tales como:

a) Cando se contrate o traballador para a realización de obra ou servicio determinados.

b) Cando as circunstancias do mercado, acumulación de tarefas ou exceso de pedidos así o esixisen, aínda tratándose da actividade normal da empresa.

c) Cando se trate de substituír a traballadores con dereito a reserva do posto de traballo, sempre que no contrato de traballo se especifiquen o nome do substituído e a causa da substitución.

d) Cando se trate do lanzamento dunha nova actividade.

Así mesmo, terán a consideración de persoal temporal os contratados ó abeiro dos decretos de medidas de fomento ó emprego.

6.2.2. Clasificación segundo a función.

O persoal rexido polo presente convenio clasificarase nos grupos seguintes:

1. Técnicos.

2. Administrativos.

3. Subalternos.

6.2.2.1. Técnicos:

Este grupo comprende:

1. Técnico titulado superior.

2. Técnico titulado medio.

3. Diagramador editorial.

4. Redactor.

5. Preparador de orixinais.

6. Traductor.

7. Corrector de estilo/linguístico

8. Ilustrador.

9. Coordinador de edición.

10. Técnico editorial.

11. Auxiliar técnico editorial.

12. Teclista-corrector-maquetador.

13. Teclista de fotocomposición.

Técnicos de informática:

14. Analista.

15. Programador.

16 Operador de ordenador de primeira.

17. Operador de ordenador de segunda.

6.2.2.2. Administrativos:

Este grupo comprende:

1. Xefe de primeira.

2. Xefe de segunda.

3. Oficial de primeira.

4. Oficial de segunda.

5. Auxiliar administrativo.

6. Telefonista.

Persoal comercial:

7. Xefe de equipo.

8. Promotor de vendas.

6.2.2.3. Subalternos:

Este grupo comprende:

1. Xefe de almacén.

2. Almaceneiro.

3. Axudante de almaceneiro.

4. Mozo de almacén

5. Ordenanza.

6.3. Definicións das categorías.

6.3.1. Técnicos:

1. Técnico titulado superior: é a persoa que, posuíndo título universitario ou de ensino técnico superior, está unida á empresa en virtude de relación laboral, concertada en razón ó título posuído.

2. Técnico titulado medio: é a persoa que, con título facultativo, recoñecido oficialmente como de grao medio, está unida á empresa en virtude de relación laboral, concertada en razón ó título posuído.

3. Diagramador editorial: é a persoa que, dotada dunha boa preparación cultural e artística, dominando diversas técnicas de debuxo, e con coñecementos prácticos e amplos dos diferentes medios empregados na edición de libros, das técnicas de composición, fotomecánica e encadernación, e dos diferentes sistemas de reproducción utilizados en artes gráficas, é capaz de concibir e realizar na súa totalidade proxectos orixinais para a conversión dun orixinal nun libro, fascículo ou revista.

4. Redactor: é a persoa que, con título académico ou sen el, redacta, baixo a supervisión da empresa á que se atopa vencellado expresamente, en virtude de contrato de traballo, artigos para enciclopedias, diccionarios enciclopédicos, léxicos ou calquera outro escrito da súa especialidade. Será equiparado ó fotógrafo que faga reportaxes gráficas.

5. Preparador de orixinais: é a persoa que dispón dos orixinais de maneira que poidan ser adaptados á maqueta prevista, sinalando ademais os tipos de letra, largos de liña, ilustración e demais características tipográficas. Deberá afondar no orixinal para selecciona-los textos indicativos (mesmo titulares se fai falta), unificar epígrafes, realizar maquetas, etc. Durante a elaboración da obra supervisará os traballos

de imprenta de xeito que sigan a pauta marcada pola maqueta, ou sentando o criterio máis axustado nos casos en que o texto, as ilustracións ou as dificultades aconsellen separarse das previsións iniciais.

6. Traductor: é a persoa que, dominando varios idiomas, realiza traduccións de textos literarios ou científicos e se atopa vencellado á empresa en virtude de relación laboral.

7. Corrector de estilo/linguístico: é a persoa que, con ou sen título profesional, pero con práctica abonda en determinada especialidade e, en todo caso, con perfectos coñecementos gramaticais e tipográficos, está unido á empresa por mor dunha relación laboral e se dedica a preparar orixinais destinados á súa composición, velando pola pureza do idioma.

8. Ilustrador: é a persoa que, con formación artística abonda para a elección do material de ilustración, coñecendo ben as fontes de procedencia deste (axencias, bibliotecas, arquivos e museos) e con plena responsabilidade na súa conservación, catalogación, rexistro de entradas ou de saídas, determina en contacto ou non co autor do texto, unha vez lido o orixinal, as fotografías, gravados, debuxos, etc., que deben ilustra-la obra.

9. Coordinador de edición: é a persoa que dentro do equipo editorial ten a responsabilidade de coordinar tódolos traballos necesarios e as persoas que interveñen na creación editorial dun libro, revista, cómic ou outro tipo de publicación.

10. Técnico editorial: é a persoa que sen posuír título facultativo oficial, pero cunha competencia profesional recoñecida, realiza traballos de tipo técnico editorial e que se encontra vinculado laboralmente á empresa.

11. Auxiliar técnico editorial: é a persoa que, baixo a dependencia de calquera das categorías de técnicos editoriais e cos coñecementos ou práctica necesarios, realiza tarefas auxiliares e básicas de tipo técnico.

12. Teclista-corrector-maquetador: é a persoa que, con dominio da tipografía, gramática e mecanografía, introduce textos en galego e castelán en soporte informático e realiza traballos de composición, corrección e compaxinación, así como codificación, alfabetización e clasificación de textos, sempre que o sistema o permita, a partir de instruccións xerais.

Nos sistemas con posibilidade de adaptación a pantallas gráficas ou escáners, deberá ter coñecemento total do uso e manexo, tanto no que respecta á dixitalización da imaxe, como á súa posición dentro do texto tratado.

No caso de traballar en textos adaptados a unha filmadora, deberá carga-lo material sensible, recolle-lo material de saída da máquina e proceder ó revelado, seguindo os procedementos existentes no centro de traballo.

13. Teclista de fotocomposición: é a persoa que, con coñecementos suficientes de tipografía, gramática e mecanografía, e a partir de códigos e instruccións xerais expresados de forma clara e concreta, introduce textos en galego e castelán en equipos informáticos empregando para iso as funcións de composición, debendo estar capacitada para desenvolver calquera traballo dentro das posibilidades do teclado ó seu cargo.

Técnicos de informática:

14. Analista: é a persoa encargada de analizar e proxecta-las solucións que sirvan de base para a elaboración de programas destinados a equipos de proceso de datos, e que está vinculado á empresa por unha relación laboral concertada de forma regular sistemática e exclusivamente.

15. Programador: é a persoa encargada de prepara-los programas correspondentes ós diversos temas propostos ós equipos de proceso de datos, podendo estar ó seu cargo o mando do devandito grupo.

16. Operador de ordenador de primeira: é a persoa que se ocupa de realiza-las operacións de imputación en máquinas principais do proceso de datos, coñecendo perfectamente as posibilidades e recursos do equipo, para logra-la súa máis idónea utilización.

17. Operador de ordenador de segunda: é a persoa que se ocupa de realizar operacións en máquinas auxiliares de proceso de datos, coñecendo perfectamente as posibilidades e recursos do equipo, para logra-la súa máis idónea utilización.

