Visto o expediente do convenio colectivo para a industria siderometalúrxica da Coruña, que tivo entrada nesta delegación provincial o día 30-6-1997, subscrito, en representación da parte económica pola Asociación de Empresas Siderometalúrxicas, Asociación de Gas e Calefacción (Agasca), Asociación de Instalacións Eléctricas (Asinec), e, pola Asociación Provincial de Talleres de Reparación e da parte social, por CC.OO e UGT o día 17-6-1997, de conformidade co disposto no artigo 90.2º e 3º da Lei 8/1980, do 10 de marzo, do Estatuto dos traballadores, Real decreto 1040/1981, do 22 de maio, sobre rexistro e depósito de convenios colectivos de traballo, e Real decreto 2412/1982, do 24 de xullo, sobre traspaso de funcións e servicios da Administración do Estado á Comunidade Autónoma de Galicia en materia de traballo, esta delegación provincial,

ACORDA:

Primeiro.-Ordena-la súa inscrición no libro de rexistro de convenios colectivos de traballo desta delegación provincial, e a súa notificación ás representacións económica e social da comisión negociadora.

Segundo.-Ordena-lo seu depósito no Servicio de Relacións Laborais, Sección de Mediación, Arbitraxe e Conciliación.

Terceiro.-Dispoñe-la súa publicación no Diario Oficial de Galicia.

A Coruña, 3 de xullo de 1997.

Fernando Rodríguez Corcoba

Delegado provincial da Coruña

Convenio colectivo provincial para a industria siderometalúrxica da Coruña

Capítulo I

Ámbitos de aplicación

Artigo 1º.-Ámbito funcional.

Este convenio colectivo obriga as empresas e traballadores do sector do metal, tanto no proceso de producción, coma no de transformación nos seus diversos aspectos e almacenaxe, comprometéndose así mesmo aquelas empresas, centros de traballo ou talleres en que se leven a cabo traballos de carácter auxiliar, complementarios ou afíns da siderometalurxia ou tarefas de instalación, montaxe ou reparación incluídas na dita rama ou en calquera outra que requira tales servicios.

Tamén será de aplicación o convenio colectivo nas industrias de fabricación de envases metálicos e boterío cando na fabricación dos envases se utilice chapa de espesor superior a 0,5 mm, tendidos de liñas eléctricas, industrias de óptica e mecánica de precisión e talleres de reparación de automóbiles.

Estarán así mesmo afectadas polo convenio aquelas novas actividades afíns ou similares ás incluídas nos apartados anteriores do presente artigo.

Quedarán unicamente excluídas do ámbito do convenio colectivo as empresas dedicadas á venda de artigos en proceso exclusivo de comercialización.

As condicións pactadas no convenio provincial, na súa globalidade, teñen carácter de mínimos obrigatorios.

Os convenios vixentes á entrada en vigor deste convenio veranse afectados por el, en todo aquilo que implique melloras para os traballadores. As empresas deberán aplica-las melloras no prazo dun mes, contado desde a publicación deste convenio.

Artigo 2º.-Ámbito territorial.

Este convenio será de aplicación na provincia da Coruña e aplicaráselles tamén, de acordo cos artigos seguintes do convenio, ós traballadores españois contratados en España ó servicio de empresas españolas no estranxeiro.

Artigo 3º.-Ámbito persoal.

As condicións de traballo aquí reguladas afectarán a todo o persoal empregado nas empresas incluídas nos ámbitos anteriores, salvo ós que desempeñen o cargo de conselleiro en empresas que revistan a forma xurídica de sociedade ou de alta dirección ou alta xestión na empresa, a non ser que o contrato destes últimos faga referencia expresa a este convenio, caso no que lles será de aplicación.

Artigo 4º.-Ámbito temporal.

O presente convenio entrará en vigor ó producirse a súa publicación no BOP e manterá a súa vixencia ata o 31 de decembro de 1997 Non obstante, os aspectos salariais retrotraerán os seus efectos ó 1 de xaneiro de 1997.

Ámbalas partes comprométense a inicia-la negociación dun novo convenio con dous meses de antelación á finalización da súa vixencia.

Mentres non se alcance un novo acordo, todo o contido deste convenio terá vixencia, fixándose como límite desta vixencia a data do 31 de decembro de 1998 na que se prevé que estará negociado un novo convenio.

Así mesmo, os acordos aprobados na comisión mixta do convenio durante o ano 1997 incorporarase ó texto del, sempre que se manteña o texto do artigo interpretado e o seu contido permaneza inalterado.

Artigo 5º.-Vinculación á totalidade.

As condicións aquí pactadas forman un todo orgánico e indivisible e para efectos da súa aplicación práctica serán consideradas globalmente.

Artigo 6º.-Garantías persoais.

Respectaranse a título individual as condicións económicas que fosen superiores ás establecidas neste convenio, consideradas no seu conxunto e en cómputo anual.

Capítulo II

Organización do traballo

Artigo 7º.-Norma xeral.

A organización do traballo, conforme o previsto neste convenio, correspóndelle ó empresario, quen a levará a cabo a través do exercicio regular das súas facultades de organización económica e técnica, dirección e control de traballo e das ordes necesarias para a realización das actividades laborais correspondentes.

No suposto de que se delegasen facultades directivas, esta delegación farase de modo expreso, de maneira que sexa suficientemente coñecida, tanto polos que reciban a delegación de facultades, como polos que despois serán destinatarios das ordes recibidas.

As ordes que teñan por si mesmas o carácter de estables deberanlles ser comunicadas expresamente a tódolos afectados e dotadas de suficiente publicidade.

A organización do traballo ten por obxecto alcanzar na empresa un nivel adecuado de productividade baseado na óptima realización dos recursos humanos e materiais. Para este obxectivo é necesaria a mutua colaboración das partes integrantes da empresa: dirección e traballadores.

A reprentación legal dos traballadores velará por que no exercicio das facultades antes aludidas non se conculque a lexislación vixente, sen que iso poida considerarse transgresión da boa fe contractual.

Artigo 8º.-Desenvolvemento.

A organización do traballo estenderase, entre outras, ás cuestións seguintes:

a) A determinación dos elementos necesarios (máquinas ou tarefas específicas) para que o traballador poida alcanzar alomenos o rendemento normal ou mínimo.

b) A fixación da calidade admisible ó longo do proceso de fabricación de que se trate, e a esixencia consecuente de índices de desperdicios e perdas.

c) A esixencia de vixilancia, atención e dilixencia no coidado da maquinaria, instalacións e utensilios encomendados ó traballador.

d) A distribución do persoal de acordo co previsto no presente convenio.

e) A adaptación das cargas de traballo, rendementos e tarifas ás novas condicións que resulten de aplica-lo cambio de métodos operativos, procesos de fabricación ou cambio de funcións e variacións técnicas tanto de maquinaria e utensilios como de material.

f) Fixación de fórmulas sinxelas e claras para a obtención de cálculos de retribución que corresponda

ós traballadores de maneira que poidan ser comprendidas con facilidade.

Artigo 9º.-Sistemas de organización científica e racional do traballo.

A determinación dos sistemas, métodos e procedementos de organización científica e racional do traballo que rexerán para a realización, valoración e regulación do traballo nas empresas e nos seus talleres, seccións e departamentos, correspóndelle á dirección, que terá en todo caso a obriga de expresar suficientemente as súas decisións ó respecto.

As empresas que establezan sistemas de organización científica e racional do traballo procurarán adoptar en bloque algúns dos sistemas internacionalmente recoñecidos, caso no que se fará referencia ó sistema pola súa denominación convencional. En caso contrario deberase especificar cada unha das partes fundamentais que se integran no dito sistema e o seu contido organizativo, técnico e normativo.

Por sistema de organización científica e racional do traballo hai que entende-lo conxunto de principios de organización e racionalización do traballo e, se é o caso, de retribución incentivada; de normas para a súa aplicación; e de técnicas de medición do traballo e de valoración de postos.

No establecemento de calquera sistema de racionalización do traballo teranse en conta, entre outras, as seguintes etapas:

a) Racionalización, descrición e normalización de tarefas.

b) Análise, valoración, clasificación e descrición dos traballos correspondentes a cada posto ou grupos de postos de traballo.

c) Análise e fixación de rendementos normalizados.

d) Asignación dos traballadores ós postos de traballo segundo as súas aptitudes.

Artigo 10º.-Procedemento para a implantación, modificación ou substitución dos sistemas de organización do traballo.

As empresas que queiran implantar un sistema ou que, téndoo implantado, o modifiquen por substitución global dalgunha das súas partes fundamentais: o estudio de métodos, o estudio de tempos, o réxime de incentivos ou cualificación dos postos de traballo, procederán da seguinte forma:

a) A dirección informará con carácter previo ós representantes legais dos traballadores da implantación ou substitución que decidiu efectuar.

b) Ámbalas partes, para estes efectos, poderán constituír unha comisión paritaria. Esta comisión paritaria, mediante informe que deberá elaborarse no prazo máximo de quince días, manifestará o seu acordo ou disentirá razoadamente da medida que se pretenda adoptar.

c) Se no prazo doutros quince días non fose posible o acordo, ámbalas partes poderán acordar someterse a unha arbitraxe.

d) De persisti-lo desacordo, a implantación ou modificación do sistema axustarase en canto á súa aprobación ó previsto na lexislación laboral vixente.

Os representantes legais dos traballadores poderán propoñer iniciativas orientadas a varia-lo sistema de organización establecido.

Artigo 11º.-Comisión paritaria.

A comisión paritaria a que se refire o artigo anterior poderá establecerse nos centros de traballo e estará composta por un mínimo de dous membros e un máximo de oito. A metade dos membros procederá dos representantes legais dos traballadores, representarán a estes e serán designados por eles. A outra metade será nomeada pola dirección, á que representarán.

Serán competencias desta comisión:

-As establecidas no artigo 10º sobre a implantación ou modificación dun sistema de organización do traballo.

-Coñecer e emitir informe sobre os novos métodos e sobre os estudios de tempo correspondentes antes da súa aplicación.

-Coñecer e emitir informe previo á súa implantación pola dirección, nos casos de revisión de métodos e/ou tempos correspondentes.

-Recibi-las tarifas de traballo e os seus anexos, se é o caso.

-Acorda-los períodos de aprendizaxe e os de adaptación que poidan aplicarse.

As partes da comisión paritaria poderán solicitar asesoramento externo.

Artigo 12º.-Revisión de tempos e rendementos.

Efectuaranse por algún dos seguintes feitos:

a) Por reforma dos métodos, medios ou procedementos.

b) Cando se incorrese de modo manifesto e indubitado en erro de cálculo ou medición.

c) Se no traballo se produciu algún cambio no número de traballadores, sempre e cando as medicións se realizasen para equipos dun número de compoñentes determinado, ou algunha modificación substancial nas condicións daquel.

d) Por acordo entre a empresa e a representación legal dos traballadores.

Se a revisión orixina unha diminución nos tempos asignados, establecerase un período de adaptación de duración non superior ó mes por cada 10% de diminución.

Os traballadores desconformes coa revisión poderán reclamar individualmente ante a autoridade competente, sen que iso paralice a aplicación dos novos valores.

Artigo 13º.-Rendemento normal ou mínimo, habitual e óptimo ou tipo.

