O Regulamento (CEE) 3508/1992, do Consello, do 27 de novembro, establece un sistema integrado de xestión e control de determinados réximes de axuda comunitarios, que ten como obxectivo fundamental aumenta-la eficacia e rendibilidade dos mecanismos de xestión e control, co fin de que non se perciba unha dobre axuda con base a unha superficie concreta ou por un animal determinado.

No Regulamento (CE) 2419/2001 da Comisión, do 11 de decembro, establécense as normas de aplicación do devandito sistema integrado de xestión e control.

Polo que se refire a cultivos herbáceos, o Regulamento (CE) 1251/1999, do Consello, do 17 de maio, establece un réxime de apoio ós productores de determinados cultivos herbáceos, baseado na concesión de pagamentos compensatorios, por unha superficie que estea sementada de cultivos herbáceos ou que fose retirada do cultivo e que non exceda unha superficie básica rexional.

As disposicións de aplicación das axudas por superficie mencionadas establécense nos regulamentos (CE) da Comisión 1586/1997, do 29 de xullo, e 2316/1999, do 22 de outubro.

Así mesmo, o Regulamento (CE) 1673/2000, do Consello, do 27 de xullo, polo que se establece a organización común de mercados no sector do liño e do cánabo, dispón a concesión dunha axuda para o liño destinado á producción de fibras e para o cánabo.

Noutra orde de cousas, o Regulamento (CE) 1577/1996 do Consello, do 30 de xullo, polo que se establece unha medida específica en favor de determinadas leguminosas de gran, recolle unha axuda por hectárea para as sementeiras de lentellas, garavanzos, vezas e órobos, cunha superficie máxima garantida de 400.000 ha para o conxunto da Unión Europea, dispoñendo, así mesmo, que se aplicará o sistema integrado de xestión e control á devandita medida.

Polo que se refire ás primas gandeiras, o Regulamento (CE) 1254/1999, do Consello, do 17 de maio, establece a nova Organización Común de Mercados no sector da carne de vacún, no que se prevén varias axudas para os productores que exercen a actividade no sector.

Así mesmo, o Regulamento (CE) 2342/1999, da Comisión, do 28 de outubro, polo que se establecen disposicións de aplicación do Regulamento (CE) 1254/1999, define distintos aspectos en relación coas condicións de acceso ás axudas e ós procedementos de xestión e pagamento delas.

Por outra banda, a evolución do mercado da carne de vacún na Unión Europea como consecuencia da extensión da encefalopatía esponxiforme bovina (EEB) a diversos Estados Membros, entre os que se atopa España, fixo necesaria a modificación de determinados aspectos dos réximes de axuda e a reorientación doutros para a reordenación do sector de gando vacún cara á mellora da competitividade e da calidade, garantindo o cumprimento das esixencias do consumidor.

Así mesmo, o Regulamento (CE) 2529/2001, do Consello, do 19 de decembro, desenvolvido polo Regulamento (CE) 2550/2001, da Comisión, do 21 de decembro, establece a Organización Común de Mercados no sector da carne de ovino e cabrún, que substitúe a normativa anterior sobre axudas a este sector.

Debe terse en conta, ademais, que o Regulamento (CE) 1760/2000, do Consello, do 17 de xullo, establece un sistema de identificación e rexistro dos animais, e que o Real decreto 1980/1998, do 18 de setembro, incorpora requisitos relativos á identificación e o rexistro dos animais da especie bovina.

No que atinxe ás indemnizacións compensatorias, no capítulo V do Regulamento (CE) 1257/1999 do Consello, do 17 de maio, sobre axuda ó desenvolvemento rural, e no Regulamento (CE) 1750/1999, da Comisión, do 23 de xullo, que establece as disposicións de desenvolvemento do anterior, defínense as condicións básicas para a percepción destas axudas en determinadas zonas desfavorecidas, co obxectivo de asegurar un uso continuado das terras agrarias, contribuíndo ó mantemento dunha comunidade rural viable.

De acordo co anterior, a Decisión da Comisión, do 24 de novembro de 2000, aproba o documento de programación sobre desenvolvemento rural (medidas de acompañamento) para España, referido ó período 2000-2006, no que se detallan as condicións para a aplicación da medida de indemnización compensatoria no devandito período.

Ademais, o Real decreto 3482/2000, do 29 de decembro, regula a indemnización compensatoria en determinadas zonas desfavorecidas, establecendo o marco básico para a tramitación destas axudas no Estado español.

Por último, nos reais decretos estatais establécese a normativa básica sobre pagamentos por superficie a determinados productos agrícolas e axudas comunitarias en gandería.

O Instituto Lácteo e Gandeiro de Galicia (Ilgga), creado pola Lei 7/1994, do 29 de decembro, ten atribuídas, entre outras, competencias para a xestión das accións derivadas da política agrícola común (PAC), o que se desprende tamén do disposto no Decreto 128/1996, do 14 de febreiro, que desenvolve a anterior e establece a súa estructura orgánica, así como dos decretos 25/1998, do 22 de xaneiro e 180/2000, do 22 de xuño, que modifican o anterior.

Coa intención de facilitarlles ós interesados a tramitación das súas solicitudes, prevese a posibilidade de que estes poidan dirixirse ás sucursais das entidades financeiras, con implantación nesta Comunidade Autónoma que teñan asinado un convenio para o efecto co instituto, para que estas se encarguen da mecanización de diversos trámites relacionados coas solicitudes, ó abeiro do disposto na orde da Consellería de Política Agroalimentaria e Desenvolvemento Rural do 21 de decembro de 2001.

De acordo coa normativa comunitaria aplicable, constituída, basicamente, polo Regulamento 1258/1999, do Consello, do 11 de maio, desenvolvido polo Regulamento 1663/1995, da Comisión, do 7 de xullo e co Real decreto 2206/1995, do 28 de decembro, que crea o Fondo Español de Garantía Agraria (FEGA) como organismo de coordinación dos diversos organismos pagadores que puideran constituírse nas distintas comunidades autónomas, o Ilgga é o organismo pagador dos gastos financiados polo FEOGA-Garantía, nesta Comunidade Autónoma, segundo o disposto no Decreto 359/1996, do 13 de setembro, modificado polo Decreto 93/1998, do 20 de marzo.

De acordo con todo o exposto, a razón da presente orde, sen prexuízo da aplicabilidade directa da normativa comunitaria correspondente que, en parte, se transcribe para unha maior operatividade, é defini-las normas de aplicación e o procedemento para a tramitación e concesión de axudas a superficies, animais e indemnización compensatoria en zonas desfavorecidas, dentro dunha solicitude única, no ano 2002 así como doutras primas gandeiras nesta Comunidade Autónoma, determinando a súa imputación económica con cargo ó orzamento de gastos do Ilgga para o ano 2002, de acordo coa orde da Consellería de Economía e Facenda, do 11 de febreiro de 1998, pola que se regula a tramitación anticipada de expedientes de gasto.

Polo tanto, de acordo co disposto no artigo 30.1º 3 do Estatuto de autonomía de Galicia e en uso das facultades que me confire a Lei 1/1983, do 22 de febreiro, reguladora da Xunta e do seu presidente, modificada pola Lei 11/1988,

DISPOÑO:

Capítulo I

Xeneralidades

Artigo 1º.-Obxecto e ámbito.

1. A presente orde regula o procedemento para a solicitude, tramitación e concesión, ós titulares de explotacións agrarias situadas en Galicia, das seguintes axudas e primas para o ano 2002:

1.1. Axudas incluídas na solicitude única de axudas a superficies e primas gandeiras:

a) As axudas por superficies, establecidas no Regulamento (CE) 1251/1999 do Consello, do 17 de maio, ós productores de determinados cultivos herbáceos.

b) As axudas por superficie para certas leguminosas gran (lentellas, garavanzos, vezas e órobos), establecidas no Regulamento (CE) 1577/1996 do Consello, do 30 de xullo.

c) A prima en beneficio dos productores que manteñan na súa explotación vacas nutrices, establecida no artigo 6 do Regulamento (CE) 1254/1999 do Consello.

d) A prima nacional complementaria ós productores de vacas nutrices, establecida no devandito artigo 6.

e) O pagamento por extensificación para os beneficiarios da prima especial, prima á vaca nutriz ou ámbalas dúas, establecida no artigo 13 do Regulamento (CE) 1254/1999 do Consello.

f) A prima en beneficio dos productores de ovino e cabrún establecida no artigo 4 do Regulamento (CE) 2529/2001, do 19 de decembro de 2001.

g) A prima complementaria para a cría de ovinos e cabrúns en determinadas zonas desfavorecidas da Comunidade, establecida no artigo 5 do anterior regulamento, e pagamentos complementarios previstos no seu artigo 11.

h) A indemnización compensatoria de zonas desfavorecidas, conforme os artigos 13 a 20 do Regulamento (CE) 1257/1999.

1.2. Outras primas gandeiras:

a) A prima especial ós productores de carne de vacún, establecida no artigo 4 do Regulamento (CE) 1254/1999, do Consello, do 17 de maio.

b) A prima por sacrificio de bovinos, cando este se realice dentro da Unión Europea ou cando se exporten a un terceiro país, de acordo co artigo 11 do devandito regulamento.

2. Establécense, tamén, as normas para a concesión dos pagamentos adicionais a productores de gando bovino, para solicitantes de prima por vaca nutríz, prima especial de carne de vacún e prima por sacrificio.

3. Ademais, os solicitantes de axudas correspondentes a medidas agroambientais, baseadas na superficie forraxeira establecidas no Real decreto 4/2001, do 12 de xaneiro, deberán presentar unha declaración de superficies, de acordo co previsto no artigo 11º da presente orde.

4. Así mesmo, esta orde regula a aplicación en Galicia do sistema integrado de xestión e control de determinados réximes de axudas comunitarios, de acordo co previsto nos regulamentos (CEE) 3508/1992, do Consello e (CE) 2419/2001, da Comisión.

5. Para os efectos do disposto na presente orde, para que unha explotación agraria se considere situada en Galicia, deberá estar nunha das dúas situacións seguintes:

a) No caso de que o productor presente solicitude de axuda por «superficies», de indemnización compensatoria ou declaración de superficies forraxeiras,

cando a maior parte da superficie das parcelas relacionadas na devandita solicitude se atope en Galicia.

b) Nos demais casos, cando a maior parte da superficie da súa explotación dedicada á alimentación do gando polo que se solicite a prima se atope en Galicia.

Artigo 2º.-Condicións das solicitudes de axuda.

1. Solicitude única.

Os interesados en obte-los pagamentos por superficie de cultivos herbáceos e leguminosas gran, primas por vacas nutrices, pagamentos por extensificación, primas de ovino-cabrún, e indemnización compensatoria de zonas desfavorecidas deberán presentar unha única solicitude, de acordo cos modelos do anexo 1.

2. Solicitude doutras primas gandeiras.

Para a prima especial ós productores de carne de vacún e para a prima ó sacrificio poderase presentar máis dunha solicitude ó longo do ano de maneira individualizada.

3. O Ilgga poderá asinar convenios de colaboración con entidades financeiras para facilitarlles ós productores a tramitación das axudas incluídas na solicitude, ó abeiro do disposto na orde da Consellería de Política Agroalimentaria e Desenvolvemento Rural do 21 de decembro de 2001.

4. As solicitudes deberaas asina-lo titular da explotación ou persoa debidamente autorizada por el no seu nome.

5. Coas solicitudes achegaranse, ademais dos específicos de cada tipo de axuda, os seguintes documentos:

a) Fotocopia do CIF, DNI ou etiqueta de identificación fiscal do solicitante. No caso de que o DNI non leve a letra do NIF, será necesario presentar, ademais, fotocopia do NIF.

b) Certificado da entidade financeira acreditativo do código conta-cliente da titularidade do solicitante, para a transferencia das axudas ou selo da entidade financeira no impreso indicativo da conta bancaria.

c) Documento de autorización de sinatura da solicitude se non é o titular quen a asina e presenta.

d) Autorización, na propia solicitude, para solicitar doutros órganos das administracións públicas a información necesaria para verificar e comproba-lo cumprimento, por parte do solicitante, dos requisitos e obrigas establecidas na normativa reguladora destas axudas.

e) Copia do impreso de cambio de titularidade da explotación en caso de novos solicitantes.