6.3.2. Administrativos:

1. Xefe de primeira: é a persoa que, provista ou non de poderes, leva a responsabilidade e dirección dunha ou máis seccións, estando encargada de imprimirlles unidade e dependendo sempre da dirección, xerencia ou administración da empresa.

2. Xefe de segunda: é a persoa que, provista ou non de poderes limitados, está encargada de orientar, suxerir e dar unidade á sección ou dependencia que teña ó seu cargo, así como de distribuí-lo traballo entre oficiais, auxiliares e demais persoal que del dependa.

3. Oficial de primeira: é a persoa que cun sector de tarefas ó seu cargo, con iniciativa e responsabilidade, con ou sen outros empregados ó seu cargo, executa baixo a dependencia dun xefe unha ou varias das seguintes funcións: manexo e custodia do capital principal da empresa; formulación, cálculo e extensión de facturas complexas; realización de estatísticas en que interveñan cálculos de importancia e lle esixan á mesma persoa análises e conclusións, imputacións contables a nivel equivalente ás de libros oficais de comercio e redacción de correspondencia, con plena e propia iniciativa nos asuntos que excedan os de simple trámite; taquimecanografía en idioma propio ou estranxeiro. É tamén o que presta outros servicios que teñan analoxía cos antes citados, de carácter estrictamente indicativo.

4. Oficial de segunda: é a persoa que con certa iniciativa e subordinación a outras categorías superiores efectúa unha ou varias das seguintes operacións: estatísticas e contabilidade que requiran cálculos medios; manexo e uso de ficheiros e arquivos complexos; redacción de correspondencia con iniciativa propia en asuntos que excedan os de simple trámite: taquimecanografía en idioma galego ou español; mecanografía e emprego do ordenador para a composición de textos e utilización de follas de cálculo e bases de datos. E tamén que preste outros servicos que teñan analoxía cos citados, de carácter estrictamente indicativo.

5. Auxiliar administrativo: é a persoa que, sen iniciativa especial, realiza operacións auxiliares de administración e, en xeral, repetitivas, como son, a título orientativo: os traballos de mecanografía; a facturación simple que non requira cálculos complexos; a xestión de busca e clasificación en ficheiros e arquivos, que só requira anotacións simples e preestablecidas, e outras semellantes.

6. Telefonista: é a persoa que atende as comunicacións telefónicas, orientando, dirixindo e establecendo as conexións correspondentes. Suposta a non saturación das súas tarefas, poderá realizar labores administrativos elementais, que non excedan, en iniciativa e responsabilidade, as de auxiliar administrativo.

Persoal comercial:

7. Xefe de equipo: é aquela persoa que baixo a supervisión do xefe de vendas ou director comercial, coordina un grupo de promotores de vendas dunha determinada zona ou rexión xeográfica previamente a el asignada. Ademais responsabilízase da representación da empresa editorial nesa zona ou rexión e da promoción e/ou venda dos seus productos.

8. Promotor de vendas: é aquela persoa que, o servicio exclusivo dunha empresa editorial, percorre as rotas sinaladas nunha zona xeográfica previamente a el asignada, para ofrecer productos, tomar notas de pedidos, informar a clientes e prescritores, transmitir encargos recibidos e coidar do seu cumprimento.

6.3.3. Subalternos:

1. Xefe de almacén: é aquela persoa que vixía e organiza as operacións de almacenamento e expedicións, podendo ter ou non varios auxiliares baixo a súa dependencia.

2. Almaceneiro: é o subalterno que, ás ordes do xefe de almacén, executa as funcións do seu cometido, ou que se atopa á fronte de pequenos almacéns, podendo ter ás súas ordes ata catro mozos de almacén.

3. Axudante de almaceneiro: é o que realiza tódalas funcións sinaladas polo almaceneiro, baixo iniciativa e dirección deste, tendo ó seu cargo varios mozos de alamacén.

4. Mozo de almacén: é o operario que ten ó seu cargo labores mecánicos no almacén e axuda á medición, pesado, empaquetado e traslado de mercadorías.

5. Ordenanza: é aquela persoa que se ocupa de facer recados ou copias de documentos, de realiza-los encargos que se lle encomenden entre os diferentes departamentos ou seccións da empresa, de recoller e entregar correspondencia ou de levar a cabo outros traballos elementais.

6.4. Cualificacións das categorías.

6.4.1. Técnicos:

1. Técnico titulado superior3,90

2. Técnico titulado medio3,00

3. Diagramador editorial2,80

4. Redactor2,80

5. Preparador de orixinais2,60

6. Traductor2,60

7. Corrector de estilo/linguístico2,60

8. Ilustrador2,60

9. Coordinador de edición2,60

10. Técnico editorial2,40

11. Auxiliar técnico editorial1,90

12. Teclista-corrector-maquetador1,70

13. Teclista de fotocomposición1,47

Técnicos de informática:

14. Analista3,10

15. Programador2,80

16. Operador de ordenador de primeira2,40

17. Operador de ordenador de segunda1,90

6.4.2. Administrativos:

1. Xefe de primeira3,10

2. Xefe de segunda2,60

3. Oficial de primeira2,40

4. Oficial de segunda1,90

5. Auxiliar administrativo1,47

6. Telefonista1,47

Persoal comercial

7. Xefe de equipo2,30

8. Promotor de vendas2,10

6.4.3. Subalternos:

1. Xefe de almacén2,00

2. Almaceneiro1,70

3. Axudante de almaceneiro1,47

4. Mozo de almacén1,28

5. Ordenanza1,22

Artigo 6.5. Igualdade e non discriminación.

Dentro das empresas, os traballadores e traballadoras non poderán ser discriminados por razóns étnicas, de ideoloxía, sexo, afiliación política ou sindical.

Respectarase o principio de igualdade de acceso a tódolos postos de traballo da empresa, tanto para os homes como para as mulleres, sen discriminación ningunha.

Cando se produza unha convocatoria para cubrir un posto de traballo, farase abstracción total da condición de sexo, atendendo exclusivamente á capacidade profesional esixida. Eliminarase a especificación de sexo e estado civil nos anuncios de ofertas de emprego.

Artigo 6.6. Situacións especiais.

6.6.1. Xestación.

A muller embarazada, a partir do cuarto mes de xestación, no caso de desenvolver traballo previamente declarado polo facultativo pertinente como penoso ou perigoso para o seu embarazo, terá dereito, logo de solicitude, a ocupa-la primeira vacante que se produza nun posto de traballo non perigoso, ou a permuta-lo seu posto por outro adecuado á súa formación profesional que non estea exposto nos citados riscos, sempre que exista posibilidade na empresa.

O dereito ás expresadas ocupacións ou permutas non significa prexuízo de categoría e soldo da interesada, nin xerará a obriga de crear un posto de traballo novo.

No caso de permuta, a empresa, unha vez oídos os representantes dos traballadores, designará a persoa que obrigatoriamente quede afectada, quen, con carácter de provisionalidade e duración da situación, se reincorporará ó seu posto de traballo unha vez a embarazada cause baixa no traballo.

Ámbolos dous casos, permuta ou ocupación, non darán lugar en ningún caso á consolidación dos traballadores ou traballadoras afectados nos postos provisionais, aínda que a situación de interinidade supere os tres meses.

6.6.2. Capacidade diminuída.

As empresas procurarán coloca-lo persoal con capacidade diminuída que teña a súa orixe nalgunha enfermidade profesional, accidente de traballo ou desgaste físico debido á súa actividade profesional ó servicio da empresa, destinándoo a un posto de traballo adecuado ás súas condicións.