Considérase rendemento normal ou mínimo e, polo tanto, esixible o 100 da escala de valoración centesimal, que equivale ó 75 da norma británica e ó

60 Bedaux. É o rendemento dun operario retribuído por tempo, cun ritmo comparable ó dun home con físico corrente que camiñe sen carga, por sitio chan e liña recta, á velocidade de 4,8 km á hora, durante toda a súa xornada.

Rendemento habitual é o que repetidamente vén obtendo cada traballador en cada posto de traballo, nas condicións normais do seu centro e nun período de tempo significativo.

Rendemento óptimo é o 133, 100 ou 80 en cada unha das escalas anteriormente citadas e equivale a un camiñar de 6,4 km/h. É un rendemento que non prexudica a integridade dun traballador normal, física nin psiquicamente, durante toda a súa vida laboral, nin tampouco lle impide un desenvolvemento normal da súa personalidade fóra do traballo. Constitúe o desempeño tipo ou ritmo tipo no texto da OIT. «Introducción ó estudio do traballo».

Artigo 14º.-Incentivos.

Establécese un plus de carencia de incentivo para cada categoría igual ó 25 por 100 do salario base que se asigne ou do revisado ou actualizado, se é o caso, e percibirá por día efectivo de traballo.

A implantación ou modificación dun réxime de incentivos en ningún caso poderá supoñer que, a igual actividade, se produza unha perda na retribución do traballador, por este concepto e no mesmo posto de traballo.

As reclamacións que poidan producirse en relación coas tarifas destes complementos deberán ser formuladas á representación legal dos traballadores. De non resolverse no seo da empresa, poderá formularse a oportuna reclamación ante a autoridade competente, sen prexuízo de que por iso deixe de aplicarse a tarifa obxecto de reclamación. Garantiranse as compensacións previstas para o período de adaptación, que deberán establecerse no ámbito da empresa ou no convenio provincial, se é o caso.

Se durante o período de adaptación o traballador ou traballadores afectados obtiveron rendemento superior ó normal, serán retribuídos de acordo coas tarifas que en previsión de tal evento se establecesen.

Se calquera dos traballadores remunerados a prima ou incentivo non dese o rendemento acordado, por causa unicamente imputable á empresa, malia aplica-la técnica, actividade ou dilixencia necesarias, terán dereito ó salario que estivese previsto. Se as causas motivadoras da diminución do rendemento fosen accidentais ou non se estendesen a toda a xornada, deberáselle compensar soamente ó traballador o tempo que dura a diminución. Para acreditar este dereito, será indispensable ter permanecido no lugar do traballo.

Capítulo III

Clasificación profesional

Artigo 15º.-Clasificación profesional.

Os traballadores afectados por este convenio manterán a súa clasificación en canto a categorías e estructura salarial que figura como anexo I deste convenio.

Capítulo IV

Ingresos, períodos de proba, escalas, ascensos e cesamentos voluntarios

Artigo 16º.-Ingresos.

O empresario comunicaralles ós representantes legais dos traballadores o ou os postos de traballo que pensa cubrir, as condicións que deben reuni-los aspirantes e as características das probas de selección, salvo que a inmediatez da contratación impida a comunicación. Neste caso efectuarase posteriormente.

Realizaranse as probas de ingreso que se consideren oportunas e clasificarase o persoal conforme as funcións para as que foi contratado.

Os novos ingresos realizaranse coa consideración debida á promoción profesional interna e coa presencia dos representantes dos traballadores.

As novas contratacións notificaránselles ós representantes dos traballadores.

Ó asinamento do contrato poderá asistir un representante dos traballadores sempre que o solicite o traballador.

As empresas afectadas por este convenio poderán realizar contratos de traballo de duración determinada, tal e como se establece na lexislación vixente, coas seguintes peculiaridades:

A) Contratos de aprendizaxe:

Poderán efectuarse contratos de aprendizaxe para tódalas categorías profesionais, excepto para a de mozo.

Poderanse celebrar contratos de aprendizaxe con traballadores maiores de dezaseis anos e menores de vinteún.

O salario de contratación destes traballadores será igual ó 85%, 90% e 100% do salario base, do plus de carencia de incentivo e do plus de asiduidade da súa categoría profesional durante o primeiro, o segundo e o terceiro ano de vixencia do contrato, respectivamente.

B) Contratos en prácticas:

A retribución dos traballadores cun contrato en prácticas será do 85% ou do 95% do salario base, do plus de carencia de incentivo e do plus de asiduidade da súa categoría profesional durante o primeiro ou o segundo ano de vixencia do contrato, respectivamente.

C) Contratos de duración determinada por circunstancias do mercado, acumulación de tarefas ou exceso de pedidos.

Estes contratos poderán ter unha duración máxima de trece meses e medio dentro dun período de dezaoito meses.

Artigo 17º.-Período de proba.

O ingreso dos traballadores considerarase feito de proba se así consta por escrito. O dito período será variable segundo sexan os postos de traballo que se

vaian cubrir e que, en ningún caso, poderá exceder do tempo fixado na seguinte escala:

-Persoal titulado: catro meses estensibles a seis por petición do traballador.

-Persoal técnico non titulado e administrativo: un mes, estensible a dous, por petición do traballador.

-Persoal subalterno, aprendices, profesionais siderúrxicos, profesionais de oficio, especialistas e peóns: quince días.

Durante o período de proba, a empresa e o traballador poderán resolve-lo contrato de traballo sen prazo de aviso previo e sen dereito a ningunha indemnización.

Transcorrido o período de proba sen que se produza desistimento, o contrato producirá plenos efectos, computándose o tempo dos servicios prestados na antigüidade do traballador na empresa.

Salvo pacto en contrario, a situación de ILT que afecte ó traballador durante o período de proba interromperá o cómputo deste, que se reanudará a partir da data da reincorporación efectiva ó traballo.

Artigo 18º.-Escalas.

As empresas confeccionarán anualmente as escalas do seu persoal. Na súa confección deberá especificarse:

a) Nome e apelidos.

b) Data de ingreso na empresa.

c) Categoría profesional á que pertence o traballador.

d) Data de alta na categoría profesional.

e) Número de orde derivado da data de ingreso.

A orde de cada traballador na escala virá determinada pola data de alta na respectiva categoría profesional. En caso de igualdade, terase en conta a data de ingreso na empresa e se esta é a mesma, a maior idade do traballador.

Contra esta escala caberá reclamación fundamentada dos traballadores a través dos seus representantes legais, no prazo dun mes, ante a dirección da empresa, que deberá resolver sobre a dita reclamación no prazo de 15 días.

A empresa, dentro do primeiro trimestre natural de cada ano, exporá o censo do persoal nos taboleiros de anuncios cos datos sinalados.

Artigo 19º.-Ascensos.

A provisión de vacantes en réxime de ascensos, de cada tres prazas unha proverase por antigüidade, salvo que se acredite a carencia de aptitude do traballador, e as outras dúas por concurso e probas de aptitude.

Os ascensos suxeitaranse ó réxime seguinte:

A) O ascenso dos traballadores a postos de traballo que impliquen mando ou confianza, será de libre designación pola empresa.

B) Para ascender a unha categoría profesional superior, estableceranse sistemas de carácter obxectivo,

tomando como referencia, entre outras, as seguintes circunstancias:

a) Titulación adecuada.

b) Coñecemento do posto de traballo.

c) Historial profesional.

d) Ter desempeñado función de superior categoría profesional.

e) Superar satisfactoriamente as probas que se propoñan, que serán adecuadas ó posto que se vaia desempeñar.

f) A permanencia na categoría profesional.

C) En idénticas condicións de idoneidade, adxudicaráselle o ascenso ó máis antigo.

Os representantes legais dos traballadores controlarán a aplicación correcta do anteriormente sinalado.

Artigo 20º.-Cesamentos voluntarios.

Os traballadores que desexen cesar voluntariamente no servicio da empresa virán obrigados a poñelo en coñecemento desta, cumprindo os seguintes prazos de aviso previo:

-Persoal titulado: 2 meses.

-Persoal técnico non titulado e administrativo: 1 mes.

-Persoal subalterno, aprendices, profesionais siderúrxicos, profesionais de oficio, especialistas e peóns: 15 días.

O incumprimento da obriga de avisar coa referida antelación dará dereito á empresa a descontar da liquidación do traballador unha contía equivalente ó importe do seu salario diario por cada día de atraso no aviso.

Se se avisou coa referida antelación, a empresa estará obrigada a liquidar ó finaliza-lo citado prazo os conceptos fixos que poidan ser calculados ó momento. O resto dos conceptos serano no momento habitual de pagamento.

O incumprimento desta obriga imputable á empresa levará aparellado o dereito do traballador a ser indemnizado polo importe do seu salario diario por cada día de atraso na súa liquidación, con límite da duración do propio prazo de aviso previo. Non se dará tal obriga e, por conseguinte, non nace este dereito, se o traballador incumpriu a de avisar coa antelación debida.

Capítulo V

Mobilidade

Artigo 21º.-Mobilidade do persoal.

a) Denomínase mobilidade funcional a mobilidade do persoal dentro dos límites do centro de traballo que implique cambio de posto de traballo.

b) Denomínase mobilidade xeográfica o traslado do persoal que implique cambio de centro de traballo de carácter permanente.

c) Denomínase desprazamento do persoal a mobilidade do persoal de carácter temporal, ata o límite

dun ano, a poboación distinta da súa residencia habitual.

Artigo 22º.-Mobilidade xeográfica.

Por razóns técnicas, organizativas ou de producción, a empresa poderá despraza-los seus traballadores con carácter temporal, ata o límite dun ano, a poboación distinta á da súa residencia habitual, aboando, ademais dos salarios, os gastos de viaxe e as axudas de custos ou suplidos.

Cando o traballador se opoña ó desprazamento alegando xusta causa, compételle á autoridade laboral, sen prexuízo da executividade da decisión, coñece-la cuestión e maila súa resolución, que recaerá no prazo máximo de 10 días e será de inmediato cumprimento.

Se o desprazamento se prevé superior a 15 días, o empregador verase obrigado a avisalo con 5 días mínimos de antelación.

Incorporación a obra.

Non existe desprazamento, senón incorporación a obra dentro do territorio nacional, nas empresas de montaxe, tendido de liñas, electrificación de ferrocarrís, tendido de cables e redes telefónicas, etc., para o persoal contratado especificamente para estes efectos, nas cales a mobilidade xeográfica é condición habitual da súa actividade en consonancia coa carácter transitorio, móbil ou itinerante dos seus centros de traballo, que se trasladan ou desaparecen coa propia execución das obras.

Se a incorporación a obra se prevé por tempo superior a 6 meses, o empregador verase obrigado a avisalo con 10 días, como mínimo, de antelación. Se a incorporación a obra se prevé por tempo entre 15 días e 6 meses, o aviso será de 5 días.

Se o desprazamento ou a incorporación a obra é por tempo superior a tres meses, o traballador terá dereito a un mínimo de catro días laborables de descanso no seu domicilio de orixe por cada tres meses de desprazamento, sen computar como tales os de viaxe, gastos que serán por conta do empresario.

En todo caso, o tempo empregado na viaxe de desprazamento ou incorporacón terá a consideración de traballo efectivo.

Non se entenderá que se producen as causas de desarraigo familiar previstas no Estatuto dos traballadores, artigo 40, nin consecuentemente se dará lugar a días de descanso ou vacación cando o traballador pactase co seu empregador e este aboase o desprazamento del e da súa familia.