Artigo 3º.-Prazo de presentación e de admisión de solicitudes.

1. O prazo para a presentación das solicitudes de axuda por cultivos herbáceos, leguminosas gran, da declaración de superficies forraxeiras, primas por

vacas nutrices, pagamentos por extensificación, primas de ovino cabrún, prima especial de vacún, prima ó sacrificio e indemnización compesatoria, empezará o día da publicación da presente orde no DOG, e rematará o día 8 de marzo de 2002.

2. Non obstante o anterior:

a) As solicitudes de prima especial de vacún, poderanse presentar ata o 31 de decembro do ano 2002.

b) As solicitudes de primas ó sacrificio presentaranse dentro dos catro meses seguintes ó do sacrificio e, en todo caso, nos seguintes períodos:

a) Do 1 ó 31 de marzo de 2002.

b) Do 1 ó 30 de xuño de 2002.

c) Do 1 ó 30 de setembro de 2002.

d) Do 1 de decembro do ano 2002, ó 15 de xaneiro de 2003.

A primeira das solicitudes de prima ó sacrificio presentada por un productor constituirase en declaración de participación no réxime de axuda, de acordo co disposto no artigo 34 do Regulamento (CE) 2342/1999.

No caso de animais que se exporten vivos a terceiros países, o prazo de catro meses contarase a partir da data de exportación.

3. De acordo co establecido no artigo 13 do Regulamento (CE) 2419/2001, a presentación das solicitudes de axuda por superficie ou por gando fóra dos prazos sinalados nos números 1 e 2 b) dará lugar a unha reducción do 1% por día hábil dos importes ós que o productor tería dereito no caso de presentación no prazo previsto, agás nos casos de forza maior.

4. No caso de atraso superior a 25 días naturais a solicitude considerarase inadmisible.

5. A presentación fóra de prazo das solicitudes de axuda superficie que teñan unicamente por obxecto pastos permanentes darán lugar a unha reducción do 0,5% por día hábil dos importes ós que teña dereito o productor con cargo ós réximes de axuda correspondentes.

6. Cando as solicitudes de axuda por superficie correspondentes ás superficies forraxeiras se presenten fóra de prazo, a reducción acumularase ás reduccións aplicables pola presentación tardía das solicitudes de axuda establecidas nos artigos 12 e 13 do Regulamento (CE) 1254/1999.

Artigo 4º.-Presentación das solicitudes.

1. Sen prexuízo do disposto na Lei 30/1992, do 26 de novembro, modificada pola Lei 4/1999, do 13 de xaneiro, a solicitude única de axudas e as correspondentes a outras primas gandeiras presentaranse na oficina agraria comarcal na que estea situada a explotación ou, se é o caso, onde estea a maior parte da superficie da relación de parcelas agrícolas incluídas na solicitude única.

2. Non obstante, para a cobertura das súas solicitudes os interesados poderán dirixirse as oficinas das entidades financeiras asinantes do convenio co Ilgga para a tramitación das axudas e primas da presente orde, ó abeiro do disposto na orde desta consellería do 21 de decembro do ano que corre (DOG do 28-12-2001).

Artigo 5º.-Definicións.

1. Definicións relativas a axudas por superficie e declaración de superficie forraxeira:

a) «Explotación», o conxunto de unidades de producción xestionadas polo titular da explotación que se atopan no territorio do Estado español.

b) «Titular da explotación», o productor agrícola individual, persoa física ou xurídica ou agrupación de persoas físicas ou xurídicas, con independencia da forma xurídica da agrupación ou dos seus membros, cando a súa explotación se atope no territorio do Estado español.

c) «Parcela agrícola», a superficie continua de terreo na que un único titular de explotación realice un único tipo de cultivo.

Considerarase como parcela agrícola a que conteña, pola súa vez, árbores, sempre que o cultivo herbáceo ou as labores de barbeito, no caso de que sexa afectada polo cumprimento do requisito de retirada de terras, poidan ser realizadas en condicións similares ás das parcelas non arbóreas da mesma zona. Neste caso, a superficie que hai que considerar, para efectos de solicitude e concesión das axudas, será a resultante de minora-la superficie ocupada polas árbores.

d) «Superficie forraxeira», a superficie da explotación dispoñible durante todo o ano natural para a cría de bovinos, ovinos ou cabrúns. Non se contabilizarán nesta superficie:

-As construccións, os bosques, os estanques e os camiños.

-As superficies que se empreguen para outros cultivos beneficiarios dun réxime de axuda comunitario ou que se utilicen para cultivos permanentes ou hortícolas, agás dos pastos permanentes polos que se concedan pagamentos por superficie, en virtude do artigo 17 do Regulamento (CE) 1254/1999 e do artigo 19 do Regulamento (CE) 1255/1999, do Consello.

-As superficies ás que se aplique o réxime de apoio fixado para os productores de determinados cultivos herbáceos, utilizadas para réxime de axuda para as forraxes desecadas ou obxecto dun programa nacional ou comunitario de retirada de terras.

A superficie forraxeira incluirá as superficies utilizadas en común e as que estean dedicadas a un cultivo mixto, debendo comprender, alomenos, un 50 por 100 de «terra de pastoreo», cando o solicitante se acolla ó pagamento por extensificación e, neste caso, as superficies dedicadas a cultivos herbáceos non serán consideradas como forraxeiras.

e) «Terra de pastoreo», a superficie ocupada por calquera producción vexetal, espontánea ou sementada, que proporcione alimento ó gando vacún ou ovino mediante pastoreo ou de maneira mixta: pastoreo e como forraxe, en verde ou conservado.

2. Definicións correspondentes ás axudas ó sector vacún:

a) «Productor de carne de vacún», o gandeiro, persoa física ou xurídica, ou agrupación destas persoas físicas ou xurídicas, cando a súa explotación se atope no territorio do Estado español e se dedique á cría de animais da especie bovina.

b) «Explotación de vacún», o conxunto de unidades de producción administradas polo productor, situadas no territorio do Estado español.

c) «Touro», un animal macho non capado da especie bovina.

d) «Boi», un animal macho capado da especie bovina.

e) «Vaca nutriz», a vaca que pertenza a unha raza cárnica ou que proceda dun cruzamento con algunha desas razas e que forme parte dun rabaño que estea destinado á cría de tenreiros para a producción de carne.

f) «Xovenca», o bovino femia a partir de oito meses de idade que non parira.

3. Definicións correspondentes ás axudas ó sector ovino e cabrún:

a) «Productor de carne de ovino e cabrún», o gandeiro individual, persoa física ou xurídica, que asuma de forma permanente os riscos e a organización da cría de, polo menos, dez ovellas e, en todo caso, dez ovellas ou cabras, nas explotacións situadas nas provincias de Ourense e Pontevedra ou nas zonas de montaña das de Lugo e A Coruña, tal como se definen no artigo 18 do Regulamento (CE) 1257/1999, do Consello, do 17 de maio, relativo a axudas ó desenvolvemento rural.

b) «Explotación de ovino/cabrún», o conxunto de unidades de producción administradas polo productor ou postas á súa disposición e situadas no territorio español.

c) «Ovella elixible», toda femia da especie ovina que parise polo menos unha vez, ou que teña, como mínimo, un ano o derradeiro día do período de retención.

d) «Cabra elixible», toda femia da especie cabrúa que parise polo menos unha vez, ou que teña, como mínimo, un ano o derradeiro día do período de retención.

4. Definicións correspondentes á indemnización compensatoria:

a) «Explotación agraria».

O conxunto de bens e dereitos organizados empresarialmente polo seu titular no exercicio da actividade agraria, primordialmente con fin de mercado e que constitúe, en si mesma, unha unidade técnico-económica.

b) «Titular de explotación».

A persoa física ou xurídica que exerce a actividade agraria, organizando os bens e dereitos integrantes da explotación, con criterios empresariais e asumindo os riscos e responsabilidade civil, social e fiscal que poidan derivarse da xestión da explotación.

c) «Agricultor a título principal».

O agricultor profesional que obteña, polo menos, o 50% da súa renda, da actividade agraria exercida na súa explotación e o seu tempo de traballo dedicado a actividades non relacionadas coa explotación sexa inferior á metade do seu tempo de traballo total.

d) «Explotacións agrarias prioritarias».

As explotacións agrarias familiares e as asociadas que estean cualificadas como prioritarias, conforme a Lei 19/1995, do 4 de xullo, de modernización de explotacións.

e) «Módulo base».

É a cantidade que se pagará na indemnización compensatoria por hectárea de superficie indemnizable.

f) «Boas prácticas agrarias».

Enténdense como tales as que aplica un agricultor responsable na súa explotación e que inclúen o cumprimento dos requisitos ambientais obrigatorios e as que definiu, expresamente, o Ministerio de Agricultura, Pesca y Alimentación, para as actuacións en zonas desfavorecidas e que se indican no anexo 19.

g) «Unidade de Gando Maior» (UGM).

Enténdese por UGM os touros, vacas e outros animais da especie bovina de máis de dous anos e os équidos de máis de seis meses. Para outras idades ou especies de gando establécese a seguinte equivalencia:

a) Bovinos de seis meses a dous anos equivalen a 0,6 UGM.

b) Cada animal da especie ovina ou cabrúa equivale a 0,15 UGM.

Capítulo II

Das solicitudes de axudas por superficie

Artigo 6º.-Plan de rexionalización e subsuperficies.

1. As zonas homoxéneas de producción, determinadas de acordo co establecido no Plan de Rexionalización Productiva, así como os índices de barbeito, os rendementos medios dos cereais en secaño, de cereais en regadío, de millo en regadío e doutros cereais en regadío, diferenciados por provincia e comarca agraria, que servirán de base para a aplicación do sistema de pagamentos por superficie ós productores de determinados cultivos en Galicia, son os que se indican no anexo 3.

2. As subsuperficies básicas de secaño e de regadío correspondentes a Galicia son de 75.399 e 2000 ha, respectivamente. Desta superficie total de regadío, 500 ha corresponden a millo.

3. Para os efectos da percepción de pagamentos por superficies en regadío, terán a consideración de regadío as parcelas agrícolas catastradas como tales.

Artigo 7º.-Retirada de terras.

1. Aqueles productores que soliciten pagamentos por unha superficie que non exceda da necesaria para producir 92 toneladas de cereais, en función dos rendementos determinados no Plan de Rexionalización Productiva (anexo 3) para cada comarca e tipo de cultivo que figure na solicitude, non estarán obrigados a retirar terra da producción. Polo tanto, toda retirada de cultivo que realicen terá a consideración de voluntaria e, en consecuencia, haberá de respecta-lo límite establecido para ela.

2. Os productores non incluídos no número 1, que soliciten un pagamento por superficies deberán retirar da producción parte da terra das súas explotacións, percibindo a correspondente compensación.

Esta obriga poderá cumprirse mediante as seguintes modalidades:

a) Retirada fixa, que implica o compromiso de retirada das parcelas afectadas, durante un período plurianual non superior a cinco anos, aplicándose o establecido no artigo 20 do Regulamento (CE) 2316/1999, da Comisión.

b) Retirada libre, que non esixe ningún compromiso plurianual respecto ás parcelas que teñen que retirarse do cultivo.

3. Considérase retirada voluntaria a realizada nunha porcentaxe superior ó 10% establecida como básica e obrigatoria pola regulamentación comunitaria, desde a campaña de comercialización 2000/2001 ata a campaña de comercialización 2006/2007.