Para seren colocados nesta situación terán preferencia os traballadores e traballadoras que perciban subsidios ou pensións inferiores ó SMI vixente. A orde para o beneficio establecido anteriormente estará determinada polas cargas familiares, en caso de igualdade pola antigüidade na empresa.

Artigo 6.7. Ingresos, períodos de proba, cesamentos, ascensos e xubilacións.

6.7.1. Ingresos.

Para ingresar na empresa é preceptivo que o aspirante teña cumprido a idade de dezaseis anos. A admi

sión do persoal realizarase de acordo coas disposicións vixentes en materia de colocación, dándolle preferencia, en igualdade de condicións, ó persoal que prestara servicios como interino ou eventual, debendo somete-los aspirantes a recoñecemento médico e demais formalidades esixibles.

A empresa poderá somete-los aspirantes ás probas teóricas, prácticas e psicotécnicas que considere convenientes, para comproba-lo seu grao de adecuación.

6.7.2. Período de proba.

As admisións consideraranse provisionais durante un período de proba que, en ningún caso, poderá exceder do que se sinala na seguinte escala:

-Técnicos titulados superiores e medios6 meses

-Resto do persoal técnico2 meses

-Persoal administrativo e comercial2 meses

-Persoal subalterno1 mes

Durante este período, tanto o traballador como a empresa poderán rescindi-lo contrato sen previo aviso, sen que ningunha das partes teña por isto dereito á indemnización. O traballador ou traballadora durante este período de proba terá dereito a percibi-la retribución correspondente á súa categoría profesional.

Transcorrido o prazo referido, o traballador ou traballadora pasará a figurar no cadro de persoal da empresa, e o tempo do período de proba será computado para efectos de antigüidade.

O período de proba non é obrigatorio e a empresa poderá, pois, proceder á admisión de persoal con renuncia total ou parcial á súa utilización.

6.7.3. Cesamentos.

O traballador que desexe cesar voluntariamente no servicio da empresa, estará obrigado a poñelo en coñecemento dela, por escrito, cumprindo os seguintes prazos de aviso previo:

-Técnicos, persoal administrativo e comercial1 mes

-Resto do persoal15 días

O incumprimento, por parte do traballador, da obriga de avisar coa indicada antelación daralle dereito á empresa a descontar da súa liquidación o importe do salario dun día, por cada día de atraso no aviso previo.

Tendo recibido a empresa, coa antelación sinalada, o aviso indicado, estará obrigada, ó finaliza-lo prazo, a aboarlle ó traballador a liquidación correspondente. O incumprimento desta obriga pola empresa levará aparellado o dereito do traballador a ser indemnizado, co importe do salario dun día, por cada día de atraso no aboamento da liquidación, co límite do número de días do aviso previo.

6.7.4. Ascensos.

1. Os ascensos para cubrir vacantes ou ampliacións do cadro de persoal, agás nos casos que se enumeran nos últimos parágrafos do presente artigo, levaranse

a cabo logo dunha proba de aptitude teórico-práctica, na que se valorarán tódalas circunstancias inherentes ó posto que se vai cubrir entre o persoal da especialidade e, de non o haber, entre o de especialidades afíns.

2. No caso de igualdade de puntuación que mida a capacidade dos aspirantes, decidirá a maior antigüidade na empresa.

3. O tribunal que ha de xulga-las probas de acceso será designado pola empresa e presidido por un representante dela. Necesariamente formarán parte do tribunal dous traballadores de categoría superior, designados polos representantes legais dos traballadores.

4. Promoveranse por libre designación da dirección da empresa, preferentemente entre o seu persoal, os postos de traballo correspondentes ós seguintes grupos e categorías:

a) Persoal técnico titulado.

b) Xefes de 1ª.

c) Persoal comercial.

5. As vacantes que se produzan no grupo profesional subalterno serán cubertas por persoal procedente da propia empresa que por motivos de idade, accidente ou causas análogas teña a súa capacidade física diminuída, coa única excepción dos que para o desempeño da súa función requiran estar en posesión de tódalas súas facultades físicas. Neste punto, a empresa, cos representantes legais dos traballadores, determinará en cada ocasión a procedencia para cubri-las vacantes co persoal axeitado.

6.6.5. Xubilación anticipada ós 64 anos.

Os traballadores e traballadoras, ós 64 anos, poderán solicita-la xubilación anticipada consonte co disposto no R.D. 1194/1985, do 17 de xullo.

6.7.6. Xubilación obrigatoria.

Establécese a xubilación obrigatoria para tódolos traballadores que fagan ou xa teñan feitos os 65 anos, sempre que concorran os seguintes requisitos:

1. Ter cumpridos os períodos de carencia necesarios para percibi-la correspondente pensión de xubilación.

2. Que a empresa lle dirixa ó traballador un escrito no que conste a obriga de xubilarse e o compromiso de contratar un desempregado, con outro contrato da mesma natureza. O cesamento e a nova contratación deberán efectuarse no prazo dun mes, desde a notificación escrita.

Non se producirá cesamento, nin por conseguinte nova contratación, se durante o prazo antes fixado o traballador acredita que non reúne o número de anos de cotización necesarios para obter pensión de xubilación con plenitude de porcentaxes, debendo xubilarse necesariamente no momento en que complete o dito período.

Artigo 6.8. Formación laboral.

As empresas poderán organizar cursos de formación profesional, por persoal especializado, ou envia-los seus traballadores ós centros preparados para tal efecto.

Os traballadores e traballadoras deberán colaborar coas medidas que adopten as empresas, e estas informarán ós representantes legais dos traballadores sobre o contido e desenvolvemento destas, podendo presenta-las suxestións que consideren interesantes para o cumprimento dos fins propostos.

As partes asinantes asumen o contido íntegro do Acordo Nacional de Formación Continua, do 16 de decembro de 1992.

Crearase unha comisión paritaria que se ocupará de xestiona-los fondos de formación e de organizar cursos.

Artigo 6.9. Traslados.

Os traslados poderán ser exclusivamente xeográficos ou funcionais, ou ben participar das características destes dous tipos de mobilidade.

Enténdese por mobilidade funcional o cambio de funcións do traballador no seo da empresa.

Enténdese por mobilidade xeográfica o traslado do traballador ou traballadora a un centro de traballo situado nunha localidade distinta.

A mobilidade funcional e xeográfica pode ter lugar nos seguintes supostos:

a) Por solicitude do traballador ou traballadora.

b) Por mutuo acordo entre a empresa e o traballador ou traballadora.

c) Por necesidades do servicio.

d) Por permuta.

6.9.1. Cambios xeográficos ou funcionais por solicitude do traballador.

O cambio, xa sexa funcional ou xeográfico, por solicitude do traballador ou traballadora, deberá contar coa aceptación previa da empresa, a cal poderá proceder á modificación do salario do traballador de acordo co que lle corresponda no novo posto de traballo. Esta modificación salarial, se a houber, terá que ser obrigatoriamente advertida por escrito. No caso de que o salario correspondente ó novo posto de traballo sexa superior ó posto de orixe, a empresa modificará obrigatoriamente o salario do traballador trasladado, axeitándoo ó regulamentado no convenio vixente. Nos traslados que impliquen mobilidade xeográfica por solicitude do traballador ou traballadora, non terá dereito a indemnización ningunha polos gastos que orixine o cambio.

