De acordo co disposto na Lei 7/1992, do 24 de xullo, de pesca fluvial, e nos artigos 46 e 47 do Regulamento de ordenación da pesca fluvial e dos ecosistemas acuáticos continentais (Decreto 130/1997, do 14 de maio),
DISPOÑO:
Artigo 1º.-Períodos hábiles.
Na normativa de cada temporada de pesca fixaranse os períodos hábiles para cada unha das especies pescables.
En todo caso, nas masas de auga que se relacionan nos anexos I e II desta orde, a temporada do reo (Salmo trutta trutta), da troita (Salmo trutta fario) e doutras especies distintas do salmón (Salmo salar) non comezará antes do mes de maio.
Artigo 2º.-Dimensións mínimas.
Modifícase o anexo IV do Regulamento de ordenación de pesca fluvial e dos ecosistemas acuáticos continentais nos seguintes casos:
-Fíxase a dimensión mínima do reo en 30 cm.
-Autorízase a captura da anguía (Anguilla anguilla) en fase de angula ou meixón.
Na normativa de pesca de cada temporada poderanse modifica-las dimensións mínimas de captura das distintas especies en masas de auga concretas.
Artigo 3º.-Cotas de captura.
As cotas de captura por pescador e xornada, con carácter xeral, serán as seguintes:
-Salmón: 1 exemplar.
-Reo: 5 exemplares.
-Troita: 15 exemplares.
-Sábalo e saboga (Alosa spp): 15 exemplares.
Na normativa de pesca de cada temporada poderanse modifica-las cotas de captura en masas de auga concretas.
Nos ríos nos que haxa troita e máis reo, só se poderá capturar un número de pezas igual ó da cota da troita, das que un máximo de 5 exemplares poderán ser reos.
No caso da anguía, solla, muxo e demais especies típicas de esteiros, a cota máxima de capturas por pescador e día será de 5 kg, podendo non computarse o peso dunha peza. Só se permitirá a tenza dunha peza que exceda o peso do tope establecido.
Os salmónidos procedentes de fuxidas accidentais de centros de acuicultura, caso da troita arco da vella (Oncorhynchus mykiss), poderán ser capturados sen límite no tamaño mínimo nin na cota de captura.
Artigo 4º.-Engados autorizados para a captura do salmón.
Con carácter xeral, autorízanse os seguintes engados para a captura do salmón:
-Engados artificiais: mosca artificial, culleriña e peixes artificiais e semellantes.
-Engados naturais: miñoca e quisquilla.
No caso dos engados naturais, deberanse empregar anzois de dimensións maiores ou iguais cás que se sinalan no anexo III desta orde, equivalentes ó número 3/0.
Artigo 5º.-Engados autorizados en masas de auga salmoneiras.
Para a captura de especies piscícolas distintas do salmón nas masas de auga salmoneiras que se relacionan no anexo I desta orde, autorízanse, con carácter xeral, os seguintes engados:
-Engados artificiais: mosca artificial, culleriña dun tamaño máximo de 6,5 cm (medidos entre a argola superior e a curvatura do anzol), peixes artificiais e semellantes, e risco no caso concreto do reo.
A culleriña antes citada e mailos peixes artificiais e semellantes só poderán empregarse con sedela monofilamento cun diámetro menor ou igual a 0,2 mm.
-Engados naturais: mosca natural, saltón, grilo, besbello (larva de odonato) e gusarapa ou bechoco (larva de efemeróptero).
Tódolos engados naturais antes citados unicamente poderán empregarse a floreo (en superficie).
Se algún salmón fose capturado accidentalmente cun engado non autorizado para esta especie, deberá ser devolto inmediatamente á auga.
Artigo 6º.-Engados autorizados en masas de auga non salmoneiras.
Con carácter xeral, autorízanse os seguintes engados en masas de auga non salmoneiras:
-Engados artificiais: mosca artificial, culleriñas e peixes artificiais e semellantes.