A retirada voluntaria poderá alcanzar ata o 10% da superficie total pola que se solicitan pagamentos en secaño ou en regadío, ou superalas nos casos previstos no número 3 do artigo 11 do Real decreto 1893/1999.

4. Para poder percibi-los pagamentos correspondentes en terras retiradas do cultivo realizarase o barbeito, de acordo coas directrices que se indican no anexo 4.

5. Nas superficies retiradas, os productores poden cultivar, con fins distintos ó consumo humano ou animal, as materias primas indicadas nos anexos I e II do Regulamento (CE) 2461/1999, da Comisión, do 19 de novembro, polo que se establecen disposicións de aplicación do Regulamento (CE) 1251/1999, do Consello, no que respecta á utilización das terras retiradas da producción con vistas á obtención de materias primas para a fabricación, na Comunidade Europea, de productos que non se destinen directamente ó consumo humano ou animal «NON FOOD», sen perde-lo dereito ó pagamento por superficie, agás se se cultiva remolacha, patacas e chicoria, casos nos que non se percibirá o pagamento correspondente á retirada.

Para os efectos das obrigas destes productores, dos receptores e dos transformadores aplicarase o disposto nos artigos 15, 16 e anexos 8 e 9 do Real decreto 1893/1999, do 10 de decembro, sobre pagamentos por superficie a determinados productos agrícolas.

Artigo 8º.-Requisitos para optar ós pagamentos por superficie ós productores de liño e cánabo destinados á producción de fibra.

O pagamento por superficie de liño destinado á producción de fibras supeditarase, segundo os casos, á presentación dunha copia dun dos contratos, ou do compromiso ós que se refire o número 1 do artigo 2 do Regulamento (CE) 1673/2000, do Consello, do 27 de xullo, polo que se establece a organización común do mercado no sector do liño e do cánabo destinados á producción de fibra. Ademais, os agricultores deberán utilizar nas sementeiras unicamente sementes certificadas, das variedades autorizadas que figuran no anexo 7, nas doses mínimas que se indican no anexo 5. Non obstante, cando se reutilicen as súas sementes, procedentes da campaña anterior, as doses mínimas incrementaranse nun 20 por 100.

Artigo 9º.-Requisitos para optar ós pagamentos por superficie ós productores de oleaxinosas.

Para poder optar ós pagamentos por superficie de oleaxinosas, os agricultores deberán utilizar nas sementeiras sementes en doses acordes coas prácticas tradicionais da zona na que radiquen as parcelas de oleaxinosas. Para as sementeiras de oleaxinosas só se poderá utilizar semente certificada. En todo caso, os agricultores axustaranse ó disposto nos artigos 3 e 4 do Regulamento (CE) 2316/1999, da Comisión e utiliza-las doses mínimas de sementeira do anexo 5.

Artigo 10º.-Superficie mínima pola que se poden solicitar axudas.

A superficie mínima pola que se poden solicitar axudas por superficie para cereais, oleaxinosas, proteaxinosas e liño é de 0,30 ha no conxunto deses cultivos.

A superficie de retirada deberá ter unha extensión de, polo menos, 0,3 ha, por parcela indivisa e un largo de 20 metros, como mínimo, agás os casos indicados no artigo 17 do Real decreto 1893/1999.

Artigo 11º.-Contido das solicitudes de axudas por superficies.

1. Na solicitude de axuda por superficies deberán relacionarse a totalidade das parcelas agrícolas e das superficies forraxeiras da explotación, que incluirán tódalas utilizacións presentes nela.

2. Para cada parcela agrícola deberán, así mesmo, indicarse, no impreso PA do anexo 1:

a) As referencias identificativas, que serán as alfanuméricas correspondentes á parcela ou parcelas catastrais que, en todo ou en parte, forman a correspondente parcela agrícola, constituídas por provincia, municipio, polígono e parcela (zona catastral

ou de concentración parcelaria, se é o caso), así como a superficie catastral e sementada, en hectáreas, con dous decimais e nome do predio ou lugar, se é o caso.

No que atinxe ás superficies forraxeiras de montes veciñais en man común ou similares, utilizadas conxuntamente por varios productores, só se anotarán as referencias catastrais relativas á situación das distintas parcelas (provincia e municipio) con indicación expresa do nome do monte veciñal ou similar, a superficie forraxeira total e a superficie utilizada.

b) A especie cultivada, indicando a variedade, cando se trate de liño téxtil, e o grupo de cultivo ó que pertence, en función da finalidade da declaración realizada, segundo se especifica nos anexos 6 e 7 desta orde.

De se-lo caso, o solicitante diferenciará se a parcela agrícola debe ser tida en conta como superficie forraxeira, ben para efectos de carga gandeira ou de utilización para obter forraxes desecadas (non percibindo, entón, axudas por superficie para os cultivos subvencionables sementados nela) ou se está sementada de cultivos subvencionables (cereais, millo, oleaxinosas, proteaxinosas, leguminosas ou liño) ou ben se se trata doutras utilizacións.

No caso de liño téxtil, especificarase a data de sementeira e a dose de semente utilizada, segundo o anexo 8.

O tipo de retirada de cultivo, diferenciando entre: retirada obrigatoria (especificando se se trata de fixa ou non fixa) e retirada voluntaria (anexo 6). Especificarase, nos tipos de retiradas distintas das «NON FOOD», se se manterá a terra baleira ou cunha cuberta vexetal cun cultivo non destinado á alimentación humana nin animal ou a outro tipo, segundo se indica no anexo 7.

Para as retiradas «NON FOOD» indicarase tamén a variedade de acordo co cadro correspondente no mesmo anexo 7.

c) «O sistema de explotación»: secaño ou regadío.

d) Nas superficies ou parcelas agrícolas declaradas para efectos do cálculo do factor de densidade gandeira da explotación, indicarase a parte destas que se considerarán como «terras de pastoreo».

No caso de «terras de pastoreo», indicarase se corresponden a superficies pastables ou de aproveitamento mixto (pastoreo e como forraxe verde ou conservado), de acordo co indicado no anexo 9.

3. A declaración de superficies para a campaña 2002 deberá facerse de acordo coas referencias identificativas e superficies correpondentes co catastro vixente na data de publicación do padrón do ano 2001, aínda no caso de que o catastro fora renovado con posterioridade.

4. Naqueles termos municipais, ou parte deles, onde se estea executando a concentración parcelaria ou se procedese á reordenación da propiedade e

para os que non se dispoña dun catastro renovado, poderanse admiti-las novas referencias identificativas alfanuméricas contidas nos plans oficiais de concentración parcelaria en tanto non se dispoña dos novos datos de catastro. Estas zonas indícanse no anexo 10.

Artigo 12º.-Declaración de superficies forraxeiras.

1. Os productores que desexen obter algunha das axudas a explotacións gandeiras relativas á prima por vaca nutriz, prima nacional complementaria, prima especial a productores de carne de vacún ou pagamentos por extensificación, deberán presentar unha declaración de superficie forraxeira.

2. Non obstante o anterior, estarán exentos de presenta-la declaración de superficies forraxeiras os productores que estean nalgunha das seguintes situacións:

a) Productores de vacas nutrices e de bovinos machos, cando o número de animais que deban tomarse en consideración para a determinación da carga gandeira da súa explotación non supere as 15 UGM e que, ademais, non desexen beneficiarse do pagamento por extensificación.

b) Productores de vacún que desexen beneficiarse, exclusivamente, das primas por sacrificio establecidas nos artigos 22º a 25º desta orde.

c) Productores de ovino e cabrún que non desexen beneficiarse de primas no sector vacún, con excepción das primas por sacrificio establecidas nos artigos 22º a 25º desta orde, ou que aínda que desexen beneficiarse delas estean englobados na letra a) deste punto.

Artigo 13º.-Documentación complementaria das solicitudes de axudas por superficies e declaración de superficies forraxeiras.

1. Ademais da documentación indicada no número 5 do artigo 2º, as solicitudes de axuda para superficies ou declaración de superficies forraxeiras deberán ir acompañadas de:

a) Certificado da autoridade competente, segundo modelo do anexo 11, no caso de montes veciñais en man común, ou similares, onde existan as superficies forraxeiras utilizadas conxuntamente por varios productores.

b) Bosquexos acotados que permitan situar e localiza-las parcelas agrícolas (agás montes veciñais en man común ou similares), no caso de parcelas catastrais con superficie catastral superior a 10 ha e declaradas parcialmente.

c) No caso de declarar parcelas con referencias de catastro de urbana, certificación da Xerencia Territorial de Catastro relativa a elas e plano ou bosquexo que permita a súa perfecta identificación no terreo.

d) Para as superficies de regadío, certificado expedido polas xerencias territoriais do catastro, no que se acredite a superficie de regadío das parcelas

catastrais que forman parte das parcelas declaradas. Quedarán exentas desta obriga as parcelas que recibisen pagamentos compensatorios como superficie de regadío na campaña anterior.

2. Nos controis que se efectúen poderáselle pedir ó titular da explotación que acredite a titularidade das parcelas e, se é o caso, que presente as facturas de compra das sementes utilizadas na súa sementeira, así como a documentación complementaria xustificativa das circunstancias indicadas na solicitude.

A xustificación insuficiente derivada do punto anterior, poderá dar lugar á exclusión das parcelas controladas das axudas.

Artigo 14º.-Modificación das solicitudes de axudas por superficies e os seus requisitos.

1. De acordo co establecido no artigo 8 do Regulamento 2419/2001, e sen prexuízo do disposto na alínea 3 , unha vez rematado o prazo para a presentación das solicitudes de axudas por superficie, as parcelas agrícolas, que aínda non se declarasen na solicitude de axuda, poderán engadirse a esta e poderán introducirse cambios relativos á utilización ou ó réxime de axuda, sempre que cumpran os requisitos fixados nas normas sectoriais aplicables ó réxime de axuda correspondente.

2. A adición de parcelas agrícolas ou as modificacións introducidas de conformidade co punto 1 comunicaranse por escrito ó Servicio Provincial do Ilgga como máis tardar o 31 de maio de 2002.

3. Cando o Ilgga informase o productor da existencia de irregularidades na súa solicitude de axuda ou cando lle manifestase a súa intención de levar a cabo un control sobre o terreo e cando este control puxese de manifesto a existencia de irregularidades, non se autorizarán as adicións nin os cambios contemplados nos números 1 e 2 respecto das parcelas agrícolas afectadas pola irregularidade.

4. De conformidade co previsto no derradeiro páragrafo da letra a) da alínea 2 do Regulamento (CE) 762/1994, unha parcela poderá eliminarse da solicitude de axuda «superficies» sempre que o agricultor o notifique por escrito ó Ilgga, antes de que devandito organismo lle dirixa calquera comunicación relativa ós resultados dos controis administrativos que teñan consecuencia sobre a parcela en cuestión, ou anunciado unha visita de inspección á explotación de que se trate.

5. As modificacións das solicitudes de axudas «superficies» recollidas neste artigo, presentaranse no mesmo tipo de impresos específicos indicados no anexo 1, modelos PA e RS. Na súa cabeceira escribirase con letras maiúsculas a frase «modificación de solicitude», especificando o número de expediente asignado á súa solicitude, o dato ou datos suxeitos a modificación e a documentación xustificativa deles. Non obstante, cando se trate de pequenos productores sen obriga de retirar terras da produc

ción, ou que só declararan superficies forraxeiras, poderá utilizarse o impreso do anexo 12.

Artigo 15º.-Notificación de non sementeira.

1. A data límite de sementeira para tódolos cultivos herbáceos incluídos no Regulamento (CE) 1251/1999 é o 31 de maio do 2001, agás para o millo doce que será o 15 de xuño.