6.9.2. Cambios xeográficos ou funcionais por acordo entre a empresa e o traballador.

Cando o cambio se efectúe por mutuo acordo, deberá axustarase ás condicións convidas por escrito entre

ámbalas dúas partes.Tales condicións non serán nunca inferiores ós mínimos establecidos neste convenio.

6.9.3. Mobilidade xeográfica ou funcional por necesidades do servicio.

Nos casos de mobilidade xeográfica, a facultade de traslado que se lles concede ás empresas por necesidades de traballo, soamente poderá ser executada co persoal que leve ó seu servicio menos de dez anos, e tan só unha vez con cada un dos traballadores, e deberá exercela a empresa, en igualdade de condicións, segundo a orde inversa ó de antigüidade. Esta limitación non afecta ó persoal técnico titulado.

Nos casos de traslado xeográfico forzoso, logo dos trámites legais establecidos, o traballador percibirá, xustificándoo previamente, o importe dos seguintes gastos:

-Os de locomoción do interesado e familiares que con el convivan ou dependan del economicamente; os de transporte de mobiliario, roupa e enxoval; e unha indemnización en metálico, equivalente a sesenta ou trinta días do salario real que veña percibindo no momento do traslado, segundo teña familiares ou non ó seu cargo.

-No caso de traslado dunha poboación a outra, que implique necesariamente cambio de residencia, a empresa facilitaralle ó traballador vivenda axeitada ás súas necesidades, no lugar ó que se traslada, e con renda igual á que viñese satisfacendo ata o momento do traslado e, se isto non fose posible, aboaralle ó traballador a diferencia xustificada de renda.

-No suposto de que a empresa pretenda traslada-lo centro de traballo a outra localidade, deberá axustarse ó procedemento establecido nas normas xerais que regulen, en cada momento e con carácter xeral, a materia política de emprego e, en todo caso, virá obrigada a comunicalo ó persoal cun ano de antelación, sempre que sexa posible, quen terá dereito a que se lle aboen os gastos que se orixinen, por tal motivo a familiares que con el conviven, incluíndose os correspondentes a transportes de obxectos e percibindo, ademais, unha gratificación equivalente a dous ou un mes de retribución, segundo teñan ou non familiares ó seu cargo.

-No dito aviso, a empresa detallará os seguintes extremos:

a) Lugar onde proxecta traslada-lo centro de traballo.

b) Posibilidade ou non de vivenda na nova localidade e condicións do seu alugueiro ou propiedade.

c) O traballador afectado terá un prazo máximo de dous meses para aceptar ou formular obxeccións ás propostas de traslado.

-No caso de que a empresa non fixera o traslado anunciado, se algún traballador realizase gastos xus

tificados con tal obxecto, será indemnizado dos prexuízos ocasionados, correspondendo coñece-los conflictos individuais que por tal causa puidesen producirse á xurisdicción de traballo.

Prescindirase do prazo de aviso previo nos casos de forza maior.

Cando as necesidades do traballo así o xustifiquen e non se chegase a acordo entre as dúas partes, a empresa poderá levar a cabo o cambio garantíndolle ó trasladado tódolos seus dereitos adquiridos, así como os que puideran corresponderlle polo previsto neste convenio e na lexislación laboral vixente.

Nos casos de traslado dun departamento a outro no mesmo centro de traballo, por causa de reducción do cadro de persoal, respectaranse, en igualdade de condicións, ós máis antigos na categoría e grupos correspondentes.

Nos traslados efectuados dentro da mesma categoría profesional que leven consigo algún beneficio ou mellora para o traballador ou traballadora trasladado, terán preferencia os de maior antigüidade na categoría de que se trate, sempre que exista igualdade de capacitación técnica para o desempeño do posto que se desexa cubrir, sen prexuízo do disposto no artigo 6.6.4 do presente convenio.

As partes asinantes deste convenio fan consta-la súa vontade de que os traslados funcionais e xeográficos se efectúen sempre, preferentemente, por acordo entre traballador e empresa.

En tódolos demais aspectos referentes a este artigo, as partes asinantes do presente convenio remítense ó disposto con carácter xeral no capítulo III, sección primeira do Estatuto dos traballadores.

6.9.4 . Permuta.

Os traballadores con destino nunha mesma localidade ou en localidades distintas e pertencentes á mesma empresa e grupo profesional poderán concerta-la permuta dos seus respectivos postos, a reserva do que aquela decida, en cada caso, tendo en conta as necesidades do servicio, a aptitude dos permutantes para o novo destino e demais circunstancias que deben ser consideradas.

6.9.5. Polivalencia.

Por necesidades da empresa, todo traballador ou traballadora estará obrigado a realiza-las tarefas que se lle encomenden dentro do seu grupo profesional respectándolle o salario se realizase tarefas dunha puntuación inferior, e aboándolle un plus por traballo de superior categoría por diferencia en tódolos conceptos salariais, se realizase tarefas de puntuación superior, que será a diferencia entre a puntuación de orixe e a superior.

Artigo 6.10. Contratos eventuais por necesidades de producción.

Ó abeiro do disposto no artigo 15.1º b) do texto refundido do Estatuto dos traballadores (redacción

dada pola Lei 63/1997, do 26 de decembro) e do R.D. 2546/1994, do 29 de decembro, este contrato ten por obxecto atender esixencias circunstanciais do mercado, acumulación de tarefas ou exceso de pedidos, aínda tratándose da actividade normal da empresa.

a) Formalización do contrato. Formalizarase por escrito consignándose con suficiente precisión e claridade a causa e circunstaqncia que o motive.

b) Duración e prórrogas. A duración deste contrato non poderá ser inferior a 10 días nin superior a 18 meses, dentro dun período de 24, contados a partir do momento do contrato inicial.

En caso de que se concerte o contrato nun prazo inferior ós dezaoito meses, poderase prorrogar mediante acordo das partes, sen que a duración total do contrato poida exceder do dito límite máximo. As prórrogas terán unha duración mínima de 30 días.

Se ó remate do período inicial ou do de calquera das súas prórrogas non houbese comunicación con quince días de antelación á súa finalización, o contrato considerarase prorrogado automaticamente ata a súa duración máxima. Se ó remate da súa duración máxima non houbese denuncia expresa con quince días de antelación e se continuasen prestando servicios, o contrato considerarase por tempo indefinido.

c) Indemnización. Ó remate do contrato por expiración do tempo convido, o traballador percibirá unha indemnización económica equivalente a doce días do seu salario por ano de servicio, en proporción ó tempo traballado. Exceptúase o caso de cesamento voluntario do traballador.

Capítulo VII

Retribucións

Artigo 7.1. Disposicións xerais.

As retribucións do persoal ó que afecta este convenio estarán constituídas polo salario base de convenio e os complementos del, e corresponden á xeira á que se refire ó artigo 9.1.

O pago do salario efectuarase, dentro da xeira, mensualmente. O cálculo deste salario mensual realizarase a razón de 365 días repartidos en doce mensualidades.

Tódalas empresas afectadas polo presente convenio, no momento de efectuaren o pagamento do salario, estarán obrigadas a entregarlles ós traballadores un duplicado da nómina, no que se fagan constar tódolos conceptos que establece a lexislación vixente para que, en todo momento e circunstancias, o traballador coñeza o que percibe por salario, o que tributa á Facenda Pública e a cotización á Seguridade Social.

Artigo 7.2. Anticipos.

O traballador terá dereito a recibir anticipos a conta, polo traballo xa realizado, sen que poidan exceder de ata o 90 por 100 do importe do salario. O dito dereito farase efectivo no momento de formaliza-la solicitude.