-Engados naturais: tódolos engados naturais agás todo tipo de ovas de peixes e o peixe natural vivo, morto ou en anacos.
Así mesmo, na normativa de cada temporada autorizaranse engados específicos para especies distintas dos salmónidos en masas de auga concretas.
Artigo 7º.-Modalidades de pesca.
Como regla xeral, e para tódalas especies, só se autoriza a pesca con cana, sen prexuízo da regulamentación específica da anguía, angula ou meixón, lamprea e cangrexo.
Prohíbese o aparello coñecido como «de ninfa» e calquera outro semellante, lastrado no seu extremo e que arrastre polo fondo.
Artigo 8º.-Pesca a flote.
De conformidade co disposto no artigo 17 do Regulamento de ordenación da pesca fluvial e dos ecosistemas acuáticos continentais, só se poderá pescar desde embarcacións ou artefactos boiantes naquelas masas de auga expresamente autorizadas nos anexos IV e V desta orde, sen prexuízo das competencias dos organismos responsables da navegación e a flotación nas zonas de desembocadura ou nas masas de auga continentais.
Artigo 9º.-Pesca todo o ano.
As masas de auga nas que se poderá pescar todo o ano serán as que figuran explicitamente autorizadas nos anexos IV e V desta orde, sen prexuízo das vedas que se poidan establecer na normativa de cada temporada.
Artigo 10º.-Canas de pescar e utensilios auxiliares.
De conformidade co disposto no artigo 51 do Regulamento de ordenación da pesca fluvial e dos ecosistemas acuáticos continentais, para a pesca de salmónidos en tramos de ríos só se permite o emprego dunha cana por pescador e dunha sacadeira ou un lazo como elemento auxiliar.
Para a pesca desde embarcacións só se poderá empregar unha cana por pescador, autorizándose un máximo de tres canas por embarcación, aínda que o número de pescadores sexa maior.
Nas zonas de desembocadura e encoros que se relacionan nos anexos IV e V de esta orde, autorízase o emprego de dúas canas desde a beira e a unha distancia máxima do pescador de tres metros.
Artigo 11º.-Pesca sen morte.
Nos coutos e tramos de pesca sen morte rexerán as seguintes normas:
-Autorízanse unicamente a mosca artificial nas súas distintas modalidades e a culleriña cun só anzol e sen arponciño, quedando prohibido para tódolos efectos o engado natural.
-Tódalas capturas deberán ser devoltas á auga despois da súa extracción.
-Os pescadores non poderán estar en posesión de ningún peixe, aínda que fose pescado noutro tramo.
-Os mércores poderán reservarse os permisos de couto para actividades educativas, solicitadas por entidades interesadas na mellora do medio fluvial. Nestes casos expediranse os permisos gratuitamente, podéndose amplia-lo número máximo de permisos por causas xustificadas.
Artigo 12º.-Prescricións especiais para os coutos de salmón.
En tódolos salmóns capturados comprobarase a existencia de micromarcas magnéticas na cartilaxe nasal no momento de seren precintados e guiados.
Dado que os salmóns micromarcados proceden das repoboacións efectuadas pola Administración galega ou por outras administracións españolas ou estranxeiras, débese proceder á recuperación de micromarcas mediante a extracción dun fragmento da cartilaxe nasal no que se atope a citada micromarca magnética. Nestes casos, os pescadores deberán presta-la súa colaboración e permiti-la permanencia do salmón no centro de precintaxe o tempo necesario para a recuperación da micromarca magnética, propiedade da administración autora da repoboación.
Artigo 13º.-Réximes especiais.
Apróbanse os réximes especiais para encoros, lagoas e zonas de desembocadura que figuran nos anexos IV e V da presente orde.
Artigo 14º.-Normas de pesca para o cangrexo vermello americano (Procambarus clarkii) e para a angula ou meixón.
Apróbanse as normas de pesca que figuran nos anexos VI e VII da presente orde.
Na normativa de cada temporada fixaranse os períodos hábiles e mailas zonas nas que se autoriza a captura do cangrexo vermello americano e mais da angula ou meixón.