2. Os titulares de explotacións agrarias que, con posterioridade á presentación da súa solicitude de axuda a «superficies» ou, se é o caso, da solicitude de modificación, decidan que non van sementar na súa totalidade as superficies previstas, deberán notificalo ata as datas límite sinaladas no punto anterior.

Para realizar esta modificación deberá cubrirse o formulario para a solicitude de axuda «superficies» indicado no anexo 1, modelos PA e RS, nos que na súa cabeceira se escribirá, con letras maiúsculas, a frase «notificación de non sementeira», especificando o número de expediente asignado á súa solicitude, o dato ou datos suxeitos a modificación e a documentación xustificativa destes. Non obstante, cando se trate de pequenos productores do sistema simplificado ou que só declararan superficies forraxeiras, poderá utilizarse o impreso do anexo 12.

As notificacións previstas no presente artigo e no artigo 14º, na forma e prazos anteriormente indicados, presentaranse, preferentemente, na mesma oficina na que se presentou a solicitude de axuda, de acordo co previsto no artigo 4º desta orde.

Capítulo III

Das solicitudes de primas gandeiras

Sección primeira

Prima por vacas nutrices

Artigo 16º.-Beneficiarios.

1. Poderán ser beneficiarios da prima por vaca nutriz, prevista no punto 4 do artigo 6 do Regulamento (CE) 1254/1999, os productores que así o soliciten, de acordo cos modelos DP, RG, VN e IA do anexo 1, teñan asignados dereitos individuais de prima e que cumpran as condicións indicadas nos artigos 32, 33 e 34 desta orde e que estean incluídos nalgún dos seguintes supostos:

a) Que non vendan leite ou productos lácteos procedentes da explotación durante os 12 meses seguintes á presentación da solicitude.

Non obstante, a subministración de leite ou productos lácteos efectuada directamente da explotación ó consumidor non impedirá a concesión da prima.

b) Que, aínda vendendo leite ou productos lácteos na explotación, teñan unha cantidade de referencia individual asignada, a 31 de marzo do ano 2002 igual ou inferior a 120.000 quilos.

Cando na explotación se venda leite, para determina-lo número de cabezas primables, a pertenza dos animais ó censo de vacas leiteiras ou ó de nutrices establecerase mediante a relación entre a can

tidade de referencia para a producción de leite do beneficiario e o rendemento leiteiro medio para España de 4.650 kg/vaca. Non obstante, os productores que acrediten oficialmente un rendemento leiteiro superior, poderán utilizar este último para a realización do cálculo.

2. Os productores deben manter na súa explotación un número de vacas nutrices polo menos igual ó 60 por cento do número total de animais polo que solicita a axuda e un número de xovencas que non supere o 40 por cento do devandito número total.

Non obstante, para o ano 2002, o número do xovencas que deberá conservarse será igual, ou non inferior ó 15 por cento do número total de animais polo que solicita a axuda. A esixencia dun número mínimo de xovencas no rabaño non será aplicable ós productores que soliciten a prima para menos de 14 animais.

No caso de que o cálculo do número mínimo ou máximo de xovencas, expresado en forma de porcentaxe, dea como resultado un número fraccionario de animais, o dito número redondearase á unidade inferior se é menor de 0,5 e ó número enteiro superior se é igual ou superior a 0,5.

3. Para ter dereito á prima, as vacas nutrices e as xovencas deberán pertencer a unha raza cárnica ou proceder dun cruzamento cunha destas razas e formar parte dun rabaño destinado á cría de tenreiros para a producción de carne. Para estes efectos, non se considerarán vacas ou xovencas de raza cárnica as de razas bovinas enumeradas no anexo 13 desta orde.

4. Os solicitantes de prima a productores con vacas nutrices deberanse comprometer:

a) No caso dos productores recollidos na letra a) da alínea 1, a non realizar entregas de leite ou productos lácteos procedentes da súa explotación a compradores, durante o período de doce meses a partir do día de presentación da solicitude.

b) No caso dos productores recollidos na letra b) da alínea 1, a non incrementa-la súa cantidade de referencia individual de leite asignado por riba dos 120.000 quilos, durante o período de doce meses a partir do día de presentación da solicitude.

Artigo 17º.-Prima nacional complementaria.

Os beneficiarios por vaca nutriz regulada no artigo anterior obterán unha prima nacional complementaria de 24,15 euros por idéntico número de cabezas.

Sección segunda

Prima especial a productores de carne de vacún

Artigo 18º.-Beneficiarios.

1. Poderán ser beneficiarios da prima especial, recollida no artigo 4 do Regulamento (CE) 1254/1999, os productores de bovinos machos que o soliciten, de acordo cos modelos T do anexo 2 desta orde e cumpran as condicións descritas nesta e na normativa estatal e comunitaria aplicables.

2. A prima especial concederase por un máximo de 90 animais por explotación e grupo de idade. No caso dos touros, un mesmo animal non poderá ser obxecto de máis dunha solicitude de prima. Os bois poderán ser obxecto de prima unha vez por cada un dos grupos de idade que se indican na letra b) da alínea seguinte.

3. Só poderán ser obxecto de subvención os animais que, na data inicial do período de retención:

a) Teñan como mínimo 7 meses, no caso de touros.

b) Teñan como mínimo 7 meses e, como máximo 19, no primeiro grupo de idade, ou como mínimo 20 meses, no segundo grupo de idade, no caso de bois.

4. Non obstante o disposto no punto 2, os cebadeiros comunitarios nos que os socios posúan vacas nutrices e nos que só se engorden animais nados das devanditas vacas e que cumpran co resto das condicións establecidas na normativa estatal poderán beneficiarse da prima especial, polo número máximo de animais indicado.

5. Os documentos administrativos ós que se refire o artigo 9 do Real decreto 1980/1998, do 18 de setembro, presentados xunto coa solicitude de prima especial correspondentes a cada un dos animais polos que se solicita a prima, serán devoltos ó productor unha vez rematado o período de retención, facendo constar neles que a prima foi solicitada.

6. De acordo co artigo 3 do Regulamento (CE) 2342/1999, respecto dos animais excluídos do beneficio da prima por aplicación do factor de densidade gandeira ou do previsto no artigo 29º desta orde, considerarase que recibiron a prima.

7. No caso de que un bovino macho sexa obxecto dun traslado a outro estado membro da Comunidade Europea, o documento administrativo citado no número 5 utilizarase como documento administrativo de intercambio comercial, de acordo co disposto no artigo 4 do Regulamento (CE) 2342/1999, para os efectos de control no dito estado membro.

8. Igualmente, se un productor establecido en España adquire bovinos machos noutro estado membro, para poder solicita-la prima en España para os devanditos animais, deberá presentarlle á autoridade ante a que deposite a súa solicitude de prima o documento administrativo de intercambio comercial correspondente, expedido polas autoridades competentes do estado membro de procedencia, ou o documento equivalente que se estableza en aplicación do disposto no Real decreto 1980/1998, do 18 de setembro.

Sección terceira

Pagamentos por extensificación

Artigo 19º.-Pagamento por extensificación. Condicións xerais de concesión.

1. Os beneficiarios da prima especial, da prima por vacas nutrices, ou de ámbalas dúas, recibirán,

logo de solicitude, de acordo cos modelos DP, RS, PA, RG e REX do anexo 1, un pagamento por extensificación, segundo o previsto no artigo 13 do Regulamento (CE) 1254/1999, cando a carga gandeira da súa explotación sexa inferior ou igual a 1,4 UGM por hectárea.

2. Para estes efectos, os solicitantes poderán acollerse, á súa elección, a dúas modalidades de acceso ó rexime de pagamento por extensificación

a) «Réxime simplificado», para aqueles productores que se comprometan a manter tódolos días ó longo do ano natural, unha densidade gandeira igual ou inferior a 1,4 UGM por hectárea.

b) «Réxime medio», para aqueles productores que manteñan durante o ano unha densidade gandeira igual ou por debaixo de 1,4 UGM por hectárea, calculada en forma de media aritmética, sobre a base do censo da explotación, en cinco datas de reconto, que será establecido polo Ministro de Agricultura, Pesca e Alimentación.

3. En ámbalas dúas modalidades e, non obstante o disposto no artigo 32º da presente orde, para o acceso ó pagamento por extensificación a carga gandeira determinarase:

a) Tendo en conta tódolos bovinos, machos e femias, presentes na explotación durante o ano de que se trate, así como tódalas cabezas de gando ovino e cabrún polas que se presentara solicitude de prima.

b) Tomando en consideración unha superficie forraxeira que se compoñerá, nun 50 por cento, polo menos, de terras de pastoreo, segundo se define nos artigos 5.1º e) e 20 da presente orde. Non poderán considerarse superficies forraxeiras, para estes efectos, as utilizadas para a producción de cultivos herbáceos, segundo a definición do anexo 1 do citado Regulamento (CE) 1251/1999, do 17 de maio.

4. O número de animais converterase en UGM da forma descrita no artigo 32º, punto 4 a) da presente orde.

Artigo 20º.-Terras de pastoreo.

1. Para os efectos do establecido no artigo anterior e no marco da definición de terras de pastoreo do artigo 5.1º e) desta orde, consideraranse terras de pastoreo as definidas no seu anexo 9.

2. Co fin de garanti-la adecuada aplicación da presente orde, naquelas explotacións nas que a terra de pastoreo se atope xeograficamente separada do resto da explotación, o productor deberá demostrar que existe aproveitamento dela. Para tal efecto, as terras consideraranse xeograficamente separadas cando sexa necesario utilizar un medio de transporte para despraza-los animais ás devanditas terras.

3. Non poderán te-la consideración de «terras de pastoreo» aquelas parcelas que resultaran afectadas por un incendio, nalgún dos tres anos inmediata

mente anteriores ó da presentación da declaración de superficies, agás que a autoridade competente autorizase expresamente o pastoreo nas devanditas terras, de acordo co establecido no Decreto 45/1999 polo que se establecen medidas preventivas e de restauración de áreas afectadas polos incendios forestais.

Artigo 21º.-Declaracións de carga gandeira.

1. Os productores de vacún que desexen beneficiarse do pagamento por extensificación de acordo coa modalidade «medio» descrita na la letra b) punto 2 do artigo 19º anterior deberán declara-lo censo de gando vacún da súa explotación en cinco datas de reconto, ó longo do ano, establecidas aleatoriamente, e publicadas no Boletín Oficial del Estado.

2. No prazo dun mes trala publicación das datas de reconto no BOE, os productores deberán presentar, ante os servicios provinciais do Ilgga, unha declaración do censo de vacún presente nas súas explotacións nas devanditas datas, no impreso especificado no anexo 15 da presente orde.

3. Non se efectuarán pagamentos por extensificación a aqueles productores con declaración de carga gandeira que amosen un censo de animais igual a cero en máis dunha das devanditas datas. Así mesmo, se o contido da declaración demostra, nunha data de reconto, un censo inferior nun 70% á media aritmética das cinco datas, o productor deberá xustificar que tal censo obedece a prácticas habituais de xestión da explotación.

4. Non obstante o disposto nos números 1 e 2 e sempre que tódalas unidades de producción gandeiras do titular estean radicadas en Galicia, o Ilgga obterá a información sobre a carga gandeira das explotacións nas cinco datas de reconto, a partir da base de datos á que se refire o Real decreto 1980/1998 e non será necesario que os productores presenten ningunha declaración ó respecto.

Sección cuarta

Prima por sacrificio de vacún

Artigo 22º.-Beneficiarios.

1. Os productores de gando vacún poderán obte-la prima por sacrificio establecida no artigo 11 do Regulamento (CE) 1254/1999, cando os seus animais se sacrifiquen no interior da Unión Europea, ou se exporten vivos a un terceiro país, logo de solicitude, de acordo co modelo SA do anexo 2, e cumpran as condicións descritas nesta orde e na normativa estatal e comunitaria aplicables.