De mutuo acordo, poderase compensa-lo desfrute dos ditos días por contía económica.

Os días de descanso poderán acumularse, debendo engadirse o seu desfrute ás vacacións, Semana Santa ou Nadal.

Artigo 23º.-Saídas, viaxes e axudas de custo.

Tódolos traballadores que, por necesidade da industria e por orde da empresa, teñan que efectuar viaxes ou desprazamentos a poboacións distintas a aquelas en que radique a empresa ou taller, desfrutarán sobre

o seu salario as compensacións que se determinen no presente convenio colectivo, regulamentos de réxime interior ou normas a este respecto, fixándose, como mínimo, 3.578 pesetas para tódalas categorías e a media axuda de custo en 1.431 pesetas.

Os días de saídas devengarán idéntica axuda de custo e os de chegada quedarán reducidas á metade, cando o interesado pernocte no seu domicilio, a menos que tivese que efectuar fóra as dúas comidas principais.

Se os traballos se efectúan de forma tal que o traballador só teña que realizar fóra do lugar habitual a comida, percibirá media axuda de custo.

As viaxes de ida e volta serán sempre por conta da empresa, que estará obrigada a facilitarlles billetes de primeira clase a tódalas categorías.

Se por circunstancias especiais os gastos orixinados polo desprazamento superan o importe das axudas de custo, o exceso deberá ser aboado pola empresa, con coñecemento previo desta e posterior xustificación polos traballadores.

Non se adquire dereito a axuda de custo cando os traballos se leven a cabo nos locais pertencentes á mesma industria, en que non se prestan servicios habituais, se non están situados a distancia que exceda de tres quilómetros da localidade onde está situada a industria. Aínda que exceda da dita distancia, non se devengarán axudas de custo cando a localidade onde se vaia prestar eventualmente traballo resulte se-la residencia do productor, sempre que independentemente desta circunstancia non se lle ocasione prexuízo económico determinado.

Nos casos en que os traballos se realicen en locais que non sexan habituais, a empresa deberá aboar sempre os gastos de locomoción ou proporciona-los medios adecuados de desprazamento.

Non obstante o anterior, na actividade de tendido de liñas, electrificación de ferrocarrís, tendido de cables e redes telefónicas, se a incorporación ou permanencia na obra obrigase o traballador a pernoctar fóra do seu domicilio habitual, percibirá en concepto de axuda de custo, en lugar do regulado anteriormente, un importe mínimo equivalente ó 120% do salario mínimo interprofesinal en vigor, en cada momento.

O persoal comprendido nas actividades a que se fai referencia no parágrafo anterior que por presta-los seus servicios nas obras que realice a empresa non teña un lugar fixo e determinado de traballo, percibirá en concepto de compensación dos gastos por efectua-lo xantar fóra do seu domicilio, como mínimo o 40% do salario mínimo interprofesional en vigor, en cada momento.

Non serán aplicables estas compensacións cando os citados traballos sexan levados a cabo polas propias empresas eléctricas, telefónicas ou ferroviarias, con persoal afectado polos seus correspondentes convenios.

Cando a regulación que antecede interfira co actualmente vixente nalgún convenio de ámbito inferior, será de aplicación o disposto neste último.

Artigo 24º.-Traballadores españois no estranxeiro.

1. Os desprazamentos dos traballadores españois contratados en España ó servicio de empresas españolas no estranxeiro, rexeranse con carácter xeral por este artigo, sen prexuízo das normas de orde pública que lles sexan de aplicación no país de destino e terán sempre carácter voluntario para o traballador.

2. Os gastos de viaxe serán por conta do empresario.

3. Os traballadores a que se refire este artigo conservarán tódolos dereitos que lles corresponderían de continuaren traballando no territorio español, someténdose á xurisdicción dos tribunais españois respecto das controversias na interpretación e aplicación das súas condicións de traballo exterior.

4. Como mínimo aplicaránselles a estes traballadores as condicións seguintes:

a) Considerarase a súa xornada laboral a que rexa no lugar de prestación do traballo, aboándose a diferencia con respecto á que fose de aplicación en España cunha recarga do 75%.

As horas que excedan da xornada laboral que rexa no lugar de prestación dos servicios terán a consideración de horas extraordinarias.

b) Para efecto do cálculo de remuneracións e horas extraordinarias, a hora base establecerase baseándose nas remuneracións que o traballador percibiría en España de seguir realizando as mesmas funcións, de acordo co que, convencional ou legalmente, lle sexa de aplicación.

c) As condicións de hixiene e seguridade vixentes en España, no que se refire ó lugar de traballo, deberán aplicarse no estranxeiro, salvo que as características do lugar de traballo non o permitan.

d) O aloxamento deberá reuni-las condicións de hixiene e salubridade esixibles en España, sempre que as características do lugar de traballo o permitan.

e) En caso de incapacidade laboral transitoria, o traballador terá dereito a percibi-las prestacións que poidan corresponderlle en dereito.

Igualmente, serán de aboamento as cantidades pactadas como fórmula compensatoria estipulada en concepto de gastos de aloxamento, mantenza e axudas de custo.

Se transcorrido un período de 30 días o traballador permanece en situación de ILT, a empresa poderá repatria-lo traballador, ou antes, se mediante dictame médico, se prevé que a curación excederá dese prazo, percibindo desde o ingreso as prestacións que legalmente lle correspondan.

A empresa non poderá repatria-lo traballador, mesmo transcorridos 30 días desde o comezo da ILT, cando o traslado do traballador fose perigoso ou gravemente danoso para a súa saúde a xuízo do facultativo que o trate.

Mentres o traballador non sexa repatriado e permaneza en situación de ILT, continuará percibindo o tratamento previsto no parágrafo primeiro deste apartado.

f) Se fose pactado un plus de permanencia no estranxeiro, para ser aboado en España á finalización do traballo, o traballador terá dereito a percibi-la parte proporcional da contía establecida se regresa de España por causa de enfermidade, accidente ou outra non imputable ó traballador.

Se o traballador abandonase voluntariamente o traballo, aplicarase o pactado en contrato.

g) Os traballadores terán dereito a realizar, como mínimo, unha viaxe de vacacións a España por cada ano de traballo no estranxeiro, sendo os gastos de transporte a cargo da empresa.

Artigo 25º.-Traballo en distinta categoría profesional.

A empresa, por necesidades organizativas ou productivas, poderá destina-los traballadores a realizar traballos ou tarefas nunha categoría profesional distinta á súa e reintegrará o traballador ó seu antigo posto cando cese a causa que motivou o cambio.

Estes cambios seranlles suficientes e previamente xustificados ós representantes legais dos traballadores, salvo por necesidades perentorias ou imprevisibles da actividade productiva, sen prexuízo de posterior xustificación.

Cando se trate dunha categoría superior, este cambio non poderá ser de duración superior a catro meses ininterrompidos, salvo os casos de substitución por servicio militar, enfermidade profesional ou accidente de traballo. A retribución, en tanto se desempeñe traballo en categoría superior, será a correspondente a ela. No caso de que un traballador ocupe postos de categoría profesional superior durante doce meses alternos, consolidará o salario do dito posto a partir dese momento, sen que iso supoña necesariamente a creación del.

Se por necesidades perentorias e imprevisibles da actividade productiva se tivese que destinar un traballador a unha categoría inferior, o cambio realizarase polo tempo indispensable e esta situación non poderá prolongarse máis de dous meses ininterrompidos, conservando, en todo caso, a retribución correspondente á súa categoría de orixe. As empresas tratarán de evitar reitera-lo devandito cambio cun mesmo traballador. Se o cambio se producise por petición do traballador, o seu salario acondicionarase segundo a nova categoría profesional.

Artigo 26º.-Por diminución da capacidade física.

Nos casos en que fose necesario efectuar mobilidade de persoal en razón da capacidade física diminuída do traballador, procurarase que esta se produza dentro da categoría profesional a que o traballador pertenza e se fose necesario que ocupase posto pertencente a unha categoría inferior, conservará a retribución do seu posto de orixe e no caso de que a empresa contase con valoración de postos de traballo, percibirá o salario de cualificación correspondente no momento de cambio de posto a dous niveis como máximo por debaixo do que viña percibindo.

Se o posto a que fose cambiado correspondese a categoría superior, percibirá a retribución desta.

Artigo 27º.-Traslado do centro de traballo.

No suposto de que a empresa pretenda traslada-lo centro de traballo fixo a outra localidade que non comporte cambio de domicilio do traballador, e sen prexuízo das disposicións vixentes nesta materia, virá obrigada a comunicárllelo ós representantes legais dos traballadores con tres meses de antelación, salvo caso de forza maior.

Deberán detallarse no dito aviso os extremos seguintes:

-Motivo técnico, productivo, económico, etc. de tal decisión.

-Lugar onde se proxecta traslada-lo centro de traballo.

En calquera caso, se por motivos de traslado resultase un gasto adicional para o traballador, este deberá ser compensado pola empresa da forma que se determine de mutuo acordo.

Capítulo VI

Formación profesional

Artigo 28º.-Formación profesional.

As partes asinantes coinciden en que unha das causas da deficiente situación do mercado de traballo deriva do afastamento da formación profesional respecto de necesidades auténticas de man de obra, e da carencia dunha formación ocupacional continua para a actualización de adaptación dos traballadores activos ás novas características das tarefas na empresa.

A formación profesional, en tódalas súas modalidades (inicial ou continua) e niveis, debe ser considerada como un instrumento máis de significativa validez, que coadxuve a logra-la necesaria conexión entre as cualificacións dos traballadores e os requirimentos do mercado de traballo (emprego). E nunha perspectiva máis ampla, ser un elemento dinamizador que acompañe o desenvolvemento industrial a longo prazo, permita a elaboración de productos de maior calidade que favorezan a competitividade das nosas empresas españolas no ámbito internacional; e faga posible a promoción social integral do traballador, promovendo a diversificación e afondamento dos seus coñecementos e habilidades de modo permanente.

Para estes efectos, as partes asinantes coidan conveniente:

-Realizar, por si ou por medio de entidades especializadas, estudios de carácter prospectivo respecto das cualificacións futuras e necesidades de man de obra no sector do metal.

-Desenvolver e promove-la aplicación efectiva do artigo 22 do Estatuto dos traballadores, así como dos convenios internacionais subscritos por España, referentes ó dereito a formación continua, facilitando o tempo necesario para a formación.

-Propoñer e executar accións formativas nas súas diversas modalidades e niveis, xa sexa con programas que poidan impartirse nos centros de formación de empresa, ou os que no futuro puidesen constituírse, como a través dos programas nacionais ou internacionais desenvolvidos por organismos competentes.

-Colaborar, segundo as propias posibilidades, ou mediante entidades especializadas, no diagnóstico e deseño de programas puntuais de formación nas empresas, tendo en conta as especificacións e necesidades concretas, así como as características xenéricas ou individuais dos traballadores afectados.

-Coordinar e segui-lo desenvolvemento de formacións en prácticas de alumnos que sexan recibidos polas empresas no marco dos acordos asinados a nivel sectorial ou por empresas.

-Avaliar de maneira continuada tódalas accións emprendidas, co fin de revisa-las orientacións, promover novas actividades e actualiza-la definición dos obxectivos da formación profesional.