Disposicións adicionais
Primeira.-Facúltase o director xeral de Montes e Medio Ambiente Natural para dictar cantas normas sexan necesarias para a regulación da pesca nas augas continentais da Comunidade Autónoma de Galicia.
Segunda.-Facúltase o delegado provincial da Consellería de Medio Ambiente en Pontevedra para dictar cantas normas sexan necesarias para a regulación da pesca da lamprea nos ríos Tea e Ulla.
Disposición derradeira
Esta orde entrará en vigor o día seguinte ó da súa publicación no Diario Oficial de Galicia.
Santiago de Compostela, 20 de xaneiro de 2000.
Carlos del Álamo Jiménez
Conselleiro de Medio Ambiente
ANEXO I
PRINCIPAIS MASAS DE AUGA HABITADAS POR SALMÓN
Na táboa que se inclúe neste anexo figuran os principais tramos fluviais habitados polo salmón. Nos límites superiores inclúense entre parénteses os concellos nos que se atopan os citados límites. Cando non se fixa un límite inferior concreto, entenderase que o tramo chega ata o límite superior da zona de desembocadura.
Río Límite superior Límite inferior
Eo Pasarela da Volta da Teixeira (Ribeira de Piquín)
Masma Ponte de Viloalle (Mondoñedo)
Río Límite superior Límite inferior
Ouro Pasarela de Valmaior (Foz)
Landro Presa Salto do Can (Ourol e Viveiro)
Mandeo O Tope (Coirós e Paderne)
Ulla Ponte romana de Ponte Ledesma (Vila de Cruces e Boqueixón)
Deza Presa de Saídres (Silleda e Vila de Cruces) Desembocadura no río Ulla
Tea Lugar de Foxaco (Mondariz) Desembocadura no río Miño
ANEXO II
PRINCIPAIS MASAS DE AUGA HABITADAS POLO REO
Na táboa que se inclúe neste anexo figuran os principais tramos fluviais habitados polo reo.
Nos límites de cada tramo inclúense entre parénteses os concellos nos que se atopan os citados límites. Cando non se fixa un límite inferior concreto, entenderase que o tramo chega ata o límite superior da zona de desembocadura. Na columna titulada «km» figura a lonxitude aproximada do tramo expresada en quilómetros. Cando a masa de auga inclúe tódolos afluentes existentes no tramo, na columna titulada «Observacións» figura o texto «afluentes»; cando a masa de auga inclúe só o último quilómetro de tódolos afluentes, na mesma columna figura o texto «afluentes 1 km».
Río Límite superior Límite inferior Km Observacións
Almofrei Desembocadura do río da Reigosa (Pontevedra) Desembocadura no río Lérez (Pontevedra) 2,2
Alvedosa Nacemento (Pazos de Borbén) Desembocadura (Redondela) 6,5
Anllóns Ponte Caldas (Ponteceso) 11 Afluentes
Eume Presa do encoro do Eume (As Pontes de García Rodríguez e Monfero) 17,5 Afluentes
Gafos Confluencia dos ríos Tomeza e Marcón (Pontevedra) Desembocadura (Pontevedra) 2,5
De Galdo ou de Bravos Ponte de Baralla (Viveiro) Desembocadura no río Landro (Viveiro) 1,7
Grande Presa de Castro Buxán (Vimianzo) 8 Afluentes
Lambre Central eléctrica de Güimil (Vilarmaior e Irixoa) 6,5 Afluentes
Lérez Presa da Minicentral de Dorna (Cotobade e Campo Lameiro) 22,5 Afluentes 1 km
Loureiro Ponte de Galea (Viveiro) Desembocadura no río Landro (Viveiro) 2,7
Maceiras Nacemento (Redondela) Desembocadura no río Alvedosa (Redondela) 4,5
Mera Ponte de Souto Chao (As Somozas, Ortigueira e As Pontes de García Rodríguez) 18 Afluentes
Miñor Fervenza da Torre de Chaín (Gondomar) Desembocadura do río Zamáns (Gondomar) 6 Afluentes 1 km
Oitavén Encoro de Eiras (Fornelos de Montes e Ponte Caldelas) Desembocadura no río Verdugo (Soutomaior) 7,7 Afluentes 1 km
Sor Nacemento (As Pontes e Muras) 49 Afluentes
Tambre Presa Barrié de la Maza (Brión e Negreira) 6 Afluentes
Umia Fervenza de Segade (Caldas de Reis) 25 Afluentes 1 km
Verdugo Central do Inferno (Soutomaior) 3
Xubia Ponte de Doso (Narón) 5,8 Afluentes
ANEXO IV
RÉXIME ESPECIAL DE ENCOROS E LAGOAS
Nas táboas que se inclúen neste anexo relaciónanse e delimítanse os encoros e lagoas sometidos a algún réxime especial de pesca.