Artigo 7.3. Retribucións.

7.3.1. Salario base de convenio.

Durante o período comprendido entre o 1 de xaneiro de 1998 e o 31 de decembro de 1998 o salario base de convenio será de 1.679,33 pesetas por día e punto de cualificación, o que supón un aumento salarial do 2,1% con respecto a 1997.

Achégase, como anexo I, as táboas de salarios vixentes para este período para o persoal con retribución mensual.

Establécese unha cláusula de revisión da contía do salario base de convenio, entre este aumento do 2,1% e o IPC do ano 1998 que para Galicia calcúlase o Instituto Nacional de Estatística.

Para o período comprendido entre o 1 de xaneiro de 1999 e o 31 de decembro de 1999 a porcentaxe de aumento da contía do salario base de convenio será equivalente ó IPC previsto polo Goberno central, establecéndose unha cláusula de revisión ó final do exercicio, con respecto do IPC do ano 1999 calculado para Galicia polo Instituto Nacional de Estatística.

Módulo salarial: é a retribución anual que corresponde a un punto de cualificación, cando non se devenga antigüidade.

7.3.2. Complemento lineal de convenio.

É unha cantidade, igual para tódalas categorías, que se devengará por tempo efectivamente traballado, tendo a consideración de complemento salarial de vencemento periódico superior ó mes.

Aínda que o seu devengo sexa anual, este complemento será satisfeito na forma e tempo que, de común acordo, se adopte en cada empresa, deixando a salvo a opción individual do traballador e mesmo a posibilidade de que o seu importe anual sexa percibido en dous ou máis aboamentos durante o ano.

Para o período comprendido entre o 1 de xaneiro de 1998 e o 31 de decembro de 1998 o importe do complemento lineal de convenio será de 473.701 pesetas anuais, o que supón un aumento do 3,5% con respecto ó vixente no ano 1997.

Establécese unha cláusula de revisión da contía deste complemento, entre este aumento do 3,5% e o IPC do ano 1998 que para Galicia calcúlase o Instituto Nacional de Estatística.

Para o período comprendido entre o 1 de xaneiro de 1999 e o 31 de decembro de 1999 a porcentaxe de aumento da contía do complemento lineal de convenio será equivalente ó IPC previsto polo Goberno central, establecéndose unha cláusula de revisión ó final do exercicio, con respecto do IPC do ano 1999 calculado para Galicia polo Instituto Nacional de Estatística.

7.3.3. Gratificacións extraordinarias.

A gratificación de xuño, correspondente ó primeiro semestre do ano, e a de Nadal, correspondente ó segun

do, réxense na súa contía e pagamento polas seguintes normas:

a) O importe de cada paga será o equivalente a trinta días de salario base de convenio, incluída a antigüidade en cada caso.

b) O persoal que cese ou ingrese durante o ano, eventual ou/e interino, percibirá estas pagas extraordinarias en proporción ó tempo traballado no semestre correspondente a cada paga, computándose as fraccións de meses ou de semanas, segundo os casos, como completos.

c) Percibiranse: a de xuño, na última quincena do mes que corresponde, e a de Nadal, entre o 15 e o 24 de decembro.

7.3.4. Paga de participación en beneficios.

En concepto de participación en beneficios, a cada traballador ou traballadora aboaráselle o 8% do salario determinado polo módulo salarial percibido correspondente ás doce mensualidades do ano anterior, máis as dúas gratificacións extraordinarias, máis a antigüidade. A entrega desta cantidade, agás outro acordo entre as partes, efectuarase no mes de marzo.

7.3.5. Complemento de antigüidade.

Os traballadores e traballadoras comprendidos neste convenio desfrutarán, como complemento persoal de antigüidade, dun aumento periódico polo tempo de servicios prestados á mesma empresa, consistente en dous trienios e quinquenios sucesivos.

O módulo para o cálculo e aboamento do complemento persoal de antigüidade será o último salario base de convenio percibido polo traballador, servindo este módulo non só para o cálculo dos trienios ou quinquenios de novo vencemento, senón tamén para os do xa percibidos. A contía do complemento persoal de antigüidade será do 3 por 100 por cada trienio e do 3 por cento por cada quinquenio.

A data inicial do cómputo da antigüidade será a de ingreso do traballador na empresa. Así mesmo, estimaranse os servicios prestados no período de proba e os do persoal eventual ou interino que pase a ocupar praza no cadro de persoal da empresa. O importe de cada trienio comezará a devengarse desde o día 1 do mes seguinte ó do seu cumprimento.

O traballador ou traballadora que cese definitivamente na empresa e, posteriormente, ingrese de novo nela, só terá dereito a que se lle compute a antigüidade a partir da data deste novo ingreso, perdendo tódolos dereitos de antigüidade anteriormente obtidos.

7.3.6. Complemento de menor cualificación profesional.

É un complemento de posto de traballo que será de aplicación exclusiva a tódolos traballadores e traballadoras con cualificación de 1,22 e o seu importe

non será compensable nin absorbible con ningunha outra mellora.

O importe deste complemento será, durante o período de vixencia deste convenio, de 20.000 pesetas anuais, para o período comprendido entre o 1 de xaneiro de 1998 e o 31 de decembro de 1998. No período abranguido entre o 1 de xaneiro e o 31 de decembro de 1999, o aumento deste complemento será o equivalente ó IPC previsto polo Goberno central, establecéndose unha cláusula de revisión ó final doe xercicio, con respecto ó IPC de 1999 calculado para Galicia polo Instituto Nacional de Estatística.

7.3.7. Complemento de nocturnidade.

Establécese un complemento de nocturnidade do 25 por 100 do salario base de convenio para os traballadores e traballadoras que, de xeito continuo ou periodicamente, presten os seus servicios no período comprendido entre as 22 e as 6 horas.

7.3.8. Axudas de custo e desprazamentos.

Se, por necesidades do servicio, algún traballador debera desprazarse fóra da localidade na que teña a súa residencia, a empresa aboaralle o 75 por 100 do seu salario de convenio, cando efectúe unha comida fóra do seu domicilio, e o 140%, cando teña que comer e pasa-la noite fóra del.

Cando o traballador non poida regresar a comer ó seu domicilio por asignarlle a empresa traballos distintos dos habituais, aínda cando sexa dentro da loalidade, terá dereito ó aboamento das axudas de custo por comida. Se os gastos orixinados por tal motivo superan o importe das axudas de custo, o exceso deberá ser aboado pola empresa logo de recoñecemento daquelas e previa xustificación por parte do traballador do gasto realizado. A empresa determinará os medios de locomoción que se deberán empregar en cada caso. Os gastos de locomoción serán por conta da empresa, sen que en ningún caso o tempo empregado nas viaxes dea lugar a suplemento ningún porque a súa duración supere a xornada legal.

Os desprazamentos dos membros do equipo comercial (xefes de equipo e promotores de vendas) rexeranse polas condicións estipuladas nas súas condicións de traballo.

7.3. 9. Quilometraxe.

Neste concepto aboaranse 30 pesetas por quilómetro.

7.3.10. Horas extraordinarias.

As partes asinantes coinciden en considerar positivos os efectos que poden derivarse dunha política conducente á reducción ó mínimo das horas extraordinarias.