-Nesta perspectiva, as partes asinantes deste convenio acordan:

-Adherirse ó II Acordo Nacional de Formación Contínua, subscrito polas confederacións de CC.OO., UGT, CIG e CEOE-CEPYME, segundo Resolución do 11 de xaneiro de 1997, publicado no BOE nº 20, do 1 de febreiro de 1997.

-Realiza-los cursos de formación continua a través de plans agrupados ou empresas. Respecto ó horario en que deben efectuarse os cursos que eventualmente se organicen, as partes remítense ó que poida acordarse a nivel empresa usuaria.

Capítulo VII

Seguridade e hixiene

Artigo 29º.-Seguridade e hixiene.

As organizacións que subscriben este acordo desenvolverán as accións e medidas en materia de seguridade e saúde laboral que sexan necesarias para lograr unhas condicións de traballo onde a saúde do traballador non se vexa afectada por elas.

Estas accións e medidas deberán estar encamiñadas a lograr unha mellora da calidade de vida e do medio ambiente de traballo, desenvolvendo obxectivos de promoción e defensa da saúde, mellora das condicións de traballo, potenciación das técnicas preventivas como medio para a eliminación dos riscos na súa orixe e a participación sindical dos centros de traballo.

As empresas deberán dotarse dun plan de prevención en materia de saúde e seguridade, así como dos servicios necesarios para a realización del, de acordo cos criterios recoñecidos internacionalmente. Os representantes legais dos traballadores e/ou as organizacións asinantes participarán na súa elaboración e velarán polo cumprimento do anteriormente sinalado.

Poderanse establecer para varios centros de traballo pertencentes a empresas ou sectores de actividades similares dentro da industria siderometalúrxica. Neste caso participarán as centrais sindicais asinantes.

Os traballadores, os seus representantes legais e/ou as súas organizacións asinantes participarán na mellora das condicións de traballo nos lugares onde se desenvolve a súa actividade laboral. Esta participación desenvolverase de acordo co establecido na vixente normativa ó respecto.

Adecuaranse as medidas na empresa para potencia-lo labor preventivo do vixilante de seguridade, facilitándolle os medios ó respecto. A súa designación, de non ser exercido o dereito polo empregador, farana os traballadores.

Elaborarase un plan de emerxencia e evacuación que responda ás necesidades da empresa en función da súa actividade laboral, con participación dos representantes legais dos traballadores.

As técnicas preventivas deberán ir encamiñadas á eliminación do risco para a saúde do traballador desde a súa propia xeración, tanto no que afecta ás operacións que haxa que realizar coma nos elementos empregados no proceso.

Extremaranse as medidas de seguridade e hixiene nos traballos especialmente tóxicos e perigosos, adoptando as oportunas accións preventivas.

A formación en materia de saúde laboral e o adestramento profesional é un dos elementos esenciais para a mellora das condicións de traballo e seguridade. As partes asinantes deste convenio significan a importancia da formación como elemento de prevención, comprometéndose así mesmo a realizala de forma eficiente.

Ante a realidade que supón a existencia de persoas que polas súas características especiais son máis susceptibles ante determinados riscos deberán preverse medidas preventivas especiais.

Nas empresas con riscos para a saúde dos traballadores, deberán establecerse as adecuadas proteccións colectivas para a reducción daqueles, con preferencia respecto ás persoais. En todo caso, as proteccións persoais deberán axustarse á lexislación vixente.

De acordo coas esixencias técnicas da maquinaria empregada nos distintos procesos industriais, a empresa deberá realizar de forma eficaz as oportunas accións de mantemento preventivo delas, de forma que contribúa a eleva-lo nivel de seguridade e confort no local de traballo.

A contaminación do medio ambiente derivada das instalacións industriais afecta por igual a traballadores e empregadores. Por iso, e independentemente das medidas legais implantadas ó respecto, as empresas deberán dotarse das adecuadas medidas para evita-la devandita contaminación ambiental.

Capítulo VIII

Tempo de traballo

Artigo 30º.-Xornada.

Os traballadores afectados por este convenio terán, ata tanto se modifique legalmente, unha xornada laboral máxima anual de 1.783 horas de traballo efectivo para 1997.

Respectaranse as xornadas actualmente existentes que no seu cómputo anual sexan máis beneficiosas para os traballadores.

A duración máxima da xornada ordinaria de traballo será de corenta horas semanais de traballo efectivo de media, respectando en cómputo anual a xornada máxima antes indicada.

Respectando o número de horas anuais de traballo convidas, así como os períodos mínimos de descanso diario ou semanal, cada empresa poderá realizar unha distribución irregular da xornada en períodos de tres meses.

O número de horas anuais que poderán ser aplicadas á distribución heteroxénea da xornada non poderá supera-las 70. En cada período trimestral, a distribución semanal poderá supera-las corenta horas de traballo co límite de nove horas diarias. O exceso de horas traballadas compensarase nos períodos de menos traballo.

A distribución heteroxénea do máximo de 70 horas indicadas no parágrafo anterior realizarase respectando o calendario laboral preestablecido en cada empresa.

Antes do inicio de cada período de distribución irregular de xornada, publicarase o calendario correspondente ó dito período. Esta publicación realizarase como mínimo con quince días de antelación ó inicio do devandito período.

Artigo 31º.-Xornada. Normas complementarias.

Nas empresas de tendido de liñas, electrificación de ferrocarrís, tendido de cables e redes telefónicas, a xornada de traballo empezará a contarse desde o momento en que o traballador abandone o medio de locomoción facilitado pola empresa e terminará no lugar de traballo.

A empresa proporcionaralle a custearalle a todo o seu persoal locomoción para trasladarse ós traballos que estean situados fóra dos límites territoriais da localidade en que foron contratados.

A empresa aboará o equivalente a unha soa hora sinxela de traballo, non computable para efectos de xornada sempre que o tempo empregado nos medios de locomoción exceda de hora e media.

Artigo 32º.-Horas extraordinarias.

As partes asinantes deste convenio asumen expresamente o criterio de reducción das horas extraordinarias ó nivel máis baixo que resulte compatible co adecuado aproveitamento dos recursos industriais da empresa, tendo a consideración de estructurais dentro dos límites que fixa o Estatuto dos traballadores, así como cando resulten necesarias para facer posible o cumprimento de compromisos e necesidades operativas que non puideron ser planificadas con anterioridade, e coa observancia dos requisitos establecidos na lexislación vixente. Por este motivo recoméndase a análise, no seo das empresas, da conveniencia de substituí-las horas extraordinarias por novas contratacións. Así mesmo, as partes consideran positivo sinalarlles ós seus representantes a posibilidade de compensar, preferentemente á súa retribución, horas extraordinarias por tempo de descanso.

Clasificacion das horas extraordinarias:

a) Forza maior.-Son as esixidas pola necesidade de previr ou reparar sinistros ou outros análogos que puideran producir evidentes e graves prexuízos tanto á empresa como a terceiros, así como para previ-los riscos de perda de materias primas.

b) Períodos punta imprevisibles.-Son as necesarias para previr un grave quebranto á actividade se foi imprevisible e a súa constatación é evidente, tales como: ausencias imprevistas, posta en marcha ou paradas, cambios de quenda ou outras análogas. Manterase a realización desta modalidade cando non caiba, na súa substitución, a utilización das distintas modalidades de contratación temporal ou parcial previstas pola lei.

As horas extraordinarias pola súa natureza son voluntarias, exceptuando aquelas que se non se realizan lle producen á empresa graves prexuízos ou impiden a continuidade da producción, e as dos demais supostos de forza maior.

Retribucion das horas extraordinarias.

Tomarase como base de cálculo o valor da hora ordinaria, a cal será multiplicada por un coeficiente de maioración en función da clasificación seguinte:

* Horas extraordinarias realizadas en días laborais:

Coeficiente = 1,60.

* Horas extraordinarias realizadas en festivos:

Coeficiente = 1,75.

Artigo 33º.-Vacacións.

Os traballadores afectados por este convenio terán unha vacación anual retribuída de 30 días naturais. O período de desfrute fixarase de común acordo entre o empresario e o traballador, podendo convir na división en dous do período total.

As vacacións anuais non poderán ser compensadas en metálico.

Sen prexuízo do establecido na lexislación vixente e en desenvolvemento desta materia establécese:

Os traballadores que na data determinada para o desfrute da vacación anual non completasen un ano efectivo na empresa, desfrutarán dun número de días proporcional ó tempo de servicios prestados. Neste suposto, de estar establecido un peche do centro que imposibilite a realización das funcións do traballador, este non sufrirá mingua na súa retribución.

Se durante o desfrute das vacacións se producise unha situación de baixa por incapacidade laboral transitoria, debida a enfermidade ou accidente non laboral, quedarán interrompidas as vacacións, continuando o desfrute delas nas datas que de común acordo fixasen ámbalas partes.

O persoal con dereito a vacacións que cese no transcurso do ano, terá dereito á parte proporcional da vacación segundo o número de meses traballados.

Os traballadores que ó inicio do desfrute das vacacións se atopen incorporados a unha obra en lugar distinto ó da súa residencia habitual, recoñecerán

selles dous días naturais máis ó ano, en concepto de tempo de viaxes de ida e regreso ó mesmo centro de traballo, se o tempo de cada viaxe excede de 4 horas, computadas en medios de locomoción públicos.

En canto á retribución das vacacións será de aplicación o convido en ámbitos inferiores e, no seu defecto, os días de vacacións serán retribuídos conforme a media obtida polo traballador, salarios, primas, antigüidade, tóxicos, penosos ou perigosos, nos tres últimos meses traballados con anterioridade á data de iniciación delas.

Artigo 34º.-Licencias sen soldo.

En caso extraordinario, debidamente acreditado, poderanse conceder licencias polo tempo que sexa preciso sen percepción de haberes, co desconto do tempo de licencia para efectos de antigüidade.

Naquelas empresas en que o proceso productivo o permita, os traballadores cunha antigüidade maior de cinco anos poderán solicitar licencias sen soldo polo límite máximo de doce meses (tempo sabático), cando a licencia teña como fin o desenvolvemento profesional e humano do traballador.

Artigo 35º.-Excedencias.

A) Excedencia forzosa:

Concederase excedencia forzosa, que dará dereito á conservación do posto e ó cómputo da antigüidade da súa vixencia, pola designación ou elección para un cargo público que imposibilite a asistencia ó traballo.

Tamén se lles concederá excedencia forzosa ós cargos electos a nivel provincial, autonómico ou estatal das organizacións sindicais máis representativas.

O reingreso deberá ser solicitado dentro do mes seguinte ó cesamento no cargo público ou función sindical.

B) Excedencia voluntaria:

Os traballadores cun ano de servicio poderán solicita-la excedencia voluntaria por un prazo mínimo de dous anos e non superior a cinco anos, non computándose o tempo que dure a situación para ningún efecto e sen que en ningún caso se poida producir nos contratos de duración determinada. Este dereito só poderá ser exercido outra vez polo mesmo traballador se transcorreron catro anos desde o final da anterior excedencia.

Os traballadores terán dereito a un período de excedencia non superior a tres anos para atende-lo coidado de cada fillo, contado desde a data de nacemento deste. Os sucesivos fillos darán dereito a un novo período de excedencia que, se é o caso, porá fin ó que se viñese desfrutando. Cando o pai e maila nai traballen, só un deles poderá exercer este dereito. Neste suposto, cando a excedencia non sexa superior a un ano, o reingreso será automático.

