O artigo 28.2º da Constitución española recoñece como dereito fundamental da persoa o dereito á folga.

O exercicio deste dereito na Administración e nas empresas, entidades e institucións públicas ou privadas, que presten servicios públicos ou de recoñecida e inaprazable necesidade, no ámbito e competencias da Comunidade Autónoma de Galicia, está condicionado ó mantemento dos servicios esenciais fixados no artigo 2 do Decreto 155/1988, do 9 de xuño (DOG nº 116, do 20 de xuño), entre os que se atopa a sanidade.

O exercicio público da prestación da asistencia sanitaria non se pode ver afectado gravemente polo lexítimo dereito do exercicio de folga, xa que aquel é considerado e recoñecido prioritariamente en relación con este.

O artigo 3 do citado decreto faculta os conselleiros competentes, por razón dos servicios esenciais afectados para que, mediante orde, e ante cada situación de folga, decidan o mínimo de actividade necesaria para asegura-lo mantemento de tales servicios, así como para determina-lo persoal necesario para a súa prestación.

Convocada folga que afecta o persoal estatutario sanitario non facultativo e non sanitario dos hospitais dependentes do Servicio Galego de Saúde, desde as 8 horas do día 13 de decembro de 1995 ás 8 horas do día 14 do mesmo mes e desde as 8 horas do día 20 de decembro de 1995 ata as 8 horas do día 21 do mesmo mes, oído o comité de folga e acadado acordo sobre o establecemento dos servicios mínimos, esta consellería,

DISPÓN:

Artigo 1º

A folga convocada desde as 8 horas do día 13 de decembro de 1995 ás 8 horas do día 14 do mesmo

mes e desde as 8 horas do día 20 de decembro de 1995 ata as 8 horas do día 21 do mesmo mes, que afecta o persoal estatutario sanitario non facultativo e non sanitario dos hospitais dependentes do Servicio Galego de Saúde, enténdese condicionada ó mantemento dos servicios mínimos que se establecen no anexo desta orde.

Os servicios mínimos que se fixan resultan totalmente imprescindibles para mante-la adecuada cobertura dos servicios dos centros sanitarios, para evitar que se lles produzan graves prexuízos ós usuarios.

Tales mínimos responden á necesidade de compatibiliza-lo respecto ineludible ó exercicio do dereito á folga coa atención ós usuarios que, baixo ningún concepto, poden quedar desasistidos polas características do servicio dispensado.

E por iso mantéñense os servicios mínimos necesarios para garantírlle-la asistencia imprescindible ós pacientes hospitalizados, así como a atención urxente ós usuarios, que non pode aprazarse sen consecuencias negativas para a saúde.

Entrando na análise pormenorizada dos servicios mínimos fixados, pódense siñala-los seguintes criterios rectores da determinación deles:

* Persoal sanitario non facultativo.

I. Cobertura do 100% da actividade urxente nun triple ámbito:

-Servicios de urxencias.

-Quirófanos urxentes (xerais e de tocoloxía) para a atención dos usuarios que, ó ingresaren, requiran intervención cirúrxica inaprazable.

-Atención ós paritorios.

II. Na área de hospitalización, establecerase o número necesario para garanti-los coidados dos pacientes hospitalizados, en correspondencia cos efectivos dun domingo ou festivo.

III. No ámbito de consultas, estableceranse mínimos nun dobre ámbito:

-Apoio á atención das consultas especializadas consideradas como urxentes ou preferentes.

-Apoio á atención das consultas ambulatorias nun 25% do cadro de persoal habitual.

IV. No ámbito dos servicios centrais, garantirase a realización das probas complementarias urxentes e as que se refiran ós pacientes hospitalizados que, ó criterio do facultativo, sexan necesarias.

V. Unidades especiais:

Coidados críticos: o mesmo que para un domingo ou festivo.

Diálise: o número necesario para garanti-lo coidado dos pacientes afectados.

*Persoal non sanitario:

Áreas de hospitalización: un número de efectivos equivalente ó dos domingos ou festivos.

II. Servicio de admisión: un número equivalente ó dos domingos ou festivos.

III. Cita previa: un número de efectivos que garantan a atención ó paciente que o requira, cun mínimo de un por centro e ata un máximo do 50% do cadro de persoal.

IV. Atención ó doente: un número de efectivos que garantan a atención ó paciente que o requira, con un mínimo dun por centro e ata un máximo do 50% do cadro de persoal.

V. Servicios de mantemento: un número equivalente ós de domingos ou festivos.

VI. Servicios de lavandería e lencería: ata o 50% do cadro de persoal.

VII.Limpeza: ata o 50% do cadro de persoal.

VIII. Hostelería: un número mínimo en equivalencia cos domingos ou festivos, ou ben un 60% do cadro de persoal, segundo as necesidades de cada centro.

Coa finalidade de garanti-lo adecuado mantemento do servicio, servirase, con carácter xeral, un único menú ós doentes que non requiran dieta médica especial.

IX. Conductores: o mesmo número do cadro de persoal de domingos ou festivos, cun mínimo, en todo caso, dun efectivo.

X. Servicios administrativos:

-Direccións-información e control de xestión: unha persoa por cada servicio.

-De persoal: o 40%.

-De nóminas: o 30%.

-De Subministracións: o 25%.

-Almacéns: 25%.

-De contabilidade: 25%.

XI. Outras áreas de traballo ou servicios: establecerase, con carácter xeral, un número equivalente cos domingos ou festivos, así como o número de efectivos imprescindibles para asegura-lo mantemento dos servicios de incineración.

Con tales premisas determínase no anexo desta resolución, por grupos profesionais e institucións sanitarias, o número de servicios mínimos do persoal afectado.

Artigo 2º

A designación nominal, con carácter rotatorio, do persoal que deberá cubri-los distintos servicios será determinada polo director-xerente do centro do que dependan, procedéndose á súa publicación nos taboleiros de anuncios dos centros de traballo.

Artigo 3º

Os prazos e alteracións no traballo por parte do persoal necesario para o mantemento dos servicios mínimos determinados no anexo serán considerados ilegais ós efectos do establecido no artigo 16.1º do Real decreto lei 17/1977, do 4 de marzo (BOE nº 58, do 9 de marzo de 1977).

Artigo 4º

O disposto nos artigos anteriores non significará ningún tipo de limitación dos dereitos que a normativa reguladora da folga lle recoñece ó persoal nesta situación, nin tampouco sobre a tramitación e efectos das peticións que a motiven.

Artigo 5º

Sen prexuízo do que establecen os artigos anteriores, deberanse observa-las normas legais e regulamentarias vixentes en materia de garantías dos usuarios dos establecementos sanitarios.

Disposición derradeira

A presente orde entrará en vigor o mesmo día da súa publicación no Diario Oficial de Galicia.

Santiago de Compostela, 5 de decembro de 1995.

José Manuel Romay Becaría

Conselleiro de Sanidade e Servicios Sociais

7783