Nos encoros nos que non se fixan límites superiores concretos, entenderase que o réxime especial só é aplicable nas augas encoradas e quietas. A normativa aplicarase a partir do límite superior ou, en defecto deste, a máis de 100 m do punto onde rematan as augas correntes, tanto no curso pirncipal coma en tódolos afluentes que vertan ó encoro. Esta distancia aplicarase tanto en ámbalas beiras coma, no caso de pesca desde embarcación, na propia masa de auga.
Nos encoros nos que non se fixa un límite inferior concreto, a normativa aplicarase ata a presa do encoro.
Nos encoros nos que se autoriza a pesca todo o ano, na columna titulada «Características» inclúese o texto «todo o ano», seguido, de se-lo caso, das especies ou grupo de especies as que afecta a autorización fóra do período hábil da troita.
Nos encoros nos que se autoriza a pesca desde embarcacións ou artefactos boiantes, na columna titulada «Características» inclúese o texto «desde embarcación» seguido, de se-lo caso, do tipo de embarcacións ou artefactos autorizados.
Nos encoros nos que se autoriza a ceba das augas con engados vexetais para a captura de ciprínidos, na columna titulada «Características», inclúese o texto «engados vexetais».
Provincia da Coruña
Encoro Límites Características
Desde embarcación, só tubo flotador.
Desde embarcación.
Desde embarcación.
Vilasenín Desde embarcación.
Masa de auga en réxime de concesión.
Barrié de la Maza Desde embarcación.
Castellana Desde embarcación, só tubo flotador.
Castrelo Desde embarcación.
Cecebre Todo o ano.
Da Ribeira Desde embarcación.
Das Forcadas Todo o ano.
Eume Desde embarcación.
Fervenza Desde embarcación.
Meicende Desde embarcación.
Ponte Olveira Desde embarcación.
Portodemouros Véxase Pontevedra.
Sabón ou de Rosadoiro Todo o ano.
San Cosmade ou de
Todo o ano.
San Uxía Desde embarcación.
Lagoa de Sobrado Desde embarcación.
Vilagudín Desde embarcación.
Provincia de Lugo
Encoro Límites Características
Todo o ano ciprínidos, agás nos seguintes tramos:
a) Pola marxe dereita: desde 600 m augas arriba da desembocadura do río Enviande ata 500 m augas abaixo da desembocadura do río Lama.
b) Pola marxe esquerda: desde 500 m augas arriba ata 500 m augas abaixo da desembocadura do río Sardiñeira.
Engados vexetais.
50 m augas abaixo da desembocadura do rego de Camporramiro, pola marxe dereita.
Belesar Superior: desembocadura do río Ferreira e a liña imaxinaria perpendicular que une esa desembocadura coa marxe contraria. Desde embarcación.
Montefurado Superior: límite da provincia de Ourense. Desde embarcación.
Os Peares Superior: ponte da antiga estrada Monforte-Chantada, pola marxe esquerda.
Desde embarcación.
Encoro Límites Características
Todo o ano, ciprínidos e black-bass ou perca negra.
Engados vexetais.