O reingreso deberá solicitarse por escrito, coa antelación mínima dun mes á terminación da excedencia voluntaria.

O traballador excedente conserva só un dereito preferente ó reingreso, se non existise vacante na súa categoría profesional e se nunha inferior, o excedente poderá ocupar esta praza co salario correspondente a ela, ata que se produza unha vacante na súa categoría profesional, ou non reingresar ata que se produza a dita vacante.

Capítulo IX

Política salarial

Artigo 36º.-Salarios.

Os salarios que percibirá o persoal afecto ó presente convenio colectivo son os recollidos nas táboas que se achegan como anexo I e II do presente convenio.

Artigo 37º.-Compoñentes do salario.

As retribucións dos traballadores incluídos neste convenio estará constituídas polo salario base mailos complementos deste. Os ditos complementos poderán ser persoais (antigüidade, etc.), de vencemento periódico superior ó mes, como son as gratificacións extraordinarias.

Os complementos de postos de traballo por razón das características deste, así como por calidade ou cantidade de traballo (primas, incentivos, etc.) consideraranse complementos non consolidables no salario do traballador.

Artigo 38º.-Incremento salarial.

Acórdase incrementa-las táboas salariais nun 2,6%.

Artigo 39º.-Revisión salarial.

Finalizado o exercicio de 1997, procederase a efectuar unha revisión salarial, que garanta un diferencial do 0,8% entre o incremento do IPC real anual (entre 31-12-1996 e 31-12-1997) e o incremento pactado no convenio. Esta revisión, de se producir, terá efectos desde o mes en que o IPC real supere o 1,8% e, en todo caso, conformará un parámetro que hai que ter en conta como base de cálculo para o incremento de 1998.

A revisión salarial aboarase nunha soa paga no primeiro trimestre de 1998.

Capítulo X

Réxime disciplinario

Artigo 40º.-Réxime disciplinario.

Os traballadores poderán ser sancionados pola dirección da empresa de acordo coa graduación de faltas e sancións que se establecen nos artigos seguintes.

Artigo 41º.-Graduación de faltas.

Toda falta cometida por un traballador clasificarase, atendendo á súa importancia, trascendencia e intención en leve, grave e moi grave.

Artigo 42º.-Faltas leves.

Consideraranse faltas leves as seguintes:

a) Dunha a tres faltas de puntualidade sen xustificación no período dun mes.

b) Non notificar con carácter previo ou, se é o caso, dentro das 24 horas seguintes á falta, salvo caso de

forza maior, a razón da ausencia ó traballo, a non ser que se probe a imposibilidade de telo feito.

c) O abandono do servicio sen causa xustificada, mesmo por breve tempo. Se como consecuencia del se organizase prexuízo dalgunha consideración á empresa ou fose causa de accidente ós seus compañeiros de traballo, esta falta poderá ser considerada como grave ou moi grave, segundo os casos.

d) Pequenos descoidos na conservación do material.

e) Faltas de aseo ou limpeza persoal.

f) Non atende-lo público coa corrección ou dilixencia debidas.

g) Non comunicarlle á empresa os cambios de residencia ou domicilio.

h) Discutir violentamente cos compañeiros dentro da xornada de traballo.

i) Faltar ó traballo un día ó mes sen causa xustificada.

Artigo 43º.-Faltas graves.

a) Máis de tres faltas non xustificadas de puntualidade na asistencia ó traballo cometidas no período de 30 días.

b) Falta de 1 a 3 días ó traballo durante un período de 30 días sen causa que o xustifique. Abondará cunha soa falta cando tivera que relevar a un compañeiro ou cando como consecuencia dela se causase prexuízo dalgunha consideración á empresa.

c) Non comunicar coa puntualidade debida os cambios experimentados na familia que poidan afectar á Seguridade Social. A falsidade nestes datos considerarase falta moi grave.

d) Entregarse a xogos durante a xornada de traballo.

e) A desobediencia ós seus superiores en calquera materia de traballo, incluída a resistencia e obstrucción a novos métodos de racionalización do traballo. Se implicase quebranto manifesto da disciplina ou dela se derivase prexuízo notorio para a empresa, poderá ser considerada falta moi grave.

f) Simula-la presencia doutro no traballo, asinando ou fichando por el.

g) A neglixencia ou desidia no traballo que afecte a boa marcha deste.

h) A imprudencia en acto de traballo. Se implicase risco de accidente para o traballador, para os seus compañeiros, ou perigo de avaría para as instalacións, poderá ser considerada como moi grave. En todo caso considerarase imprudencia en acto de servicio o non usar roupa e aparellos de seguridade de carácter obrigatorio.

i) Realizar sen o oportuno permiso traballos particulares durante a xornada, así como empregar, para usos propios, ferramentas da empresa.

j) A reincidencia en falta leve (excluída a puntualidade) aínda que sexa de distinta natureza, dentro dun trimestre e mediando sanción que non sexa a de amoestación verbal.

Artigo 44º.-Faltas moi graves.

Considéranse faltas moi graves as seguintes:

a) Máis de dez faltas non xustificadas de puntualidade cometidas nun período de seis meses, ou vinte nun ano.

b) As faltas inxustificadas ó traballo durante tres días consecutivos ou cinco alternos nun período dun mes.

c) A fraude, deslealdade ou abuso de confianza nas xestións encomendadas e o furto ou roubo, tanto ós compañeiros de traballo coma á empresa, ou a calquera outra persoa dentro das dependencias da empresa ou durante o traballo en calquera outro lugar.

d) Os delictos de roubo, estafa, malversación, cometidos fóra da empresa ou calquera outra clase de delicto común que poida implicar para esta desconfianza cara ó seu autor, salvo que fose absolto deles.

e) A simulación de enfermidades ou accidente. Entenderase sempre que existe falta cando un traballador en baixa por tales motivos realice traballos de calquera índole por conta propia ou allea. Tamén se comprenderá neste apartado toda manipulación feita para prolonga-la baixa por accidente ou enfermidade.

f) A continua e habitual falta de aseo e limpeza de tal índole que produza queixas xustificadas dos compañeiros de traballo.

g) A embriaguez e o estado derivado do consumo de drogas durante o traballo.

h) Viola-lo segredo de correspondencia ou documentos reservados da empresa, ou revelar a estraños a esta datos de reserva obrigada.

i) Realizar actividades que impliquen competencia desleal á empresa.

j) Os malos tratos de palabra ou obra, abuso de autoridade ou falta grave de respecto e consideración ós seus xefes ou ós seus familiares, así como ós seus compañeiros e subordinados.

k) Causar accidentes graves por imprudencia ou neglixencia.

l) Abandona-lo traballo en posto de responsabilidade, sen previo aviso.

m) A diminución non xustificada no rendemento do traballo.

n) A reincidencia en falta grave, aínda que sexa de distinta natureza, sempre que se cometan no período dun trimestre e fosen sancionadas.

Artigo 45º.-Réxime de sancións.

Correspóndelle á empresa a facultade de impor sancións nos termos do estipulado no presente convenio.

A sanción de faltas graves e moi graves requirirá comunicación por escrito ó traballador, facendo consta-la data e mailos feitos que a motivaron.

A empresa dará conta ós representantes legais dos traballadores de toda sanción por falta grave ou moi grave que se impoña.

Artigo 46º.-Sancións.

As sancións máximas que se lles poderán impoñer ós que incorran nas faltas serán as seguintes:

a) Por faltas leves:

-Amoestación verbal.

-Amoestación por escrito.

b) Por faltas graves:

-Amoestación por escrito.

-Suspensión de emprego e soldo de dous a vinte días.

c) Por faltas moi graves:

-Amoestación por escrito.

-Suspensión de emprego e soldo de vinte a sesenta días.

-Despedimento.

Artigo 47º.-Prescrición.

Faltas leves: 10 días.

Faltas graves: 20 días.

Faltas moi graves: 60 días.

Todas elas a partir da data en que a empresa tivo coñecemento da súa comisión e, en todo caso, ós seis meses de se cometeren.

Capítulo XI

Non discriminación por razón de sexo

Artigo 48º.-Prohibición de discriminación.

Os asinantes deste convenio entenden que as accións emprendidas con respecto á igualdade de oportunidades no traballo non darán orixe por si soas a unha igualdade de oportunidades na sociedade, pero contribuirán moi positivamente a conseguir cambios neste sentido. En consecuencia, é importante que se tomen as medidas oportunas para promove-la igualdade de oportunidades.

1. Obxectivos da igualdade de oportunidades no traballo.

As organizacións asinantes coinciden en que son obxectivos importantes para logra-la igualdade de oportunidades sistemática e planificada os seguintes:

-Que tanto as mulleres coma os homes gocen de igualdade de oportunidades en canto ó emprego, a formación, a promoción e o desenvolvemento no seu traballo.

-Que mulleres e homes reciban igual salario a igual traballo, así como que haxa igualdade en canto ás súas condicións de emprego en calquera outro sentido del.

-Que os postos de traballo, as prácticas laborais, a organización do traballo e as condicións laborais se orienten de tal xeito que sexan adecuadas tanto para as mulleres como para os homes.

Para lograr estes obxectivos teranse especialmente en conta tódalas medidas, subvencións e desgravacións que ofrecen as distintas administracións, así como os fondos nacionais e internacionais.

2. Instrumentos para acadar estes obxectivos.

Para asegura-la aplicación das medidas de igualdade de oportunidades no traballo, constituirase unha comisión para o efecto no ámbito nacional deste convenio.

A composición desta comisión será paritaria e estará composta polas partes asinantes del.

Capítulo XII

Dereitos sindicais

Artigo 49º.-Dereitos sindicais.

As partes asinantes deste convenio, que respectan a Lei orgánica de liberdade sindical e mailas disposicións do Estatuto dos traballadores que conforman os dereitos sindicais, pactan as seguintes estipulacións que pretenden un máis fácil uso dos textos legais.

a) Os representantes sindicais que participen na comisión negociadora deste convenio, mantendo a súa vinculación como traballadores en activo dalgunha empresa do metal, terán dereito á concesión dos permisos retribuídos que sexan necesarios para o adecuado exercicio do seu labor como negociadores de tales convenios.

b) Dereito á acumulación de horas retribuídas de que dispoñan os delegados sindicais para o exercicio das súas funcións, nun ou varios destes, sen supera-lo máximo total legalmente establecido.

c) Dereito a que, cando nunha empresa exista un número mínimo de tres delegados sindicais dunha mesma central sindical, un deles poida asumi-la representación para aquelas cuestións que trascendan do ámbito dun centro de traballo.

Capítulo XIII

Comisión mixta

Artigo 50º.-Comisión mixta.

As partes asinantes acordan establecer unha comisión mixta como órgano de interpretación e vixilancia do cumprimento do pactado neste convenio.

Artigo 51º.-Composición.

A comisión mixta estará composta, de forma paritaria, por catro representantes dos sindicatos asinantes e catro dos empresarios, os cales, de entre eles, designarán secretarios.

Esta comisión poderá utiliza-los servicios ocasionais ou permanentes de asesores en cantas materias sexan da súa competencia. Os citados asesores serán designados libremente por cada unha das partes.

Artigo 52º.-Estructura.

A comisión mixta terá carácter provincial para todo o ámbito territorial do convenio e terá a súa sede na Coruña. De acordo coa natureza dos asuntos que lle sexan sometidos, a comisión mixta provincial poderá delegar en comisións mixtas descentralizadas.