2. Só terán dereito á subvención os bovinos que na data de sacrificio:

a) Teñan polo menos 8 meses de idade para a prima por sacrificio de bovinos adultos, ou

b) Teñan máis de 1 mes e menos de 7 meses e un peso en canal inferior a 160 quilos no caso da prima polo sacrificio de tenreiros.

No caso de animais de menos de 5 meses de idade, a condición relativa ó peso entenderase respectada.

Nos demais casos, para a determinación do peso en canal terase en conta a presentación e faenado dos canales que se describe no anexo 16 da presente orde.

Se, por circunstancias excepcionais, non fose posible determina-lo peso en canal dos animais, considerarase que cumpren as condicións regulamentarias sempre que o peso vivo non exceda os 290 kg.

Artigo 23º.-Declaración de participación dos establecementos de sacrificio.

1. Co fin de simplifica-la xestión das primas ó sacrificio, así como de facilita-lo seu control, os centros de sacrificio autorizados en Galicia que desexen participar, por primeira vez, como colaboradores no réxime de primas por sacrificio, deberán comunicar, previamente, a súa vontade de participación no réxime de prima ó sacrificio, mediante escrito dirixido á dirección do Ilgga.

2. Co tal fin, esta comunicación de participación conterá, polo menos, os seguintes extremos:

a) A identificación do establecemento de sacrificio autorizado, incluíndo o número de rexistro sanitario e o número de explotación gandeira do mesmo, en virtude do disposto no Real decreto 1980/1998.

b) O compromiso de levar un rexistro informatizado, relativo ó sacrificio de tódolos animais que cumpran os requisitos para a obtención de prima, que inclúa, como mínimo:

* Data de sacrificio.

* Número de identificación dos animais, de acordo co establecido no Real decreto 1980/1998.

* Números de identificación dos canales, relacionados cos animais.

* Peso de cada un dos canales de bovinos de idades comprendidas entre os cinco e menos de sete meses.

c) A descrición da presentación do faenado habitual dos canales dos bovinos, de máis de 1 mes e menos de 7 meses, que se utiliza no establecemento e o compromiso de realiza-la determinación do peso dos canales conforme o procedemento descrito no anexo 16 da presente orde.

d) A identificación das persoas autorizadas para a remisión das probas de sacrificio mencionadas no artigo 24º.

e) O compromiso de someterse ós controis que estableza a autoridade competente e de colaborar na súa realización.

3. O incumprimento dalgún dos compromisos na declaración de participación, das obrigas establecidas no artigo 13 do Real decreto 1980/1998, ou do prazo establecido no punto 4 do artigo 24º desta orde, dará lugar á exclusión do establecemento da participación no réxime de primas durante un ano, sen prexuízo das responsabilidades de toda índole

que puidesen derivarse, especialmente as recollidas no Real decreto lei 8/2001, do 6 de abril, polo que se establece o sistema de infraccións e sancións en materia de encefalopatías esponxiformes transmisibles.

Artigo 24º.-Proba de sacrificio.

1. Só poderán terse en conta, para os efectos da prima por sacrificio, os animais que foran sacrificados en centros de sacrificio que tiveran declarada a súa participación nas devanditas primas, conforme o disposto no artigo anterior que estean rexistradas conforme o previsto no Real decreto 1980/1998.

2. A comunicación da baixa do animal, realizada polo centro de sacrificio, conforme o establecido no artigo 13 do R.D. 1980/1998, terá a consideración de proba de sacrificio, no sentido aludido polo artigo 35, número 1 letra a) do Regulamento (CE) 2342/1999, da Comisión, e realizarase a través da remisión mensual á Dirección Xeral de Producción e Sanidade Agropecuaria dun ficheiro de acordo coa descrición do anexo 17.

3. Ademais, no caso de animais comprendidos entre 5 e menos de 7 meses e por petición do productor, o establecemento de sacrificio expedirá unha certificación relativa ó peso do canal de cada animal que se inclúa na solicitude de axuda, ou comunicará esta información no ficheiro indicado no anexo 17.

4. Sen prexuízo dos prazos de comunicación das baixas de animais establecidas no artigo 13 do Real decreto 1980/1998 e para os efectos de que o Ilgga poida efectua-las comprobacións previas ó pagamento da prima por sacrificio, tódolos animais sacrificados durante o ano 2002 deberán constar no servidor central da base de datos do sistema de identificación e rexistro dos bovinos, como máis tardar, o 28 de febreiro do ano 2003.

Artigo 25º.-Concesión de prima no caso de expedición ou exportación dos animais fóra de España.

1. No caso de expedición de animais subvencionables a outro estado membro da Unión Europea, a prima prevista no artigo 22º solicitarase e concederase en España. As condicións aplicables serán as descritas no devandito artigo 22º. Non obstante, a proba de sacrificio, neste caso, consistirá nun certificado emitido polo matadoiro do estado membro de destino, que conterá as mencións da letra a) do número 1 do artigo 35 do Regulamento (CE) 2342/1999.

2. Se os animais son exportados a un país que non pertenza á Unión Europea, as condicións serán as mesmas, pero a proba de sacrificio será substituída pola presentación das probas de exportación como parte da documentación que se cita no artigo 35º d) 4 desta orde.

Sección quinta

Pagamentos adicionais a productores de gando bovino

Artigo 26º.-Principios xerais.

1. En aplicación do artigo 14 do Regulamento (CE) 1254/1999, do consello, establécese un pagamento

adicional ós productores de gando vacún situados en Galicia por unha contía total, para o ano 2002, de 5.476.243 euros.

2. Os pagamentos adicionais adoptarán a modalidade de pagamentos por cabeza de gando e realizaranse de acordo cos criterios establecidos no artigo 27º da presente orde, non superando o importe de 100 euros por cabeza e ano.

3. Os importes unitarios indicados no artigo 27º poderán incrementarse ata un 50% no caso de que os beneficiarios:

a) Sexan agricultores mozos titulares de explotacións prioritarias.

b) Posúan vacas nutrices ou xovencas inscritas nalgúns dos libros xenealóxicos das razas bovinas autóctonas, tal e como se definen no Real decreto 1682/1997, do 7 de novembro, polo que se actualiza o catálogo oficial de razas de gando de España.

Artigo 27º.-Requisitos.

Os pagamentos adicionais adoptarán as modalidades seguintes:

1. Pagamentos adicionais á prima especial por bovino macho, establecida no artigo 18º e á prima por vaca nutriz establecida no artigo 16º da presente orde, para os productores que cumpran algunha das condicións seguintes:

a) Seren titulares de explotacións cualificadas como «explotacións gandeiras ecolóxicas» de acordo cos requisitos do Regulamento (CE) 1804/1999, do consello, do 19 de xullo, polo que se completa, para incluí-las produccións animais, o Regulamento (CE) 2092/1991 sobre producción agrícola ecolóxica e a súa indicación nos productos agrarios e alimentarios, sempre que estea sometida a un sistema de control externo que se axuste á norma EN 45011. Neste caso a axuda por cabeza será de 100 euros.

b) Seren titulares de explotacións que contribúan á fixación da poboación en determinadas zonas desfavorecidas, de acordo co establecido no artigo 18 do xa citado Regulamento (CE) 1257/1999, do 17 maio. A axuda por cabeza será de ata 50 euros.

c) Seren titulares ou cotitulares de explotacións agrarias prioritarias, tal e como se definen na Lei 19/1995, de modernización das explotacións agrarias, cun importe de 50 euros por cabeza.

d) Seren titulares de explotacións catalogadas, de acordo co que a correspondente normativa nacional estableza, como de producción gandeira integrada, cun importe de 100 euros por cabeza.

e) Seren titulares de explotacións que obtivesen, nos cinco anos anteriores, ó abeiro do derrogado Real decreto 204/1996, do 9 de febreiro, polo que se dictan normas relativas á modernización das explotacións agrarias, ou do Real decreto 613/2001, do 8 de xuño, para a mellora e modernización das

estructuras de producción das explotacións agrarias algún dos seguintes tipos de axudas oficiais:

-Axuda para a realizacións de investimentos na explotación agraria.

-Axuda para a primeira instalación de agricultores mozos.

-Axudas a investimentos en plans de mellora destinadas a adecua-la base territorial da explotación.

O importe por cabeza será de 50 euros.

2. Pagamentos adicionais á prima por vaca nutriz establecida no artigo 16º, para os productores, cando a súa explotación reduza a súa carga gandeira, expresada en UGM por hectárea de superficie forraxeira, nun mínimo do 15 por cento, respecto da carga gandeira consignada para a explotación no ano inmediatamente anterior. Para estes efectos, a superficie forraxeira que hai que considerar será a definida conforme o artigo 19º.3 b) da presente orde e as UGM correspondentes ó artigo 19.3º a).

A reducción da carga gandeira que dará dereito a percibi-lo pagamento complementario alcanzarase reducindo o número de cabezas de gando da explotación ou tamén aumentando a superficie de pastoreo, entendida esta no sentido do artigo 20º da presente orde, sempre que se trate de explotacións en procesos de reestructuración. Neste último caso, o Ilgga establecerá controis para que este pagamento adicional non constitúa un estímulo para altera-lo espacio natural, en concreto, mediante o recurso a queimas ou prácticas tendentes a amplia-la superficie destinada a pastos con prexuízos graves para outros ecosistemas.

O importe por cabeza será de 100 euros.

3. Pagamentos adicionais á prima especial por bovino macho, establecida no artigo 18º para aqueles productores con explotacións nas que se engorden bovinos que pertenzan a algunha das razas autóctonas, tal e como se definen no Real decreto 1682/1997, polo múmero de animais pertencentes ás ditas razas.

O importe por cabeza será de 100 euros.

4. Pagamentos adicionais á prima por sacrificio de bovinos adultos, á que se refire o artigo 22º da presente orde, para os productores que cumpran algunha das condicións seguintes:

a) Que os pagamentos se destinen a productores que estean comercializando animais a través de programas de etiquetaxe facultativa de carne de vacún, de acordo co artigo 16 do Regulamento (CE) 1769/2000, do 17 de xullo, dos que no seu prego de condicións se prevexa a inclusión de informacións adicionais nas etiquetas do producto.

Estas informacións referiranse:

* Ás condicións de alimentación do gando.

* Ó sistema ou modo de producción, ou

* Ós datos básicos dos animais dos que procede a carne, tales como a súa idade, raza, orixe ou outras informacións.

O sistema de control establecido pola entidade, en aplicación do artigo 16 do Regulamento (CE) 1760/2000, deberá incluír, expresamente, o control externo da veracidade de todas estas informacións a través de entidades de control que cumpran a norma EN 45011 e dispoñan do oportuno certificado de acreditación.

b) Os pagamentos destínanse a productores que estean comercializando animais a través de indicacións xeográficas protexidas, de acordo co establecido no Regulamento (CEE) 2081/1992, do 14 de xullo, do consello, sempre que estas estean suxeitas a un control externo, a través de entidades de control que cumpran a norma EN 45011 e dispoñan do oportuno certificado de acreditación.

c) Os pagamentos destinaranse a aqueles productores que engorden na súa explotación, ata o sacrificio, os animais nados das súas vacas nutrices.

Os pagamentos poderán alcanzar unha contía de 100 euros por cabeza sacrificada comercializada ou nacida e engordada de acordo co indicado neste punto.

5. No caso de que a axuda total correspondente ós productores e animais indicados nos puntos 1 a 4, tendo en conta os incrementos do artigo 26º, supere a cantidade total de 5.476.243 euros, diminuirase proporcionalmente a axuda correspondente a cada productor ata que a suma acade o límite indicado.

Sección sexta

Primas a productores de ovino-cabrún

Artigo 28º.-Condicións xerais de concesión.