Todo o ano ciprínidos e black-bass ou perca negra, agás no seguinte tramo:
Desde a ponte de Augasmestas ata 1 km augas abaixo da desembocadura do río Lor.
Engados vexetais.
Todo o ano, ciprínidos.
Engados vexetais.
Salime Desde embarcación.
San Pedro Superior: ponte de Barca na estrada Ferreira-Luíntra. Desde embarcación.
Santo Estevo Superior: ponte da estrada N-120. Desde embarcación.
Sequeiros Superior: desembocadura do río Bibei. Desde embarcación.
Vilasouto Desde embarcación.
Provincia de Ourense
Encoro Límites Características
Todo o ano, ciprínidos e black-bass ou perca negra.
Engados vexetais.
Ponte de Vilariño de Conso no río Conso.
Ponte de Bembibre no río Camba. Todo o ano, ciprínidos e black-bass ou perca negra.
Engados vexetais.
Engados vexetais.
Todo o ano, ciprínidos e black-bass ou perca negra.
Todo o ano, ciprínidos e black-bass ou perca negra.
Engados vexetais.
Todo o ano ciprínidos e black-bass ou perca negra.
Engados vexetais.
Todo o ano, ciprínidos e black-bass ou perca negra.
Todo o ano, ciprínidos e black-bass ou perca negra.
Engados vexetais.
Inferior: fronteira con Portugal.
Todo o ano, ciprínidos e black-bass ou perca negra.
Inferior: límite da provincia de Lugo. Todo o ano, ciprínidos e black-bass ou perca negra.
Engados vexetais.
Todo o ano, ciprínidos e black-bass ou perca negra.
Quedan excluídas as augas comprendidas entre a liña imaxinaria que une Pena Anduriña coa desembocadura do regato das Cabras e os ríos Ribeira Grande e Ribeira Pequena nos montes do Invernadeiro.
Todo o ano, ciprínidos e black-bass ou perca negra.
Todo o ano, ciprínidos e black-bass ou perca negra.
Engados vexetais.
Inferior: ponte da estrada A Rúa-Petín.
Todo o ano, ciprínidos e black-bass ou perca negra.
Engados vexetais.
Todo o ano, ciprínidos e black-bass ou perca negra.
Engados vexetais.
Todo o ano, ciprínidos e black-bass ou perca negra.
Albarellos Superior: ponte Albarellos Desde embarcación.
Bao Superior: ponte da Residencia no río Bibei.
Desde embarcación.
Cachamuíña Superior: pasarela sobre o río Loña na cola do encoro. Todo o ano, ciprínidos e black-bass ou perca negra.
Castrelo de Miño Superior: desembocadura do regato Alongos na marxe esquerda e a súa prolongación imaxinaria á marxe dereita. Desde embarcación, sen motor de explosión.
Chandrexa de Queixa Superior: desembocadura do río Navea. Desde embarcación.
Das Conchas Superior: ponte da estrada Bande-Mugueimes no río Limia e límite do couto de Cadós. Desde embarcación, sen motor de explosión.
Frieira Superior: desembocadura do río Avia. Desde embarcación.
Guístolas Desde embarcación.
Lindoso Superior: ponte da estrada a Lobios e á Madalena.
Desde embarcación, sen motor de explosión.
Montefurado Superior: a ponte da estrada C-536 Ourense-A Rúa.
Desde embarcación.
Portas Superior: desembocadura do regato das Pías no río Camba. Desde embarcación.
Prada Superior: ponte da estrada A Veiga-Covelo. Desde embarcación.
Pumares Superior: ponte de Roldán. Desde embarcación.
San Martiño Superior: desembocadura do regueiro A Vioca, na marxe esquerda, e a súa prolongación imaxinaria á marxe dereita.
Desde embarcación, sen motor de explosión.
San Pedro Véxase Lugo.
Santiago Superior: desembocadura do río Leira, na marxe esquerda, e a súa prolongación imaxinaria á marxe dereita. Desde embarcación.
Santo Estevo Véxase Lugo.