Enténdese por horas extraordinarias as que excedan da xornada anual pactada ou da distribución semanal, en todo caso as que superen as 10 horas diarias; o seu aboamento e realización efectuarase dentro dos límites que establece o artigo 35 do Estatuto dos traballadores, podendo substituílas ou compensalas por un tempo equivalente de descanso, en lugar de ser retribuídas monetariamente.

Establécense neste convenio, como horas de forza maior, estructurais e ordinarias as seguintes:

a) Horas extraordinarias de forza maior son as que se realicen para previr ou reparar sinistros ou danos extraordinarios ou urxentes, así como no caso de risco de perda das materias primas.

b) Horas extraordinarias estructurais son as necesarias por períodos puntas de producción, pedidos imprevistos, ausencias imprevistas ou outras circunstancias de carácter estructural derivadas da natureza do traballo de que se trate.

c) Horas extraordinarias ordinarias son o resto das H.E. non especificadas anteriormente.

Prohíbese a realización de horas extraordinarias no período comprendido entre as dez da noite e as 6 da mañá.

A realización de horas extraordinarias rexistrarase, día a día, e totalizaranse semanalmente, entregando copia do resumo semanal ó traballador ou traballadora na parte correspondente.

Será competencia da comisión mixta o control e vixilancia do establecido neste artigo. En caso de anomalías na realización de horas extraordinarias, a comisión mixta poderá reclama-la información oportuna da empresa afectada.

A contía das horas extras será determinada de común acordo entre a dirección da empresa e a representación legal dos traballadores.

O límite de horas extraordinarias que se debe traballar establécese en 65 horas ó ano.

Existirá a posibilidade, logo de acordo entre a empresa e o traballador, de que as horas extraordinarias poidan ser intercambiadas por xornadas completas de descanso, nas condicións que se pacten en cada empresa.

Capítulo VIII

Aspectos sociais

Artigo 8.1. Seguro colectivo de vida.

Establécese a obriga para tódalas empresas de ter concertado un seguro de morte ou incapacidade absoluta derivada de accidente de traballo, para tódolos taballadores e traballadoras que manteñan calquera tipo de relación laboral coa empresa polos seguintes importes:

-Morte por accidente: 2.000.000 de pesetas.

-Incapacidade laboral absoluta: 4.000.000 de pesetas.

Se algunha empresa tivera en cómputo global un seguro mellor que o especificado neste artigo, o establecido aquí sería absorbido e corrixido, continuando co seguro mellor no cómputo global.

Para efectos de declaración de incapacidade absoluta, observarase o que dictaminen os órganos competentes da Seguridade Social ou da xurisdicción social.

Capítulo IX

Xeira de traballo, horarios e descansos

Artigo 9.1. Xeira.

9.1.1. Xeira anual.

A xeira anual será de 1.792 horas de traballo efectivo, tanto en xeira partida como continuada.

No desenvolvemento do punto anterior terase en conta o seguinte:

a) As empresas que viñesen realizando un número de horas anuais de traballo efectivo inferior ó establecido no parrágrafo anterior, manteranas como condición máis beneficiosa.

b) Para o persoal afectado por un réxime de xeira continuada de 8 horas diarias, establécese un descanso de 15 minutos, respectándose os tempos de descanso para os que os tivesen recoñecidos en xornadas inferiores a 8 horas, computándose os tempos de descanso en idéntica forma a como se viñan realizando ata a data.

Naquelas empresas nas que se estea desfrutando de tempos de descanso superiores, manteranse estes, agás pacto en contrario entre a dirección da empresa e a representación dos traballadores.

c) As ausencias ó traballo, reguladas no artigo 9.3. deste convenio ou por disposición legal, se considerarán como tempo de traballo efectivo.

d) Tódolos traballadores terán dereito a desfrutar tres xornadas (24 horas) de libre disposición durante o ano, debendo comunicarllo á empresa, polo menos, con 48 horas de antelación.

9.1.2. Horario semanal.

As empresas, respectando o número de horas laborais do ano, fixadas no artigo 9.1.1., acordarán, a través dos representantes legais dos traballadores, o horario e a súa distribución semanal, máis adecuado ás súas necesidades, en cada época do ano.

9.1.3. Prolongación de xeira.

Cando nunha empresa se produza unha sobrecarga de traballo extraordinario, por necesidades non programadas, a dirección desta poderá establecer un horario máis prolongado, con vintecatro horas de aviso previo, sen supera-las 10 horas diarias e as 44 e media horas semanais, respectando, en todo caso, o período legal de descanso entre xornadas, reducindo a xornada semanal en épocas de menor actividade ou acumulando o seu exceso en días completos, sempre que se cumpran o número de horas anuais sinalado. En ningún caso, o carácter excepcional deste apartado poderá xerar ningún tipo de xornada permanente diferenciada, en canto ó seu cómputo semanal.

Os excesos de xornada semanais, producidos pola aplicación deste punto, non poderán supera-lo período continuo de catro semanas en cada ocasión que se produza. Agás acordo entre as partes, a súa compensación en tempo de descanso terá lugar no mesmo mes ou nos dous inmediatamente seguintes.

Esta prolongación de xeira será sempre compensada en tempo de descanso e nunca mediante percepcións económicas.

Logo de xustificación suficiente da existencia e importancia da causa alegada, quedan exceptuados do aquí convido:

1) Os que cursen con regularidade estudios para a obtención dun título académico ou de ensino profesional oficialmente reconecido, durante o tempo imprescindible para asistir ás aulas.

2) Os que teñan obrigas familiares habituais, de carácter persoal e ineludible.

9.1.4. Reducción voluntaria da xeira.

a) As traballadoras, por lactación dun fillo menor de nove meses, terán dereito a unha hora de ausencia do traballo que poderán dividir en dúas fraccións. A muller, pola súa vontade, poderá substituír este dereito por unha reducción da xeira normal en media hora coa mesma finalidade. Este permiso poderá ser desfrutado indistintamente pola nai ou polo pai, no caso de que ámbolos dous traballen.

b) Os traballadores ou traballadoras que por razóns de garda legal teñan ó seu coidado directo algún menor de seis anos ou diminuído físico ou psíquico terán dereito a unha reducción da xeira, coa diminución proporcional do salario entre, alomenos, un tercio e un máximo da metade da duración daquela.

c) Os traballadores e traballadoras con, polo menos, un ano de traballo na empresa, poderán acordar coa empresa reducir voluntariamente a xeira laboral por un prazo non menor a un ano e negociando as condicións para recupera-la xeira completa.

Artigo 9.2. Vacacións.

O réxime de vacacións anuais retribuídas do persoal será de trinta días naturais, calquera que sexa a categoría ou grupo a que pertenzan.

As vacacións concederanse, preferentemente, nos meses de xuño a setembro, ámbolos dous inclusive.

As vacacións anuais desfrutaranse sempre dentro do ano natural ó que correspondan e non poderán compensarse en metálico, en todo nin en parte.

Procurarase comprace-lo persoal en canto á época do seu desfrute, dándolle preferencia, dentro das respectivas categorías, ó máis antigo na empresa, sen prexuízo do establecido nas disposicións legais de rango superior.

Os traballadores ou traballadoras que, na data determinada para o desfrute das vacacións non completaran aínda un ano efectivo no cadro de persoal da empresa, terán dereito a un número de días proporcionais ó tempo de servicios prestados.

No caso de peche do centro de traballo, por vacacións, a direción da empresa designará o persoal que durante o dito período teña que executar obras necesarias, labores de empresa, entretemento, etc., concertando particularmente cos interesados a forma máis conveniente de vacación anual.