1. Ó abeiro do disposto nos regulamentos (CE) 2529, do consello, e 2550 da comisión, do 19 e 21 de decembro de 2001 respectivamente, para ter dereito ás axudas, os solicitantes deberán solicitalo de acordo cos modelos DP, RG, OC e OL do anexo 1, e:

a) Ter asignado un límite individual de dereitos de prima, de acordo co establecido no Real decreto 1839/1997, do 5 de decembro, polo que se establecen as normas para a realización de transferencias e cesións de dereitos de prima e para o acceso á reserva nacional.

b) Manter na súa explotación un número de animais que cumpran as condicións para a súa concesión igual, polo menos, a aquel polo que solicitara a axuda correspondente, durante un período mínimo de cen días, contados a partir do día do remate do prazo para a presentación das solicitudes. Calquera variación do número de animais obxecto de solicitude, incluído o seu traslado, deberá ser comunicado polo solicitante á autoridade competente.

2. O número de animais polo que se presente unha solicitude de prima non poderá ser inferior a dez.

Artigo 29º.-Prima por ovella e por cabra.

1. O productor que posúa ovellas na súa explotación poderá obte-la prima por ovella prevista no artigo 4 do Regulamento (CE) 2529/2001, de acordo coas condicións previstas na presente orde e na lexislación estatal e comunitaria.

2. O productor que posúa cabras na súa explotación poderá obte-la prima por cabra prevista no devandito artigo 4 do Regulamento (CE) 2529/2001 sempre que a súa explotación estea situada nas provincias de Ourense e Pontevedra ou nas zonas de montaña, tal como se definen no artigo no artigo 18 do xa citado Regulamento (CE) 1257/1999 do consello, do 17 de maio, das provincias da Coruña e Lugo.

3. O período que hai que considerar, en relación cos productores de ovino que comercializan leite ou productos lácteos de ovella, é o ano natural correspondente a aquel no que se solicita a prima.

Artigo 30º.-Prima complementaria e pagamentos adicionais

1. Poderán obte-la prima complementaria prevista no artigo 5 do Regulamento (CE) 2529/2001 os productores de ovino e cabrún cando a súa explotación estea nalgunha das zonas que determine o Ministerio de Agricultura, Pesca e Alimentación, e sempre que, polo menos, o 50 por cento da superficie dedicada á agricultura se sitúe en zonas desfavorecidas, segundo a definición establecida no Regulamento (CE) 1257/1999.

2. Poderán obte-los pagamentos adicionais complementaios previstos no artigo 11 do Regulamento (CE) 2529/2001 os productores de ovino e cabrún que o soliciten e cumpran as condicións que establezan as normativas estatal e autonómica sobre esta materia.

Sección sétima

Condicionantes comúns a varias primas gandeiras

Artigo 31º.-Reducción do número de animais con dereito a prima por superación dos límites.

1. Toda solicitude de prima á vaca nutriz e de prima en beneficio dos productores de ovino e cabrún, presentada para un número de animais que supere o dos dereitos individuais asignados ó productor en cada un dos réximes, será reducida ata o número de animais correspondentes ós ditos dereitos. Se a solicitude de prima en beneficio dos productores de ovino e cabrún corresponde a un rabaño mixto a dita reducción será proporcional ó número de animais de cada especie que compoña o rabaño.

2. Se o número total de animais polo que se presentase unha solicitude de prima especial para o primeiro tramo de idade, que respondan ás condicións para ser primados, supera no ano 2002 o límite máximo nacional de 643.525 animais, establecido no artigo 6 a) do Regulamento (CE) 1454/2001, do

consello, o número de animais con dereito a prima por productor reducirase proporcionalmente.

3. Se o número total de bovinos para os que se presentou unha solicitude de prima por sacrificio respecto a cada un dos grupos indicados no artigo 22º.2 da presente orde e que satisfagan as condicións para a concesión da prima, supera o limite nacional establecido para cada grupo de 1.982.216 animais de máis de 8 meses e 25.629 animais de mais de 1 mes e menos de 7 meses, sen prexuízo do disposto na alínea 6 c) do artigo 5 do Regulamento (CE) 1254/2001, reducirase proporcionalmente o número de tódolos bovinos con dereito a prima da dita categoría, por productor e para o ano que se trate. O ano de sacrificio ou da exportación determinará o ano de imputación dos animais obxecto dunha solicitude de prima por sacrificio.

Artigo 32º.-Factor de densidade gandeira da explotación.

1. A concesión das axudas ó vacún establecidas nos artigos 16º a 18º da presente orde no ano 2002 estará supeditada a que o factor de densidade gandeira da explotación do solicitante non exceda de 1,9 unidades de gando maior (UGM) por hectárea dedicada ós animais nela mantidos, de acordo coa declaración de superficie forraxeira realizada polo solicitante.

2. Non obstante, os productores quedarán exentos da aplicación do factor de densidade gandeira cando o número de animais que manteñan na súa explotación e que deba tomarse en consideración para a determinación da dita carga non exceda as 15 UGM, e ademais, non desexen percibi-lo pagamento por extensificación.

3. O número de bovinos machos e de vacas nutrices primables estará limitado pola aplicación do factor de densidade gandeira indicada no punto 1.

4. Para a determinación do factor de densidade gandeira da explotación deberá terse en conta:

a) As vacas nutrices e xovencas que sexan obxecto de solicitude de prima, así como os bovinos machos e os ovinos e cabrúns polos que se solicitan as primas correspondentes con cargo ó ano 2002. Así mesmo, as vacas leiteiras para produci-la cantidade de referencia de leite asignado individualmente ó productor o 31 de marzo do ano 2002.

A conversión do número de animais así obtido, en UGM, farase de acordo coa seguinte táboa de conversión:

-Bovinos machos e xovencas de máis de 24 meses de idade, vacas nutrices e vacas leiteiras: 1,0 UGM.

-Bovinos machos e xovencas de 6 meses a 2 anos: 0,6 UGM.

-Ovinos e cabrúns: 0,15 UGM.

b) A superficie forraxeira segundo se define no artigo 5º.1º d) da presente orde.

5. En virtude do disposto no Regulamento (CE) 2342/1999, o Ilgga determinará, para cada productor, o número de UGM que corresponda ó número de animais polo que poderán ser concedidas primas no sector de vacún, tendo en conta a superficie forraxeira da explotación, de acordo co seguinte cálculo:

nmUGM= (superficie forraxeira determinada en hectáreasx1,9)-(VLx1+OCx0,15) sendo:

a) nmUGM: o máximo de UGM con dereito á prima especial e prima ás vacas nutrices.

b) Superficie forraxeira determinada: a declarada ou validada polo Ilgga unha vez aplicadas as normas de control integrado.

c) VL: o número de vacas leiteiras necesarias para produci-la cantidade de referencia individual asignada ó productor, o 31 de marzo anterior ó inicio do período de 12 meses de aplicación da taxa suplementaria, que empece o ano natural correspondente á solicitude da prima. Este número calcularase mediante o cociente enteiro, por exceso, entre a devandita cantidade de referencia e o rendemento medio para España que se establece en 4.650 quilos por vaca e ano. Non obstante, se o productor presenta un certificado oficial de control leiteiro no que se faga consta-lo rendemento medio da súa explotación, poderá utilizarse esta cifra en lugar da mencionada.

d) OC: o número de ovellas e cabras polas que se solicite a prima correspondente para a campaña de comercialización 2001, o número de dereitos á prima por ovino-cabrún dos que é titular o productor, no caso de que este número sexa inferior.

Artigo 33º.-Identificación e rexistro dos animais da especie bovina.

1. Cada animal polo que se solicite unha axuda deberá estar identificado, rexistrado e dotado do documento de identificación, conforme as disposicións do Real decreto 1980/1998, do 18 de setembro, polo que se establece un sistema de identificación e rexistro dos animais da especie bovina.

2. Así mesmo, para beneficiarse das axudas, os productores deberán observa-la totalidade das esixencias establecidas no devandito real decreto.

Artigo 34º.-Períodos de retención.

1. Os productores de vacas nutrices deberán manter na súa explotación, durante un mínimo de 6 meses consecutivos, a partir do día seguinte á presentación da solicitude, un número total de animais primables, polo menos, igual a aquel polo que se solicitou prima e dos que o número de vacas nutrices sexa, polo menos, igual ó 60% do número total de animais polo que solicita a axuda e o número de xovencas non supere o 40% do devandito total.

2. Para ter dereito á prima especial, o productor de vacún de carne deberá manter na súa explotación, para o engorde, durante dous meses, como mínimo, contados desde o día seguinte ó da presentación da solicitude, os animais incluídos nela.

3. Para ter dereito ás axudas de ovino-cabrún os solicitantes deberán manter na súa explotación un número de animais que cumpran as condicións para a súa concesión igual, polo menos, a aquel polo que solicitaron a axuda correspondente, durante un período mínimo de cen días, contados a partir do día seguinte ó de finalización do prazo para a presentación das solicitudes.

4. No que se refire ós productores de vacún que soliciten prima por sacrificio, deberán manter na súa explotación cada animal polo que solicite prima, durante un período de retención mínimo de dous meses e sempre que este finalizase no prazo máximo dun mes antes do sacrificio. No caso de tenreiros sacrificados antes dos tres meses, o período de retención será dun mes.

5. Calquera diminución no número de animais polo que se solicitase a prima, que impida o seu mantemento na explotación nos períodos establecidos nos puntos 1, 2 e 3, deberá ser comunicada por escrito ó respectivo servicio provincial do Ilgga, no prazo máximo de dez días hábiles seguintes a partir do coñecemento do feito, con indicación das causas e a súa xustificación.

6. Nas explotacións de gando en réxime de transhumancia ou cando for necesario traslada-los animais con dereito a prima a unha unidade de producción diferente da indicada na solicitude, o productor queda obrigado a notifica-lo devadito traslado ó respectivo servicio provincial do Ilgga, antes da súa realización, mediante escrito razoado no que se expresen as causas que van dar lugar ó traslado, así como as datas en que se producirán os movementos, o número de animais que se van trasladar, coa súa identificación, o termo municipal e os predios ou lugares nas que se atoparán os animais, para efectos de poder efectua-las preceptivas inspeccións.

Artigo 35º.-Documentación complementaria das solicitudes de primas gandeiras.

Ademais das solicitudes específicas dos anexos 1 e 2 e da documentación indicada no número 5 do artigo 2º, os solicitantes de primas gandeiras presentarán a seguinte documentación:

a) Productores de vacas nutrices.

1. Relación de animais que constan na base de datos informatizada susceptibles de prima actualizada.

2. No caso de que se solicite por animais incorporados a explotacións e que aínda non figuren na relación anterior, fotocopia dos documentos de identificación bovina de cada animal (DIB).

3. Copias da portada e das páxinas do libro de explotación gandeira, onde estean inscritos os animais polos que se solicita prima, cando as unidades de producción gandeira do titular estean situadas noutra Comunidade Autónoma.

4. Se é o caso, certificación do xefe do Servicio de Producción Animal da Consellería de Política Agroalimentaria e Desenvolvemento Rural, que acredite o rendemento leiteiro oficial medio das vacas leiteiras da súa explotación, entre o 1 de decembro de 2000 e o 30 de novembro de 2001.

b) Productores de ovino-cabrún:

1. Fotocopia da portada do libro de explotación, actualizada.

2. Fotocopia das follas de balance ou de animais presentes do libro de explotación, actualizado.

3. Fotocopias das follas de actualización do censo de reproductoras ou femias de máis de 12 meses do libro de explotación, actualizado.

c) Os productores de carne de vacún, prima especial:

1. Orixinais dos exemplares de acompañemento do animal dos documentos administrativos de identificación de bovinos de cada un dos touros e/ou bois polos que se solicita prima, no que os servicios competentes farán consta-la data de solicitude de prima, incorporando, posteriormente, unha copia deles ó expediente e devolvendo o orixinal ó productor, unha vez rematado o período de retención de animais.