Cando os temas incidan na interpretación do pactado, unicamente será competente a comisión mixta provincial.

Artigo 53º.-Procedemento.

Os asuntos sometidos á comisión mixta revestirán o carácter de ordinarios e extraordinarios. Outorgarán a dita cualificación as partes asinantes deste convenio. No primeiro suposto a comisión mixta deberá resolver no prazo de 30 días e no segundo suposto, o prazo será de 7 días.

Poderá proceder a convoca-la comisión mixta calquera das partes que a integran e as consultas que se sometan a ela deberán inescusablemente ser presentadas ou avaladas por algunha das partes integrantes.

No prazo de 3 meses desde a publicación no BOP do presente convenio, a comisión mixta provincial procederá á constitución das comisións mixtas delegadas a que fai referencia o artigo anterior. En canto ó funcionamento das devanditas comisións mixtas será de aplicación o disposto para a comisión mixta provincial.

Artigo 54º.-Funcións.

1) Interpretación do convenio.

2) Vixilancia do cumprimento do pactado.

3) Recepción e distribución de informes sobre materiais que interesen ó sector (análise da situación económico-social, política de emprego, formación profesional, productividade, etc.).

Na primeira reunión da comisión mixta, esta deberá determina-lo seu sistema de funcionamento de acordo co previsto no presente convenio colectivo.

Artigo 55º.-Lexislación complementaria.

En todo o non pactado expresamente neste convenio observarase o disposto en cada materia polo Estatuto dos traballadores e demais lexislación vixente.

Artigo 56º.-Servicio militar.

O traballador que se incorpore a filas con carácter oficial ou voluntario, polo tempo mínimo de duración deste, terá reservado o seu posto de traballo, durante o tempo que permaneza cumprindo o servicio militar e dous meses máis, computándose todo este tempo para efectos de antigüidade na empresa.

Durante o tempo da súa permanencia no servicio militar, o traballador terá dereito a percibir as gratificacións extraordinarias sinaladas neste convenio.

Poderán reintegrarse ó traballo os licenciados do servicio militar, con permiso temporal superior a un mes, sendo potestativo da empresa o facelo cos que desfruten permiso de duración inferior ó sinalado, sempre que en ámbolos casos medie a oportuna autorización militar para poder traballar.

O traballador fixo que ocupe a vacante temporal dun compañeiro en servicio militar, ó regreso deste volverá ó seu antigo posto na empresa. Se a substitución fose efectuada por un traballador alleo á empresa contratado interinamente para substituílo, no momento do retorno do fixo, cesará sen dereito a indemnización ningunha se se lle notificou co prazo de oito días de antelación, aboándoselle esta se non se lle comunicase.

A non reincorporación do traballador fixo en servicio militar dentro do prazo de reserva do seu posto dará lugar á rescisión do seu contrato de traballo, salvo en caso de enfermidade, comunicada á empresa por escrito dentro do referido prazo de dous meses e debidamente xustificada, na que se reservará o posto ata que sexa dado de alta da dita enfermidade.

Artigo 57º.-Licencias retribuídas.

A tódolos traballadores que o soliciten, e logo de xustificación da súa necesidade, seranlles consideradas licencias sen perda de retribución polos motivos seguintes:

a) Por casamento: quince días naturais en caso de que un dos cónxuxes sexa o propio traballador, e un día natural se o fose de irmáns, fillos ou pais.

b) Por parto da esposa: tres días naturais, que se poderán ampliar ata dous máis cando o traballador necesite realizar un desprazamento para o efecto.

c) Por enfermidade grave de pais, avós, fillos, cónxuxes e irmáns: tres días naturais, que se poderán ampliar ata dous máis cando o traballador teña que realizar unha viaxe para o efecto.

d) Por falecemento de pais, pais políticos, avós, fillos, netos, cónxuxes e irmáns: tres días naturais, que se poderán ampliar ata dous máis cando o traballador teña que realizar un desprazamento para o efecto.

Dous días naturais en caso de enfermidade grave ou falecemento de parentes ata o segundo grao de afinidade, que se ampliarán a catro días naturais se se necesita realizar desprazamento.

e) Por traslado de domicilio habitual: un día.

f) Polo tempo indispensable para o cumprimento dun deber inescusable de carácter público e persoal. Cando conste nunha norma legal ou convencional un período determinado, aplicarase o que esta dispoña en canto á duración da ausencia e á súa compensación económica.

g) Polo tempo necesario para acudir a consulta médica da Seguridade Social co límite establecido no apartado cinco do artigo 60 da ordenanza que di do seguinte modo: polo tempo necesario nos casos de asistencia a consulta médica de especialista da Seguridade Social, cando coincidindo o horario de consulta co de traballo o prescriba a dita consulta facultativo de medicina xeral, debendo presentar previamente o traballador ó empresario o parte xustificativo da referida prescrición médica. Nos demais casos, ata o límite de dezaseis horas ó ano.

Tamén terán dereito aqueles traballadores que o soliciten a cinco días de licencia sen soldo por enfermidade ou defunción de familiares de liña recta ascendente ou descendente sen limitación, ou colaterais ata o segundo grao de consanguinidade ou afinidade.

As traballadoras por lactación dun fillo menor de nove meses terán dereito a unha hora de ausencia ó traballo, que poderán dividir en dúas fraccións. A muller por vontade poderá substituír este dereito por

unha reducción da xornada normal en media hora coa mesma finalidade.

Quen por razón de garda legal teña ó seu coidado a algún menor de seis anos ou a un diminuído físico ou psíquico que non desempeñe outra actividade retribuída, terá dereito a unha reducción de xornada de traballo coa diminución proporcional do salario, entre polo menos un tercio e un máximo da metade daquela.

Artigo 58º.-Reserva de posto de traballo por invalidez provisional.

Os traballadores fixos que cesasen na empresa por pasaren á situación de invalidez provisional terán dereito, ó seren declarados de novo aptos para o traballo, a seren reintegrados de novo nos postos de traballo que, con carácter normal, ocupaban na empresa na data en que causaron baixa.

Será preciso que o traballador o solicite da empresa dentro do mes seguinte á data da súa declaración de aptitude por resolución firme do organismo competente, quedando a empresa obrigada a proporcionarlle ocupación efectiva no prazo máximo de quince días seguintes á data en que o traballador formulou a súa petición de reingreso.

De non o facer no dito prazo, a empresa quedará liberada da súa obriga de readmitilo.

Artigo 59º.-Xubilación.

Os traballadores que se xubilen como máximo á idade regulamentaria de 65 anos percibirán un premio consistente nunha mensualidade se levan na empresa de cinco a dez anos de antigüidade. Se levasen de dez a vinte anos de antigüidade, percibirán dúas mensualidades. Se levasen de vinte anos de antigüidade en adiante, percibirán unha mensualidade por cada quinquenio, ata un máximo de cinco mensualidades.

Artigo 60º.-Xubilación especial ós 64 anos.

As partes acordan recomendarlles ás empresas e traballadores afectados por este convenio a utilización do sistema especial de xubilación ós 64 anos, ó 100 por 100 dos dereitos pasivos, con contratación simultánea doutros traballadores desempregados rexistrados nas oficinas de emprego, en número igual ó de xubilacións anticipadas que se pacten, por calquera das modalides de contrato vixentes na actualidade, excepto as contratacións a tempo parcial, cun período mínimo de duración en todo caso superior ó ano e tendendo ó máximo legal respectivo, sempre e cando legalmente se estableza tal posibilidade de xubilación especial ós 64 anos, en consonancia co antes sinalado.

Artigo 61º.-Plus de antigüidade.

O plus de antigüidade será do 5 por 100 dos salarios base da táboa salarial por cada quinquenio, respectándose os topes establecidos no artigo 25 do Estatuto dos traballadores.

A data inicial para a súa determinación será a de ingreso na empresa, a excepción do tempo de aspirantado, aprendizaxe ou servicio como mozo dos recados.

Os aumentos periódicos por anos de servicios comezarán a devengarse a partir do primeiro de xaneiro do ano en que se cumpra cada quinquenio, se a data de vencemento é anterior ó 30 de xuño e desde o 1 de xaneiro do ano seguinte, se é posterior.

Artigo 62º.-Plus de toxicidade, penosidade e perigosidade.

A excepcional penosidade, toxicidade ou perigosidade dos traballos quedarán normalmente comprendidas na valoración de postos de traballo e na fixación dos valores dos incentivos.

Cando non quede comprendida noutros conceptos salariais, aboaráselle ó persoal que deba realizar aqueles labores, unha bonificación do 20 por 100 sobre o seu salario base. A bonificación reducirase á metade se se realiza o traballo excepcionalmente tóxico, penoso ou perigoso durante un período superior a sesenta minutos de xornada, sen exceder de media xornada.

Naqueles supostos nos que moi singularmente ocorrese de modo manifesto a excepcional penosidade, a toxicidade e a marcada perigosidade superior ó risco normal da industria, o 20% pasará a se-lo 25% se concorresen dúas circunstancias das sinaladas e o 30% se fosen as tres.

Se por mellora das instalacións ou procedementos desaparecesen as condicións de penosidade, toxicidade ou perigosidade no traballo, unha vez confirmada a desaparición destas causas pola autoridade competente, deixará de aboarse a citada bonificación, podendo interporse recurso contra a decisión adoptada de acordo co procedemento legal.

A falta de acordo entre empresa e traballadores respecto da cualificación do traballo como penoso, tóxico ou perigoso resolverase polas delegacións provinciais de Traballo, co asesoramento do organismo técnico estatal correspondente, Inspección de Traballo e calquera outro que coiden oportuno.

Artigo 63º.-Plus de xefe de equipo.

É xefe de equipo o productor procedente da categoría de profesionais ou de oficio que, efectuando traballo manual, asume o control de traballo dun grupo de oficiais, especialistas, etc., en número non inferior a tres nin superior a oito.

O xefe de equipo non poderá ter baixo as súas ordes a persoal de superior categoría cá súa.

Cando o xefe de equipo desempeñe as súas funcións durante un período dun ano consecutivo ou de tres anos en períodos alternos, se logo cesa na súa función manteráselle a retribución específica ata que polo seu ascenso a superior categoría queda aquela superada.

O plus que percibirá o xefe de equipo consistirá nun 20% sobre o salario base da súa categoría, a non ser que fose tido en conta dentro do factor mando, na valoración de posto de traballo.

Artigo 64º.-Plus de traballo en reparación de buques.

Os traballos en reparación de instalacións a bordo de embarcacións, sexan de varadoiros ou a flote, terán

unha prima diaria de 128 ptas. durante a vixencia deste convenio.

Artigo 65º.-Traballo nocturno.

Considerarase traballo nocturno o comprendido entre as vintedúas horas e as seis horas, podendo ser adiantado ou atrasado, con autorización da Inspección de Traballo.

A bonificación por traballo nocturno regularase de acordo coas seguintes normas:

a) Traballando no dito período nocturno máis dunha hora, sen exceder de catro, a bonificación percibirase exclusivamente polas horas traballadas.

b) Se as horas traballadas durante o período nocturno exceden de catro, cobrarase coa bonificación correspondente toda a xornada realizada, estea comprendida ou non en tal período.

Queda exceptuado do cobro da bonificación por traballo nocturno o persoal vixilante de noite, porteiros e serenos que sexan contratados para realizaren a súa función durante o período nocturno expresamente.