Velle Superior: desembocadura do regato do Fontao, na marxe dereita, e a súa prolongación imaxinaria á marxe esquerda. Desde embarcación.
Provincia de Pontevedra
Encoro Límites Características
Todo o ano, ciprínidos.
Engados vexetais.
Todo o ano, ciprínidos e black-bass ou perca negra.
Engados vexetais.
Lagoa de Castiñeiras A pesca nesta lagoa rexerase pola normativa que estableza o Servicio Provincial de MAN, con fins recreativos e de educación ambiental.
Pontillón de Castro Todo o ano, sen morte.
Portodemouros Desde embarcación.
Zamáns Desde embarcación, sen motor.
ANEXO V
RÉXIME ESPECIAL EN ZONAS DE DESEMBOCADURA
Autorízase a pesca con cana de especies usuais en esteiros (robaliza, muxo, anguía, solla, etc.) durante todo o ano, coa limitación de devolver ás augas inmediatamente as pezas da familia dos salmónidos que sexan capturadas fóra da súa temporada hábil.
Autorízase a pesca desde embarcacións ou artefactos boiantes.
Como cebo poderase utilizar xorra ou becho de mar (Nereis sp), pulga de mar ou miolo de pan. Así mesmo, autorízase a pesca deportiva de cefalópodos con poteira.
De conformidade co establecido nos anexos do Regulamento de ordenación da pesca fluvial e dos ecosistemas acuáticos continentais, delimítanse as seguintes zonas de desembocadura:
Provincia da Coruña
Río Límite superior Límite inferior
Anllóns Canteira de Santa Mariña Liña recta imaxinaria que une Punta Balarés con Punta Padrón
Baleo Ponte do ferrocarril Liña recta imaxinaria que une Punta Ladrido con Punta Descada ou Sartán
Baxoi Ponte do ferrocarril Liña recta imaxinaria que une Punta Bañobre con Punta dos Curbeiros de Miño
Belelle Lugar de Subarreiros Ponte do ferrocarril Ferrol-Pontedeume
Castro Desde a presa da piscifactoría Desembocadura na praia
Condomiñas Ponte Nova de Cedeira Liña recta imaxinaria que une a punta do dique de Cedeira co cumio do monte Burneira
Das Mestas A Ponte Vella Liña recta imaxinaria que une a punta do dique de Cedeira co cumio do monte Burneira
Eume Límite inferior do couto de Ombre Liña recta imaxinaria que une Punta Madanela con Punta Sentroña
Forcadas Ponte vella de Ferrerías Liña recta imaxinaria que une a punta do dique de Cedeira co cumio do monte Burneira
Grande Límite inferior do couto de Ponte do Porto Liña recta imaxinaria que une Punta Sandia con Punta Roda
Lambre Límite inferior do couto de Lambre Liña recta imaxinaria que une Punta dos Curbeiros de Miño con Punta Mauruxo
Mandeo Ponte vella de Betanzos Liña recta imaxinaria que une Punta dos Curbeiros de Miño con Punta Mauruxo
Mendo Ponte nova de Betanzos Liña recta imaxinaria que une Punta dos Curbeiros de Miño con Punta Mauruxo
Maior Muíño de Lino Liña recta imaxinaria que une Punta Ladrido con Punta Descada ou Sartán
Mera Lugar de Castro-Areeira Liña recta imaxinaria que une Punta Ladrido con Punta Descada ou Sartán
Mero 100 m augas abaixo da presa da Barcala Liña recta imaxinaria que une Punta Fiaiteira co varadoiro de Oza
Sóñora Muíños de Pedrachán Liña recta imaxinaria que une Punta Requeixo con Punta Testal
Sor Souto de Xancedo Liña recta imaxinaria que une Punta do Castro con Punta do Santo
Tambre Límite inferior do couto de Noia Liña recta imaxinaria que une Punta Requeixo con Punta Testal
Tines Límite inferior do couto de Outes Liña recta imaxinaria que une Punta Requeixo con Punta Testal
Xubia Límite inferior do couto de Xubia Ponte do ferrocarril Ferrol-Pontedeume
Provincia de Lugo
Río Límite superior Límite inferior