2. Se é o caso, certificación do xefe do Servicio de Producción Animal da Consellería de Política Agroalimentaria e Desenvolvemento Rural, que acredite o rendemento leiteiro oficial medio das vacas leiteiras da súa explotación, ente o 1 de decembro de 2000 e o 30 de novembro de 2001.

d) Productores acollidos á prima por sacrificio:

1. Orixinais ou copia dos exemplares para o interesado dos documentos de identificación bovina dos animais polos que se solicita prima.

2. No caso de animais de, polo menos, 5 meses e menores de 7 meses, e cando o establecemento de sacrificio non notifique directamente esta información á autoridade competente, certificado relativo ó peso en canal dos animais incluídos na solicitude de axudas.

3. No caso de animais sacrificados noutro país da Unión Europea, copia do certificado sanitario internacional, no que consten os números de identificación individual dos animais e certificados de sacrificio deles, conforme a alínea 1 do artigo 15 do Real decreto 1973/1999.

4. No caso de animais exportados vivos a un terceiro país, proba de saída do territorio aduaneiro da Unión Europea, DUA, e certificado sanitario internacional que conteña unha relación expresa do número de identificación auricular dos animais que foron exportados.

e) Productores acollidos ó pagamento por extensificación.

1. Copia da portada e da folla do balance do libro de explotación gandeira actualizado, se existen unidades de producción noutras comunidades autonómas.

2. Declaración de carga gandeira, no caso de acollerse ó rexime «medio», de acordo co modelo do anexo 15 da presente orde, nas datas establecidas.

Capítulo IV

Indemnización compensatoria

Artigo 36º.-Ámbito de aplicación.

Poderase conceder unha indemnización compensatoria anual, ós agricultores que reúnan os requisitos que se establecen no artigo 37º, polas superficies das explotacións que radiquen nos municipios incluídos na lista comunitaria de zonas agrícolas desfavorecidas, cualificadas como zonas de montaña, despoboamento ou con dificultades especiais, conforme os artigos 18, 19 e 20, respectivamente, do Regulamento 1257/1999, e que se indican no anexo 18.

Artigo 37º.-Beneficiarios.

Poderán ser beneficiarios das axudas indicadas na presente sección as persoas físicas que reúnan as seguintes condicións:

a) Ser agricultor a título principal ou titular dunha explotación agraria cualificada como prioritaria, ben a título individual ou como socio dunha explotación agraria constituída como cooperativa ou sociedade agraria de transformación. Cada socio poderá percibi-la indemnización correspondente á súa cota de participación que, se é o caso, deberá acumularse á da súa explotación individual para os efectos do cálculo dunha indemnización compensatoria única.

b) Residir no termo municipal no que radique a súa explotación ou nalgún dos municipios limítrofes situados en zonas desfavorecidas.

c) Comprometerse, formalmente, a mante-la actividade agraria, polo menos durante os cinco anos seguintes á data en que cobre a indemnización, salvo causa de forza maior.

d) Comprometerse, formalmente, a exerce-la agricultura sostible empregando métodos de boas prácticas agrícolas, adecuadas ás características agrarias da localidade, compatibles co ambiente e o mantemento do campo e da paisaxe, indicadas no anexo 19.

Artigo 38º.-Requisitos das explotacións.

1. As explotacións obxecto da axuda deberán cumpri-las seguintes condicións:

a) Estar situadas, total ou parcialmente, nas zonas desfavorecidas indicadas no anexo 18.

b) Ter unha carga gandeira máxima de 1 UGM/ha de superficie forraxeira en comarcas con pluviometría media anual a 600 mm/ano; inferior a 1,5 UGM/ha, en comarcas con pluviometría media anual entre 600 e 800 mm/ano; e inferior ou igual a 2 UGM/ha en comarcas con pluviometría superior a 800 mm/ano.

c) Ter unha superficie agrícola superior a 2 ha.

d) Cumpri-las boas prácticas agrarias habituais, indicadas no anexo 19.

e) Para efectos do cálculo da carga gandeira indicada na alínea b) terase en conta:

1) Para a determinación das UGM, o número de machos e femias de bovino, ovino, cabrún e equino presentes na explotación no momento da solicitude, que se converterán en UGM de acordo coas seguintes equivalencias:

* Équidos de máis de 6 meses: 1 UGM.

* Touros, vacas e outros bovinos de máis de 12 meses: 1 UGM.

* Bovinos de máis de 6 meses a 2 anos: 0,6 UGM.

* Ovinos e cabrúns: 0,15 UGM.

2) Para a determinación da superficie forraxeira teranse en conta as superficies indicadas no artigo 5º.1 d) da presente orde.

2. As explotacións para as que se solicite indemnización compensatoria quedarán inscritas no Rexistro de Explotacións Agrarias perceptoras deste tipo de axuda do Instituto Lácteo e Gandeiro de Galicia.

Artigo 39º.-Documentación complementaria da solicitude de indemnización compensatoria.

Ademais da solicitude específica do anexo 1 e da documentación xeral indicada no número 5 do artigo 2º, os solicitantes de indemnización compensatoria presentarán a seguinte documentación:

a) Copia da portada e da folla do censo de animais do libro de explotación gandeira, se existen unidades de producción noutra Comunidade Autónoma.

b) Certificado de alta no réxime especial agrario da Seguridade Social ou no de traballadores autónomos, pola súa actividade agraria, ou o derradeiro cupón de pagamento á Seguridade Social neste réxime.

c) Certificado da SAT ou cooperativa, se é o caso, acreditativo da porcentaxe de participación do solicitante nela, segundo modelo ICC do anexo I.

Artigo 40º.-Incompatibilidades.

A indemnización compensatoria será incompatible coa percepción polo beneficiario dunha pensión de xubilación, do subsidio de desemprego ou calquera outra prestación pública análoga.

Capítulo V

Controis

Artigo 41º.-Plan de controis.

1. No marco do Plan Nacional de Controis, establecido polo Fondo Español de Garantía Agraria (FEGA), o Ilgga elaborará un plan de controis, administrativos e sobre o terreo, das solicitudes de axudas

«superficies» e de primas gandeiras e un plan de control da indemnización compensatoria.

2. Estes controis serán realizados polo Ilgga, de forma que se asegure a comprobación eficaz do cumprimento das condicións de concesión das axudas e primas establecidas na normativa comunitaria, nacional e na presente orde.

Artigo 42º.-Controis administrativos.

1. En virtude do disposto no artigo 16 do Regulamento (CE) 2419/2001, da Comisión, do 11 de decembro, un dos elementos esenciais dos controis administrativos será a realización dos cruzamentos informáticos necesarios cos datos relativos ás parcelas e ós animais declarados, para garantir que non se efectúen pagamentos indebidos e, en particular, evita-la concesión de dobres axudas con cargo a unha superficie concreta ou por un animal determinado, para o mesmo ano civil.

2. No caso concreto da prima especial ós productores de carne de vacún, da prima por vaca nutriz e a da prima por sacrificio, os controis administrativos comprenderán a comprobación de que tódolos animais para os que se solicitan primas cumpren tódolos requisitos de concesión destas, empregando para iso códigos identificativos dos animais.

Artigo 43º.-Controis sobre o terreo.

1. O Ilgga determinará, en cada caso, as solicitudes concretas que se controlarán sobre o terreo, respectando, en todo caso, os criterios que se establezan no plan nacional, conforme o previsto na normativa estatal reguladora da materia.

2. Os controis faranse sen previo aviso. Non obstante, poderá avisarse anticipadamente ós titulares das explotacións cun prazo non superior ás corenta e oito horas.

3. O Ilgga realizará os controis sobre o terreo das solicitudes de «superficies» en tempo hábil, de maneira que permita efectua-las comprobacións regulamentarias das parcelas agrícolas obxecto das solicitudes de axuda.

Artigo 44º.-Reduccións e exclusións na determinación das axudas por superficie.

1. Se a superficie determinada dentro dun grupo de cultivo dos establecidos no artigo 30 do Regulamento 2419/2001, é superior á declarada na solicitude de axuda, será esta última a que se teña en conta para o cálculo do importe da axuda.

2. Se se comproba que a superficie declarada nunha solicitude de axuda por superficie excede a superficie determinada para ese grupo de cultivo, como consecuencia dos controis administrativos ou sobre o terreo, será esta última a que se teña en conta para o cálculo do importe da axuda.

3. Cando para un grupo de cultivos, a superficie determinada sexa inferior á superficie declarada, a axuda calcularase sobre a base da superficie determinada, reducida no dobre da diferencia compro

bada se esta é superior ó 3% ou de dúas hectáreas, pero inferior ou igual ó 20% da superficie determinada.

Se a diferencia é superior ó 20% da superficie determinada non se concederá ningunha axuda por superficie en relación co grupo de cultivo en cuestión.

4. Se, respecto da superficie global determinada incluída nunha solicitude de axuda no sector de producción vexetal do sistema integrado, a superficie declarada excede a superficie determinada en máis dun 30%, denegarase a axuda a que tivese dereito o productor neses réximes de axuda no ano en cuestión.

Se a diferencia fose superior ó 50% quedará excluído de novo do beneficio da axuda ata un importe igual ó rexeitado de acordo co parágrafo anterior. Ese importe deducirase dos pagamentos das axudas con cargo a calquera dos réximes da axuda da producción vexetal ou animal correspondentes ó sistema integrado, ás que teña dereito o agricultor polas solicitudes que presente durante os tres anos naturais seguintes a aquel no que se descubra a declaración excesiva.

5. No caso de incumprimento intencional aplicarase o establecido no artigo 33 do Regulamento 2419/2001.

6. No caso de declaración de superficies forraxeiras para a obtención de primas gandeiras, cando se detecte unha diferencia superior ó 50% entre a superficie declarada e a inspeccionada, o productor quedará excluído de novo respecto dunha superficie forraxeira igual a aquela pola que se denegue a axuda, durante os tres anos seguintes ó ano natural no que se descubra a irregularidade.

7. No caso de pagamentos por extensificación, se a carga gandeira correspondente á superficie determinada non excede o límite de 1,4 UGM/héctarea, esa superficie servirá de base para o cálculo do pagamento por extensificación.

Se supera o límite, o importe total da axuda á que teña dereito o productor durante o ano natural en cuestión reducirase nun 50% do importe que o productor recibise doutro modo como pagamento por extensificación.

8. Cando a diferencia entre a superficie forraxeira declarada e a determinada derive de irregularidades cometidas intencionadamente aplicarase o establecido no punto 3º do artigo 35 do Regulamento 2419/2001.

Artigo 45º.-Reducción e exclusións aplicables ós bovinos.

1. Se o número de animais declarado nunha solicitude de axuda é superior ó determinado, como consecuencia de controis administrativos ou sobre o terreo, a axuda calcularase a partir do número de animais determinado.

Non obstante, cando o productor non puidera cumpri-la súa obriga de retención por motivos de forza maior ou por circunstancias excepcionais, conservará o dereito á axuda polo número de animais subvencionables no momento no que se producise o caso de forza maior ou circunstancia excepcional.

2. En ningún caso se poderá conceder axuda por un número de animais superior ó indicado na solicitude de axuda.

3. As substitucións de animais que se efectúen deberán realizarse no prazo de 20 días a partir do evento que faga necesaria a dita substitución, anotaranse no rexistro do productor no prazo de 3 días desde a substitución e deberase comunicar ó Servicio Provincial do Ilgga nos 10 días hábiles seguintes a ela.

4. Cando nunha solicitude de axuda de acordo cos réximes de axuda por bovinos se detecte unha diferencia entre o número de animais declarados e o determinado, o importe total de axuda a que teña dereito o productor reducirase na porcentaxe determinada no punto 6, se as irregularidades non afectan a máis de 3 animais.