De igual maneira, quedan excluídos do mencionado suplemento, todos aqueles traballadores ocupados en xornada diúrna que teñan que realizar obrigatoriamente traballos en períodos nocturnos, como consecuencia de feitos ou acontecementos calamitosos ou catastróficos.

A distribución do persoal nos distintos relevos é incumbencia da dirección da empresa. Con obxecto de que o persoal non traballe de noite de maneira continuada, debe cambia-las quendas semanalmente como mínimo, dentro dunha mesma categoría ou oficio, salvo nos casos probados de absoluta imposibilidade, suposto no cal o comité de empresa ou delegados de persoal emitirán o informe correspondente.

Tódolos traballadores con dereito a percibir este suplemento de nocturnidade percibirán unha bonificación do 25% sobre o seu salario base.

Artigo 66º.-Traballos en días festivos.

Observarase o disposto na lexislación vixente.

Artigo 67º.-Gratificacións extraordinarias.

Aboaranse anualmente dúas gratificacións extraordinarias que se farán efectivas na primeira quincena do mes de xullo e o 22 de decembro. Consistirá no aboamento de trinta días de salario base máis plus de antigüidade, se é o caso, por cada unha delas. Ratearanse en proporción ó tempo traballado por semestres naturais do ano en que se outorguen.

Artigo 68º.-Premio ou plus de asistencia e puntualidade.

Baséase este premio ou plus na presencia efectiva do traballador sobre a totalidade do horario laboral.

Para premia-la asistencia e puntualidade establécese un premio ou plus para tódalas categorías de 390 pesetas por día efectivo de traballo.

Dada a condición deste premio ou plus:

1. Só se devenga por día efectivo de traballo.

2. Pérdese o premio ou plus dun día por:

2.1. Unha falta de traballo.

2.2. Dous atrasos.

2.3. Dúas omisións na fichaxe ou control de entrada.

2.4. Toda ausencia ó traballo (total ou parcial), xustificada ou sen xustificar.

2.5. Toda clase de licencias retribuídas, segundo as disposicións legais vixentes ou as pactadas neste convenio.

3. Pérdese o premio ou plus do mes por:

3.1. Tres faltas ó traballo.

3.2. Seis atrasos.

3.3. Seis omisións na fichaxe ou control de entrada.

3.4. Tres faltas leves.

3.5. Dúas faltas graves.

3.6. Unha falta moi grave.

3.7. Máis de sete días laborables en caso de enfermidade.

Non se considerarán como faltas de asistencia para os efectos de perda do premio ou plus do mes, aqueles que sexan como consecuencia dos permisos retribuídos que se determinan no presente convenio, así como os producidos por accidente laboral; as das traballadoras por lactancia dun fillo menor de nove meses; os períodos de descanso por maternidade da traballadora, e as ausencias motivadas polo desempeño das súas funcións dos membros do comité de empresa, delegados de persoal e delegados sindicais, de habelos.

Así mesmo, os días en que o traballador permaneza internado nun establecemento hospitalario, así como os días seguintes á hospitalización sen terse dado de alta, terán o mesmo carácter e tratamento cás ausencias ó traballo por accidente laboral.

Cando un traballador permaneza de baixa por incapacidade laboral transitoria (enfermidade común), e esta baixa coincida entre o final dun mes e o comezo doutro ou varios consecutivos, con relación ó segundo mes ou seguintes, sempre e cando perdese o premio ou plus do primeiro mes, os meses segundo e seguintes recibirá o mesmo tratamento que se acorda para as baixas por accidente laboral.

Para os efectos anteriores considerarase:

1. Atrasos:

1.1. As horas exactas de entrada e saída indicaranse mediante os sinais que cada empresa estableza.

Os traballadores deberán encontrarse nos seus postos de traballo ó dárense os sinais de principio e fin de xornada.

Non cumprir con estes requisitos suporá a consideración de atraso, abandono de posto ou simulación de presencia doutro traballador.

2. Falta parcial ó traballo.

2.1. Toda fichaxe ou control de entrada que exceda de trinta minutos sobre o horario de entrada e saída durante a xornada laboral.

3. Permisos para o médico xeral e médico especialista.

3.1. Consideraranse para tódolos efectos como faltas xustificadas.

Artigo 69º.-Prestación por morte, viuvez ou invalidez.

As empresas afectadas por este convenio que non concerten unha póliza de seguros que lles garanta ós seus traballadores unha indemnización de 3.000.000 de pesetas por morte, invalidez total, absoluta e gran invalidez, derivada de accidente de traballo.

Artigo 70º.-Roupa de traballo.

As empresas afectadas por este convenio, ademais de lles proporcionaren ós seus obreiros tódolos elementos de protección que determina a ordenanza de traballo, subministraranlle a cada productor dúas fundas de traballo ó seu ingreso na empresa e transcorrido un ano de servicio entregarán un máis, e outro cada seis meses, contado desde este ano, debendo te-las ditas pezas as iniciais ou indicativos da empresa. Tamén se facilitarán dúas toallas ó ano.

Artigo 71º.-Bilingüismo.

Tódalas notas e avisos da empresa nos taboleiros de anuncios, poderán ser publicadas indistintamente en galego ou castelán.

Artigo 72º.-Incapacidade laboral transitoria.

Cando o traballador se vexa afectado por incapacidade laboral transitoria derivada de accidente de traballo, ou se atope en situación de hospitalización, calquera que sexa a causa da ILT, neste último suposto, a empresa aboará un complemento do 20% da base reguladora, mentres dure a situación que motivou o seu aboamento.

Artigo 73º.-Cláusula de desenganche salarial.

As partes asinantes deste convenio acordan someterse ás seguintes normas, en tódolos ámbitos de negociación, cando algunha empresa decida soluciona-la inaplicación do incremento salarial pactado no seu ámbito correspondente.

O obxecto da presente cláusula é darlles un tratamento acorde e homoxéneo ás situacións que puidesen producirse nas empresas, e co obxectivo prioritario de mante-los niveis de emprego existentes nas empresas que soliciten a aplicación dela.

Os trámites previos que terán que segui-las empresas que desexen acollerse a esta cláusula son os seguintes:

a) Comunicar, por escrito, as súas pretensións á representación dos traballadores e á comisión mixta do convenio, dentro dos dez días naturais seguintes á publicación deste no BOP ou no Diario Oficial de Galicia.

b) No prazo máximo dos trinta días naturais posteriores á comunicación anterior, entregaralles ós representantes dos traballadores a documentación acreditativa da petición:

1. Memoria explicativa das causas que motivan a solicitude.

2. Balance e conta de perdas e ganancias dos últimos tres anos.

3. Balance e conta de perdas e ganancias do ano en curso.

4. Declaración, para efectos dos impostos de sociedades, dos últimos tres anos.

5. Informe relativo ós aspectos financeiros, productivos, comerciais e organizativos da empresa.

6. Situación da empresa ante a Seguridade Social e Facenda.

c) Á vista da documentación achegada, terá lugar a oportuna negociación entre a empresa e a representación dos traballadores, co obxecto de determina-la porcentaxe que corresponda, en cada caso, de incremento salarial de aplicación durante a vixencia do convenio. Se nun prazo de dez días non é alcanzado un acordo ó respecto, presentaralle o problema á comisión mixta do convenio, que resolverá nun prazo máximo de dez días.

d) De non existir acordo nin na empresa nin na comisión mixta nos prazos previstos, as dúas partes someteranse ó procedemento extraxudicial de solución de conflictos laborais establecidos no Acordo Interprofesional Galego (AGA) nos propios termos en que este está formulado.

e) Os acordos alcanzados establecerán, de forma obrigada, os incrementos acordados para a vixencia do convenio, así como a forma e tempo para a súa recuperación. Do acordo alcanzado daráselle unha copia á comisión mixta, co obxecto de poder levar un seguimento dos problemas do sector e revisar que se cumpran os criterios marcados.

f) Nos supostos onde non exista representación dos traballadores, a empresa, logo de comunicación escrita a estes, dirixirase á comisión mixta para os efectos previstos nos apartados anteriores.

Disposicións adicionais

Primeira.-Plus de asiduidade.

Para efectos de fixación da contía do premio ou plus de asiduidade, establécese un cómputo anual que resulta de dividi-la xornada anual pactada por 299 días de traballo efectivo, tendo en conta que nos ditos días están incluídas as vacacións anuais regulamentarias, que totalizan 116.610 pesetas.

Segunda.-Plus de carencia de incentivo.

Para efectos de fixación da contía do plus de carencia de incentivo, establécese un cómputo anual que resulta de dividi-la xornada anual pactada por 299 días de traballo efectivo, tendo en conta que nos ditos días están incluídas as vacacións regulamentarias, que totalizan as cantidades anuais reflectidas nas respectivas categorías.

Terceira.-No caso de que se produza un acordo ou convenio xeral do metal de eficacia xeral, durante a vixencia deste convenio, que mellore ou desenvolva o contido deste, será de aplicación, trala súa aprobación pola comisión paritaria do convenio.

Disposicións derradeiras

Primeira.-As partes asinantes deste convenio acordan absorber e substituír, mediante este, a ordenanza de traballo para a industria siderometalúrxica, aprobada pola orde ministerial do 29 de xullo de 1970 e aquelas que regulan as actividades incluídas no ámbito funcional do presente convenio, en virtude do previsto na disposición transitoria segunda da Lei 8/1980, do 10 de marzo, pola que se aproba o Estatuto dos traballadores, excepto en materia de clasificación, categorías profesionais e suposto recollido no artigo 57º, apartado g) deste convenio.

Segunda.-Este convenio substitúe a ordenanza siderometalúrxica e normas anexas, de acordo co disposto na disposición transitoria segunda do Estatuto dos traballadores, polo que o seu contido normativo posúe eficacia xeral, afectando o cumprimento do pactado a tódolos traballadores e empresarios do metal, ó cumpriren as organizacións asinantes do mesmo convenio as condicións de lexitimidade e validez esixidas pola lei.

O convenio provincial para a industria siderometalúrxica non será de aplicación para aquelas empresas e traballadores que, incluídos no seu ámbito funcional, se rexan por un convenio de empresa, salvo que de mutuo acordo opten por adherirse a este convenio provincial.

Disposicións transitorias

Primeira.-Comisión técnica.

As partes asinantes deste convenio crean unha comisión técnica que estará integrada por catro representantes dos empresarios e catro dos traballadores, co

cometido de estudiar e buscar unha fórmula de consenso nos asuntos seguintes:

a) Mobilidade xeográfica.

b) Mobilidade funcional.

c) Clasificación profesional.

d) Plus de antigüidade.

e) Formación profesional.

Polo que respecta á mobilidade xeográfica, mobilidade funcional e clasificación profesional, a comisión establecerá, ademais, a fórmula de substitución do acordado, no suposto de que en ámbito superior se consiga unha regulación global destas cuestións.

No seu funcionamento a comisión sométese á fórmula de conciliación e mediación do AGA.

Os acordos que se logren incorporaranse ó convenio colectivo co carácter de cláusula normativa.

Segunda.-As partes asinantes do convenio provincial para a industria siderometalúrxica, tratando de consegui-la mellor regulación das actividades encadradas no seu ámbito de aplicación, para alcanzar unha equiparación dos niveis de competitividade e evita-la concorrencia desleal, constituirán unha comisión mixta que, seguindo tales principios, estudie e, se é o caso, estableza os acordos polos que se regulen as peculiaridades específicas das actividades de montaxes industriais, de tendido de liñas, electrificación de ferrocarrís, tendido de cables e liñas telefónicas.