O cadro de distribución de vacacións negociarase entre a empresa e os representantes dos traballadores e traballadoras, expoñéndose cunha antelación de dous meses, como mínimo, nos taboleiros de anuncios para o coñecemento do persoal.

O persoal con dereito a vacacións, que cese no transcurso do ano, terá dereito á parte proporcional das vacacións, segundo o número de meses traballados, computándose como mes completo a fracción deste.

En caso de morte do traballador, o importe correspondente á dita parte proporcional da vacación seralles satisfeito ós seus dereito-habentes.

Artigo 9.3. Ausencias xustificadas.

Todo o persoal suxeito a este convenio terá dereito ás seguintes ausencias retribuídas, coa necesaria xustificación, de se-lo caso:

a) Quince días naturais, en caso de matrimonio.

b) Dous días nos casos de enfermidade grave, intervención cirúrxica que esixa polo menos dous días de hospitalitación, ou nos casos de nacemento de fillo ou filla ou morte de familiar ata 2º grao de consaguinidade ou afinidade. Cando, con tal motivo, o traballador necesite facer un desprazamento, o prazo será de catro días.

c) No suposto de nacemento de fillo ou filla, ou intervención cirúrxica (que esixa hospitalización durante un período mínimo de dous días) de pai, nai, cónxuxe ou fillos, o prazo xeral de dous días da letra anterior poderá estenderse ata tres días máis, sempre que algúns destes parentes, que conviva co traballador, precisase atención especial e non tivese outra persoa para coidalo. En ningún caso, a extensión deste prazo poderá acumularse á de catro días para o suposto de desprazamento.

d) Dous días por traslado de domicilio habitual.

e) Un día por voda de fillos ou irmáns.

f) Polo tempo indispensable para matricularse ou examinarse en centros de ensino recoñecidos.

g) Polo tempo indispensable para o cumprimento dun deber inescusable de carácter público e persoal.

h) Para asistir á ximnasia de preparación ó parto, sempre que sexa desenvolvida na rede sanitaria do Servicio Galego de Saúde.

i) Para asistir a consultorio médico da Seguridade Social, en horas coincidentes coas da xeira, debendo xustificarse o tempo co correspondente volante visado polo facultativo.

Equipárase ó cónxuxe o compañeiro ou compañeira, sempre que se xustifique por medio de certificado de convivencia e referente as letras b) e c).

Nos casos de enfermidade grave de familiar ata o 2º grao e nos de nacemento de fillo poden ser outorgadas licencias de duración superior negociando as condicións.

Artigo 9.4. Baixas por incapacidade transitoria por accidente de traballo.

Os traballadores en situación de incapacidade transitoria por accidente de traballo percibirán, por conta

da empresa, a partir do primeiro día de baixa, a diferencia existente entre as prestacións económicas da Seguridade Social e o 100 por 100 do salario de cotización do mes anterior á baixa.

Capítulo X

Excedencias

Artigo 10.1. Excedencia voluntaria común.

As empresas concederanlle ó persoal que alomenos conte cunha antigüidade dun ano nela, o pase á situación de excedencia voluntaria por un período de tempo non inferior a seis meses nin superior a cinco anos, sempre que os excedentes non superen o 10 por 100 do cadro de persoal. O paso á expresada situación poderá solicitarse sen especificación de motivos polo solicitante, agás que vaia utilizarse para traballar noutra actividade idéntica ou moi semellante á da empresa de orixe. Deberá facerse por escrito e a petición deberá ser resolta favorablemente pola empresa, no prazo máximo dun mes, a partir da data de solicitude.

Durante o desfrute da excedencia, a pesar de que se solicitara ou concedera por un prazo superior a seis meses, transcorridos estes, poderá o traballador renunciar ó resto da excedencia, coa obriga de avisar cun mes de antelación, o seu desexo de reincorporarse ó traballo activo. Cumpridos estes requisitos polo traballador, este terá dereito a ingreso con preferencia sobre calquera outro traballador alleo ó persoal da empresa nas novas contratacións de persoal con categoría igual ou similar á súa.

Se a nova contratación non se correspondese coa categoría propia, senón coa inferior, o excedente poderá optar entre ocupar esta praza co salario asignado, e tendo preferencia para o ascenso no caso de existir vacante, ou non reingresar e conserva-lo dereito ó reingreso nun posto da súa categoría.

En todo caso, a solicitude do reingreso deberá facerse, dentro do período de excedencia, cunha antelación mínima dun mes respecto á data na que remate.

Transcorrido o prazo sen solicita-lo reingreso, perderá o excedente tódolos seus dereitos ó reingreso.

O tempo de excedencia voluntaria non será computado para ningún efecto.

Artigo 10.2. Excedencias voluntarias especiais.

a) Os traballadores e traballadoras, calquera que sexa a súa antigüidade na empresa, terán dereito a pasar á situación de excedencia, por un período máximo de tres anos, para dedicarse a asistir a un familiar, en primeiro grao de consaguinidade que fose declarado minusválido con necesidade de recibir coidados permanentes ou que estivese en situación de gran invalidez pola Seguridade Social.

b) No caso de nacemento dun fillo, a traballadora ou o traballador, indistintamente, terán dereito a pasar á situación de excedencia, por un período máximo de tres anos, para atende-la súa crianza e educación inicial, contados desde a data de remate do período de descanso obrigatorio.

Rematados os períodos de excedencias voluntarias especiais sinalados no presente artigo, os traballadores e traballadoras excedentes, logo de solicitude de reingreso formulada cun mes de antelación, reincorporaranse automaticamente ó posto de traballo que desempeñaban ó solicita-la excedencia.

A utilización destas excedencias cunha finalidade distinta á que motivou a súa concesión, determinará a perda do dereito ó reingreso.

Artigo 10.3. Excedencia forzosa.

Esta excedencia, que dará dereito á reserva de posto e traballo e cómputo de antigüidade do excedente, concederase por designación para desempeñar cargo público que imposibilite a asistencia ó posto de traballo ou elección para cargo electivo que esixa plena dedicación en organizacións sindicais.

A situación de excedencia prorrogarase polo tempo que dure o exercicio do cargo, debendo reincorporarse ó seu posto de traballo no prazo máximo de 30 días naturais seguintes ó seu cesamento, salvo que imperativo legal imposibilite a súa reincorporación.

Artigo 10.4. Servicio militar e prestación social substitutoria.

Tódolos traballadores que se incorporen a filas, para cumpri-lo servicio militar obrigatorio ou voluntario, ou que realicen a prestación social substitutoria, terán reservado o seu posto de traballo durante o tempo no que se desenvolven respectivamente os mesmos, e un mes máis, computándose este período, para efectos de antigüidade, como se estivesen presentes na empresa. Durante este período, os traballadores terán dereito a percibir integramente ata un máximo de dúas gratificacións extraordinarias das establecidas neste convenio. Tamén poderán percibir, se así o solicitan, o 25 por 100 do salario base de convenio, no caso de que teñan fillos ó seu cargo e non puidesen desempeñar un traballo remunerado.

Capítulo XI

Premios, faltas e sancións

Artigo 11.1. Premios.

Co obxecto de recompensa-la conducta, o rendemento e a laboriosidade e cualidades sobresaíntes do persoal, estimulándoo ó propio tempo, as empresas, oídos os representantes legais dos traballadores, establecerán os correspondentes premios, que serán outorgados individual ou colectivamente.