Eo Ponte do ferrocarril Ferrol-Xixón Ponte dos Santos
Landro Ponte Portachao Liña recta imaxinaria que une a punta do peirao de Celeiro co illote A Insua
Masma Ponte da Espiñeira na estrada nacional 462 entre os concellos de Foz e Barreiros Liña recta imaxinaria que une Punta Prados coa punta da crebaondas de Foz
Ouro Ponte vella de Fazouro Ponte do ferrocarril Ferrol-Xixón
Provincia de Pontevedra
Río Límite superior Límite inferior
Lérez Ponte do ferrocarril Vigo-A Coruña en Monteporreiro Liñas rectas imaxinarias que unen Punta Campelo co extremo distal da crebaondas da canle do río e este último con Punta Praceres
Río Límite superior Límite inferior
Miñor Ponte da Xunqueira Liña recta imaxinaria que une a punta da barra da praia Ladeira e Punta Lourido
Ulla Ponte de Catoira Liña recta imaxinaria que une Punta Seveira con Punta Rebordexo e súa continuación, bordeando a illa de Cortegada, ata o faro do dique de Carril
Umia Ponte Estacas, na estrada C-550 Liña recta imaxinaria que une Punta San Sadurniño con Punta Borrelo
Verdugo Carballeira dos Franceses no lugar de Camboa, na marxe dereita, e O Cafexo, na marxe esquerda Liña recta imaxinaria que une Punta Ulló con Punta Muxeira
ANEXO VI
NORMAS DE PESCA PARA O CANGREXO VERMELLO AMERICANO
Na orde que regule cada temporada de pesca estableceranse as zonas e épocas nas que se poderá captura-lo cangrexo vermello americano.
A pesca do cangrexo vermello americano rexerase polas seguintes prescricións:
-Para a práctica da pesca requirirase estar en posesión da licencia de pesca fluvial.
-A única arte autorizada é o retel. Cada pescador só poderá empregar un máximo de 10 reteis.
-Cada pescador non ocupará cos seus reteis máis de 100 m de río ou de beira de encoro.
-Tódalas capturas deberán ser sacrificadas na zona de pesca, para isto, inmediatamente despois da captura de cada animal haberá que quitarlle o apéndice central da cola, de tal xeito que se saque tamén parte do tubo dixestivo do animal.
-En función da evolución da temporada, a Dirección Xeral de Montes e Medio Ambiente Natural, por proposta do Servicio Provincial de Medio Ambiente Natural, poderá limita-lo número de pescadores nunha ou varias zonas de pesca, establecer cotas de captura, modifica-las datas da campaña ou establecer cantas normas complementarias sexan precisas.
ANEXO VII
NORMAS DE PESCA PARA A ANGULA OU MEIXÓN
Na orde que regule cada temporada de pesca estableceranse as zonas e épocas nas que se poderá captura-la angula ou meixón.
A pesca da angula ou meixón rexerase polas seguintes prescricións:
-Para a práctica da pesca requirirase estar en posesión da licencia de pesca fluvial.
-A pesca efectuarase durante as seis horas de subida da marea nocturna, desde o quinto día anterior á lúa nova ata o quinto día posterior, isto é, durante 11 noites consecutivas.
-Só se autoriza a captura desde terra, quedando prohibida para tódolos efectos a pesca desde embarcación.
-A única arte autorizada é o trueiro ou cribo, cun diámetro máximo na boca de 70 cm.
-En función da evolución da tempada, a Dirección Xeral de Montes e Medio Ambiente Natural, por proposta do Servicio Provincial de Medio Ambiente Natural, poderá limita-lo número de pescadores nunha ou varias zonas de pesca, establecer cotas de captura, modifica-las datas de campaña ou establecer cantas normas complementarias sexan precisas para garanti-lo correcto desenvolvemento da temporada de pesca da angula e protexe-lo recurso.