Terceira.-As partes asinantes deste convenio comprométense a acudir, se son convocadas, á negociación dun acordo marco galego para o sector do metal.

Cuarta.-Os asinantes deste convenio acordan acollerse, no referente a conflictos individuais, ós procedementos de conciliación, mediación e arbitraxe recollidos no AGA.

ANEXO I

Táboas salariais 1997

Categorías	Salario base	P. Caren. Inc.	Plus Asid.

Persoal administrativo
Xefe de 1ª	113.490	946	390
Xefe de 2ª	111.270	927	390
Caixeiro (+ de 100 traballadores)	113.490	946	390
Caixeiro (de 250 a 1000 traballadores)	111.270	927	390
Caixeiro (- de 250 traballadores)	101.070	842	390
Oficial de 1ª	101.070	842	390
Oficial de 2ª	96.420	804	390
Auxiliar	90.630	755	390
Viaxante	101.070	842	390
Persoal técnico
-Técnicos non titulados
-Técnicos de taller
Xefe de taller	113.490	946	390
Mestre de taller	105.150	876	390
Mestre segundo	101.070	842	390
Contramestre	102.720	856	390
Encargado	96.420	804	390
Capataz especialista	92.850	774	390
Capataz de peóns ordinarios	91.230	760	390
-Técnicos de oficina
Delineante proxectista	109.590	913	390
Debuxante proxectista	109.590	913	390
Delineante de 1ª	101.790	848	390

Categorías	Salario base	P. Caren. Inc.	Plus Asid.

Práctico en topografía	101.790	848	390
Fotógrafo	101.790	848	390
Delineante de 2ª	95.430	795	390
Reproductor fotográfico	91.590	763	390
Calcador	91.590	763	390
Arquiveiro bibliotecario		101.790	848	390
Auxiliares	91.590	763	390
Reprod. e Arqui. de planos	88.380	737	390
-Técnicos de oficina de organización científica do traballo
Xefe de 1ª	109.590	913	390
Xefe de 2ª	108.330	903	390
Técnico de Organiz. 1ª	101.790	848	390
Técnico de Organiz. 2ª	95.430	795	390
Auxiliar de organización	91.590	763	390
-Técnico de laboratorio
Xefe de 1ª	115.050	959	390
Xefe de 2ª	107.670	897	390
Analista de 1ª	101.070	842	390
Analista de 2ª	96.420	804	390
Auxiliar	91.590	763	390
-Técnico de diques e peiraos
Xefe de dique e varadoiro	112.470	937	390
Xefe de peirao e encargado xeral	102.720	856	390
Buzos e homes rá	109.950	916	390
-Técnicos titulados
Técnicos de grao superior	131.160	1.093	390
Técnicos de grao medio	125.970	1.050	390
Técnicos industriais	106.410	887	390
Persoal obreiro
Peón	2.906	727	390
Especialista	2.964	741	390
Mozo de almacén	2.964	741	390
Profesional de oficio de 1ª	3.126	782	390
Profesional de oficio de 2ª	3.058	765	390
Profesional de oficio de 3ª	2.980	745	390
Profesionais siderúrxicos
Profesionais siderúrx. 1ª	3.080	770	390
Profesionais siderúrx. 2ª	3.031	758	390
Profesionais siderúrx. 3ª	2.972	743	390
Persoal subalterno
Listeiro	91.230	760	390
Almaceneiro	90.630	755	390
Chofer motociclo	89.940	750	390
Chofer turismo	93.300	778	390
Chofer e guindastres automóbiles	94.200	785	390
Conductor maqu. automob.	94.200	785	390
Pesador e basculeiro	88.920	741	390
Garda xurado o vixilante	88.650	739	390
Vixilante	88.020	734	390
Cabo de gardas ou vixilante xurad.	92.460	771	390
Ordenanza	87.660	731	390
Porteiro	87.660	731	390
Conserxe	91.980	767	390
Enfermeiro	88.020	734	390
Persoal economato:
-Dependente principal	91.230	760	390
-Dependente auxiliar	88.020	734	390
Persoal de cociña:
-Cociñeiro	91.230	760	390
-Cociñeiro auxiliar	88.020	734	390

Categorías	Salario base	P. Caren. Inc.	Plus Asid.

-Camareiro maior ou mord.	91.230	760	390
-Camareiro	88.020	734	390
-Telefonista	88.020	734	390

ANEXO II

Categorías	S.B. anual	P. Caren. Inc.	Plus Asid.	P. extras	Total Retrib.

Persoal administrativo
Xefe de 1ª	1.361.880	282.854	116.610	226.980	1.988.324
Xefe de 2ª	1.335.240	277.173	116.610	222.540	1.951.563
Caixeiro (+ de 1000 traballadores)	1.361.880	282.854	116.610	226.980	1.988.324
Caixeiro (de 250 a 1000 traballadores)	1.335.240	277.173	116.610	222.540	1.951.563
Caixeiro (- de 250 traballadores)	1.212.840	251.758	116.610	202.140	1.783.348
Oficial de 1ª	1.212.840	251.758	116.610	202.140	1.783.348
Oficial de 2ª	1.157.040	240.396	116.610	192.840	1.706.886
Auxiliar	1.087.560	225.745	116.610	181.260	1.611.175
Viaxante	1.212.840	251.758	116.610	202.140	1.783.348
Persoal técnico
-Técnicos non titulados
-Técnicos de taller
Xefe de taller	1.361.880	282.854	116.610	226.980	1.988.324
Mestre de taller	1.261.800	261.924	116.610	210.300	1.850.634
Mestre segundo	1.212.840	251.758	116.610	202.140	1.783.348
Contramestre	1.232.640	255.944	116.610	205.440	1.810.634
Encargado	1.157.040	240.396	116.610	192.840	1.706.886
Capataz especialista	1.114.200	231.426	116.610	185.700	1.647.936
Capataz de peóns ordinarios	1.094.760	227.240	116.610	182.460	1.621.070
-Técnicos de oficina
Delineante proxectista	1.315.080	272.987	116.610	219.180	1.923.857
Debuxante proxectista	1.315.080	272.987	116.610	219.180	1.923.857
Delineante de 1ª	1.221.480	253.552	116.610	203.580	1.795.222
Práctico en topografía	1.221.480	253.552	116.610	203.580	1.795.222
Fotógrafo	1.221.480	253.552	116.610	203.580	1.795.222
Delineante de 2ª	1.145.160	237.705	116.610	190.860	1.690.335
Reproductor fotográfico	1.099.080	228.137	116.610	183.180	1.627.007
Calcador	1.099.080	228.137	116.610	183.180	1.627.007
Arquiveiro bibliotecario	1.221.480	253.552	116.610	203.580	1.795.222
Auxiliares	1.099.080	228.137	116.610	183.180	1.627.007
Reprod. e Arquiv. de plans	1.060.560	220.363	116.610	176.760	1.574.293
-Técnicos de oficina de organización científica do traballo
Xefe de 1ª	1.315.080	272.987	116.610	219.180	1.923.857
Xefe de 2ª	1.299.960	269.997	116.610	216.660	1.903.227
Técnico de Organiz. 1ª	1.221.480	253.552	116.610	203.580	1.795.222
Técnico de Organiz. 2ª	1.145.160	237.705	116.610	190.860	1.690.335
Auxiliar de organización	1.099.080	228.137	116.610	183.180	1.627.007
-Técnicos de laboratorio
Xefe de 1ª	1.380.600	286.741	116.610	230.100	2.014.051
Xefe de 2ª	1.292.040	268.203	116.610	215.340	1.892.193
Analista de 1ª	1.212.840	251.758	116.610	202.140	1.783.348
Analista de 2ª	1.157.040	240.396	116.610	192.840	1.706.886
Auxiliar	1.099.080	228.137	116.610	183.180	1.627.007
-Técnico de diques e peiraos
Xefe de dique e varadoiro	1.349.640	280.163	116.610	224.940	1.971.353
Xefe de peirao e Encarg. xeral	1.232.640	255.944	116.610	205.440	1.810.634
Buzos e homes rá	1.319.400	273.884	116.610	219.900	1.929.794
-Técnicos titulados
Técnicos de grao superior	1.573.920	326.807	116.610	262.320	2.279.657
Técnicos de grao medio	1.511.640	313.950	116.610	251.940	2.194.140
Técnicos industriais	1.276.920	265.213	116.610	212.820	1.871.563

Categorías	S.B. anual	P. Caren. Inc.	Plus Asid.	P. extras	Total Retrib.

Persoal obreiro
Peón	1.060.690	217.373	116.610	174.360	1.569.033
Especialista	1.081.860	221.559	116.610	177.840	1.597.869
Mozo de almacén	1.081.860	221.559	116.610	177.840	1.597.869
Profesional de oficio de 1ª	1.140.990	233.818	116.610	187.560	1.678.978
Profesional de oficio de 2ª	1.116.170	228.735	116.610	183.480	1.644.995
Profesional de oficio de 3ª	1.087.700	222.755	116.610	178.800	1.605.865
-Profesionais siderúrxicos
Profesionais siderúrxicos 1ª	1.124.200	230.230	116.610	184.800	1.655.840
Profesionais siderúrxicos 2ª	1.106.315	226.642	116.610	181.860	1.631.427
Profesionais siderúrxicos 3ª	1.084.780	222.157	116.610	178.320	1.601.867
Persoal subalterno
Listeiro	1.094.760	227.240	116.610	182.460	1.621.070
Almaceneiro	1.087.560	225.745	116.610	181.260	1.611.175
Chofer motociclo	1.079.280	224.250	116.610	179.880	1.600.020
Chofer turismo	1.119.600	232.622	116.610	186.600	1.655.432
Chofer e guindastres automóbiles	1.130.400	234.715	116.610	188.400	1.670.125
Conductor Máqu. automóbiles	1.130.400	234.715	116.610	188.400	1.670.125
Pesador e basculeiro	1.067.040	221.559	116.610	177.840	1.583.049
Garda xurado ou vixilante	1.063.800	220.961	116.610	177.300	1.578.671
Vixilante	1.056.240	219.466	116.610	176.040	1.568.356
Cabo de gardas ou Vix. Xurad.	1.109.520	230.529	116.610	184.920	1.641.579
Ordenanza	1.051.920	218.569	116.610	175.320	1.562.419
Porteiro	1.051.920	218.569	116.610	175.320	1.562.419
Conserxe	1.103.760	229.333	116.610	183.960	1.633.663
Enfermeiro	1.056.240	219.466	116.610	176.040	1.568.356
Persoal economato:
Dependente principal	1.094.760	227.240	116.610	182.460	1.621.070
Dependente auxiliar	1.056.240	219.466	116.610	176.040	1.568.356
Persoal de cociña:
Cociñeiro	1.094.760	227.240	116.610	182.460	1.621.070
Cociñeiro auxiliar	1.056.240	219.466	116.610	176.040	1.568.356
Camareiro maior ou mordomo.	1.094.760	227.240	116.610	182.460	1.621.070
Camareiro	1.056.240	219.466	116.610	176.040	1.568.356
Telefonista	1.056.240	219.466	116.610	176.040	1.568.356

6892