Os premios poderán ser: recompensas en metálico, bolsas ou viaxes de perfeccionamento, aumento de vacacións, ata o dobre das que regulamentariamente lle correspondan ó interesado, ou calquera outra que acorde a dirección da empresa.

Artigo 11.2. Faltas.

Toda falta cometida por un traballador clasificarase, atendendo á súa importancia, trascendencia ou intención, en leve, grave ou moi grave. A enumeración dos diferentes tipos de faltas, dentro de cada un dos indicados grupos que figuran nos epígrafes seguintes, é simplemente enunciativa e non implica que non

poidan existir outras, as cales serán cualificadas segundo a analoxía que garden con aquelas.

11.2.1. Faltas leves.

Considéranse faltas leves as seguintes:

1. As faltas de puntualidade, ata tres nun mes, na asistencia ó traballo, con atraso superior a cinco minutos e inferior a trinta no horario de entrada.

2. Non cursar en tempo oportuno a baixa correspondente, cando se falte ó traballo por motivo xustificado, a non ser que se probe a imposibilidade de tela efectuado.

3. O abandono do servicio, sen causa fundada, aínda cando sexa por breve tempo.

4. Pequenos descoidos na conservación do material.

5. Non atende-lo publico coa corrección e dilixencia debidas.

6. Faltar ó traballo un día ó mes, sen causa xustificada.

11.2.2. Faltas graves.

Considéranse faltas graves as seguintes:

1. Máis de tres faltas, non xustificadas, de puntualidade ó traballo durante un período de trinta días.

2. Ausencia, sen causa xustificada, por dous días, durante un período de trinta días.

3. A desobediencia ós seus superiores, en materia de servicio.

4. A neglixencia ou desidia no traballo, que afecte á boa marcha do servicio.

5. Realizar, sen o oportuno permiso, traballos particulares durante a xeira laboral, así como empregar ferramentas da empresa para usos propios.

6. O quebrantamento ou violación de segredos de reserva obrigada.

7. A reincidencia en faltas leves (incluídas as de puntualidade), aínda que sexan de distinta natureza, dentro dun trimestre, tendo mediado notificación escrita.

11.2.3. Faltas moi graves.

Considéranse faltas moi graves as seguintes:

1. As faltas inxustificadas de puntualidade en máis de 10 veces durante un período de seis meses consecutivos ou 20 durante doce meses.

2. As faltas inxustificadas de asistencia ó traballo en número de tres ou máis nun período de dous meses consecutivos.

3. A indisciplina, a desobediencia ou a neglixencia no traballo evidenciadas de forma grave e notoriamente prexudicial para a empresa.

4. As ofensas verbais ou físicas, incluídas as de natureza sexual a calquera das persoas que traballen na empresa ou ós seus familiares.

5. A diminución continuada e voluntaria no rendemento do traballo pactado ou ordinario establecido.

6. O furto, roubo e malversación que afecte á empresa, ós seus intereses ou ós compañeiros traballadores.

7. As ausencias e abandono do posto de traballo inxustificadamente, cando ocasionaren grave prexuízo ó proceso productivo, deterioración nas cousas ou risco para as persoas.

8. A reincidencia en falta grave, sexa cal for a súa clase e natureza, sempre que se cometa dentro dun período de seis meses desde a primeira.

9. A conducta acreditada de acoso sexual cara a calquera traballador ou traballadora da empresa. No caso de que se probase que se exercera calquera represalia contra a persoa denunciante do acoso sexual se considerará un agravante para a determinación da sanción que se deberá impoñer ou, de se-lo caso, á imposición dunha nova sanción en consonancia con dita conducta.

11.2.4. O abuso de autoridade.

O abuso de autoridade, por parte dos xefes, será sempre considerado como falta moi grave. O traballador afectado poñerao inmediatamente en coñecemento da dirección da empresa, a través da canle xerárquica correspondente, que ordenará a inmediata instrucción de expediente.

Artigo 11.3. Sancións.

11.3.1. Sancións ós traballadores.

Correspóndelle á empresa a facultade de impoñer sancións. De toda sanción, agás a amoestación verbal, daráselle traslado por escrito ó interesado, que deberá xustifica-la recepción ou asina-lo informe da comunicación. Serán informados, preceptivamente, ós representantes legais dos traballadores. No caso de faltas graves ou moi graves abrirase un expediente.

11.3.2. Graduación de sancións.

As sancións que procederá impoñer, en cada caso, segundo as faltas cometidas, serán as seguintes:

Por faltas leves: amoestación verbal, amoestación por escrito ou suspensión de emprego e soldo, ata dous días, comunicándollo ó traballador.

Por faltas graves: suspensión de emprego e soldo de tres ata quince días. Inhabilitación temporal, por prazo de ata dous anos, para pasar a categorías superiores.

Por faltas moi graves: suspensión de emprego e soldo de dezaseis a noventa días. Inhabilitación temporal, por prazo de ata catro anos, para pasar a categorías superiores. Despedimento.

11.3.3. Tramitación.

Para a imposición das sancións que anteriormente se establecen, teranse en conta as seguintes normas:

Correspóndelle ó director da empresa ou persoa en que delegue a facultade de impoñer sancións por faltas leves, graves ou moi graves. Observaranse, en todo caso, as disposicións legais que sexan de aplicación.

11.3.4. Prescrición.

As faltas prescribirán nos prazos e nas circunstancias previstas na lexislación laboral vixente, de carácter xeral.

11.3.5. Anulación das anotacións desfavorables.

Como norma xeral, as anotacións desfavorables quedarán anuladas cando transcorran, sen reincidencia, os seguintes prazos:

Un ano, se se trata de faltas leves, tres anos para as faltas graves e cinco para as faltas moi graves.

As empresas, de acordo cos representantes legais dos traballadores, establecerán as normas que, de acordo coa boa conducta posterior dos sancionados, poidan acurta-los prazos citados.

11.3.6. Sancións ás empresas.

As empresas, de acordo coa lexislación xeral vixente, poderán ser sancionadas cando incorran en incumprimento das disposicións legais de carácter laboral.

Capítulo XII

Seguridade, hixiene e perigosidade

Artigo 12.1. Seguridade e hixiene no traballo.

Co fin de logra-lo cumprimento da vixente ordenanza xeral de seguridade e hixiene no traballo, tódalas empresas con máis de cinco traballadores contarán cun vixilante de seguridade e hixiene.

A elección deste vixilante efectuarase de mutuo acordo entre a dirección da empresa e os representantes do persoal.

Ante a crecente implantación de técnicas informáticas que utilizadas correctamente favorecen tanto a productividade como mesmo a comodidade no traballo, as empresas prestarán especial atención a vixilancia dos aspectos de seguridade e hixiene que estas técnicas puidesen ofrecer, moi especialmente as de carácter oftamolóxico.

Artigo 12.2. Recoñecemento médico.

A dirección da empresa xestionará a realización dun recoñecemento médico cada ano, do que se lle entregará copia do resultado a cada traballador.

Capítulo XIII

Disposición derradeira

Artigo 13.1. Aplicacións da lexislación xeral.

No non previsto ou regulado polo presente convenio, serán de aplicación, sobre as respectivas materias, as normas e disposicións de carácter xeral establecidas pola lexislación vixente en cada momento.

Vigo, 9 de febreiro de 1998.

-Pola Asociación Galega de Editores:-Carlos Blanco Yáñez-Manuel Bragado Rodríguez-Pilar Sampil Sánchez

-Pola Confederación Intersindical galega:-Fernando Fernández González-Manuel Martínez Barreiro

7661