5. Se as irregularidades afectan a máis de 3 animais o importe total da axuda reducirase do seguinte xeito:

a) Nunha porcentaxe que se determinará de acordo co punto 6, se non é superior ó 10%.

b) O dobre da porcentaxe, que se determinará de acordo co punto 6, se é superior ó 10% pero inferior ou igual ó 20%.

Se a porcentaxe determinada de acordo co punto 6 é superior ó 20%, denegarase a axuda con cargo a ese réxime durante o período de prima correspondente.

Se a porcentaxe determinada de acordo co punto 6 é superior ó 50%, o productor quedará excluído, outra vez, do beneficio da axuda ata un importe igual ó rexeitado. Ese importe deducirase dos pagamentos das axudas con cargo ós réximes de axuda por bovinos ás que teña dereito o productor polas solicitudes que presente durante os tres anos naturais seguintes a aquel no que se descubra a irregularidade.

6. Para determina-las porcentaxes indicadas nos puntos 4 e 5, o número de animais da especie bovina para os que se presentasen solicitudes con cargo a tódolos réximes de axuda por bovinos durante o período de prima correspondente e respecto dos que se detectasen irregularidades, dividirase polo número total de animais da especie bovina determinados para o período de prima correspondente.

7. Cando as diferencias entre o número de animais declarados e o determinado se derive de irregularidades cometidas intencionadamente aplicarase o establecido no punto 4º do artigo 38 do Regulamento 2419/2001.

8. Cando se detecten casos de incumprimento das disposicións en materia de identificación e rexistro

de bovinos non obxecto de solicitude aplicarase o disposto no artigo 39 do Regulamento 2419/2001.

9. Cando, en aplicación do Real decreto 1373/1997, do 29 de agosto, se detecten en animais vacúns pertencentes a un productor, residuos de substancias prohibidas de acordo co establecido no Real decreto 1749/1998, do 31 de xullo, ou de substancias autorizadas no mesmo real decreto, pero utilizadas ilegalmente, este productor quedará excluído, durante o ano civil en que se efectúe a comprobación, do beneficio das axudas ás que se fai mención no capítulo III para productores de gando vacún.

10. O productor quedará, así mesmo, excluído durante o ano civil en que se efectúe a comprobación do beneficio das devanditas axudas, se se atopa no seu poder, ou na súa explotación calquera substancia ou producto non autorizado polo devandito real decreto pero posuído dunha maneira ilegal.

11. No caso de que un productor reincida nalgunha das infraccións previstas nas alíneas 7 e 8 do presente artigo, no transcurso do mesmo ano ou durante o seguinte ano civil, prorrogarase a exclusión do beneficio das primas durante os dous anos seguintes a aquel en que se detectou a segunda infracción.

12. Calquera autoridade que, no exercicio das súas competencias, detecte algúnha das anomalías establecidas nos puntos 7 e 8 en explotacións situadas na Comunidade Autónoma de Galicia, deberá comunicalo ó Ilgga.

Artigo 46º.-Reduccións e exclusións aplicables ós animais das especies ovina e cabrúa obxecto de solicitude.

1. Cando, respecto das solicitudes de axuda con cargo ós réximes de axuda por ovino e cabrún se detecte unha diferencia entre o número de animais declarados e o determinado aplicarase «mutatis mutandis» o disposto nos puntos 5, 6 e 7 do artigo 45º da presente orde, desde o primeiro animal do que se comproben irregularidades.

2. Ademais, segundo o disposto no artigo 40 do devandito Regulamento 2419/2001, modificado polo Regulamento (CE) 2550/2001, da Comisión, aplicaranse as seguintes penalizacións:

-As do seu artigo 40.2º cando o productor de ovino comercialice leite e productos lácteos de ovino e non declare tal actividade na súa solicitude de prima.

-As do seu artigo 40.3º cando se comprobe que, respecto das primas complementarias, menos do 50% da superficie da explotación está situada nas zonas especificadas no artigo 30º.1 da presente orde.

-As do seu artigo 40.4º cando a porcentaxe de superficie da explotación dedicada á agricultura que estea situada nas zonas definidas no artigo 29º.2 da presente orde, sexa inferior ó 50%.

-As do seu artigo 40.5º para o caso do incumprimento dos requisitos inherentes á transhumancia.

3. Cando se descubra que as irregularidades do punto anterior se cometesen de modo intencionado, aplicaranse as penalizacións do punto 6º do devandito artigo 40 do Regulamento 2419/2001.

Artigo 47º.-Circunstancias naturais.

As reduccións e exclusións contempladas nos puntos 4, 5 e 6 do artigo 45º e no artigo 46º non se aplicarán cando, por motivos imputables ás circunstancias naturais da vida do rabaño, o productor non poida cumpri-lo seu compromiso de mante-los animais obxecto de solicitude de axuda durante o período de retención, sempre e cando notifique ese extremo, por escrito, ó servicio provincial do Ilgga, no prazo de 10 días hábiles desde a comprobación da reducción do número de animais.

Os servicios provinciais do Ilgga poderán admitir, sen prexuízo das circunstancias concretas que poidan terse en conta en cada caso, como casos de circunstancias naturais da vida do rebaño.

a) A morte dun animal como consecuencia dunha enfermidade.

b) A morte dun animal como consecuencia dun accidente do que non poida considerarse responsable ó gandeiro.

Artigo 48º.-Forza maior e circunstancias exepcionais.

1. Os casos de forza maior e de circunstancias excepcionais, coa presentación das probas pertinentes a enteira satisfación dos servicios provinciais do Ilgga, deberán notificarse, por escrito, nun prazo de 10 días hábiles a partir do momento no que o productor se atope en situación de facelo.

2. Para tal efecto, os servicios provinciais do Ilgga poderán recoñecer como circunstancias excepcionais os supostos seguintes:

a) A morte do productor.

b) Unha longa incapacidade profesional do productor, de acordo co disposto no Real decreto lexislativo 1/1994, do 20 de xuño, polo que se aproba o texto refundido da Lei xeral da Seguridade Social.

c) Unha catástrofe natural grave que afecte considerablemente á superficie agrícola da explotación.

d) A destrucción accidental dos edificios da explotación destinados ó gando.

e) Unha epizootia que afecte a todo ou parte do gando do productor.

Capítulo VI

Da resolución e pagamento

Artigo 49º.-Superficie para o cálculo dos pagamentos.

Para os efectos do pagamento das axudas por superficie establecidas no artigo 1º alíneas a) e b), teranse en conta as superficies declaradas ou as establecidas, en cada caso, polo Ilgga, segundo o exposto no artigo 43º da presente orde. Polo tanto, as super

ficies polas que se presenten solicitudes deberán ser reducidas nos casos que proceda, tendo en conta as disposicións referentes:

a) Á retirada do cultivo das terras que se benefician dos pagamentos compensatorios recollidos no Regulamento (CE) 1251/1999 do Consello, a normativa específica do réxime de apoio ós productores de sementes para sementeira e ó uso de terras retiradas para a producción de materias primas con destino non alimentario.

b) Á superficie básica rexional ou a superficie nacional de referencia para España no que se refire á oleaxinosa, de conformidade co Regulamento (CE) 1251/1999 do Consello.

c) As relativas ós controis, establecidas nos Regulamentos (CEE) 3508/1992 e (CE) 2419/2001.

Artigo 50º.-Resolución das solicitudes.

1. Unha vez realizados os controis administrativos e sobre o terreo, e comunicado polo FEGA o importe da eventual minoración que se aplicará ás superficies subvencionables, a contía da porcentaxe de reducción que se aplicará no número de bovinos machos con dereito a prima por productor, e no número de cabezas obxecto de prima por sacrificio, e demais información que resulte necesaria, o Ilgga establecerá, para cada unha das solicitudes presentadas no seu ámbito, as superficies e o número de animais con dereito a recibi-las axudas establecidas, así como as superficies que poidan ser computadas para o cálculo do factor de densidade gandeira da explotación, para o pagamento por extensificación da explotación e da indemnización compensatoria.

Ó mesmo tempo, o dito instituto establecerá a relación das solicitudes de axuda que, polas causas previstas nos regulamentos de aplicación, especialmente os que se refiren ó sistema integrado de xestión e control, perdan o dereito á obtención das axudas e primas.

2. Para a resolución das solicitudes relativas á indemnización compensatoria de zonas desfavorecidas se, unha vez determinado o importe da axuda correspondente a tódalas solicitudes recibidas e que cumpran tódolos requisitos, este supera o orzamento dispoñible previsto na alínea b) da disposición adicional primeira, incluídos os incrementos previstos, aplicaranse os seguintes criterios de prioridade:

1) Titulares de explotacións que reúnan os requisitos de agricultor mozo.

2) Titulares de explotacións localizadas en zona da Rede Natura 2000.

3) Resto das explotacións.

Dentro de cada grupo terán prioridade as explotacións que acrediten realizar un nivel máis elevado das boas prácticas agrarias definido polos seguintes parámetros:

a) Menor carga gandeira.

b) Maior índice prados permanentes/ermo a pastos.

3. Os servicios provinciais do Ilgga, despois de efectua-los controis administrativos e sobre o terreo pertinentes, elevarán a oportuna proposta, a través da delegación provincial, ó director do instituto, sobre as solicitudes presentadas, para que este dicte a correspondente resolución dentro dos prazos establecidos no artigo 52º.

Artigo 51º.-Modificación da resolución.

Toda alteración das condicións tidas en conta para a concesión das axudas e, en todo caso, a obtención concorrente de subvencións ou axudas, cando isto poida suceder, outorgadas por esta ou outras administracións, poderá dar lugar á modificación da resolución de concesión.

Artigo 52º.-Pagamentos das axudas e primas e importes delas.

1. O Ilgga realizará os trámites pertinentes para efectuar, nas datas que se indican, os seguintes pagamentos:

a) No período comprendido entre o 16 de novembro do ano 2002 e o 31 de xaneiro do ano 2003: os pagamentos por superficie correspondentes a cereais, oleaxinosas, proteaxinosas, liño e retirada de terras, agás no caso recollido na alínea c) e a indemnización compensatoria.

b) Nos sesenta días seguintes á publicación do seu importe definitivo: a axuda ás leguminosas gran.

c) Antes do 31 de marzo do ano 2003, o pagamento por superficie correspondente ás superficies de retirada utilizadas para a producción de cultivo con destino non alimentario.

d) Os anticipos por un máximo do 60 por 100 do importe da prima, correspondentes ás solicitudes de prima especial presentadas durante o primeiro semestre do ano, así como ás solicitudes de vacas nutrices e sacrificio, a partir do 16 de outubro do ano 2002, segundo o establecido no artigo 4 do Regulamento (CE) 2342/1999 da Comisión.

e) Os pagamentos definitivos, descontados, se é o caso, os anticipos pagados, correspondentes ós gandeiros que manteñan vacas nutrices e ós productores de carne de bovino e sacrificio, así como os importes complementarios por extensificación, a aqueles cunha densidade gandeira que sexa inferior a 1,4 UGM/ha, (artigo 13 do Regulamento 1254/1999, do Consello), efecutaranse, como máximo, ata o 30 de xuño de 2003.

f) A prima nacional complementaria ós productores de vacas nutrices, como máximo ata o 30 de xuño de 2003.

g) As primas correspondentes ós productores de ovino e cabrún, desde o 16 de outubro de 2002 ata o 31 de marzo de 2003.

2. Os importes unitarios das axudas por superficie para a campaña de comercialización 2002/2003 serán os establecidos pola normativa comunitaria, de 63,00 euros/tonelada no caso de cereais, oleaxi

nosas, liño e retirada de terra, e de 72,5 euros/tonelada para as proteaxinosas.

3. A contía da indemnización compensatoria anual que percibirá cada solicitante determinarase en función das superficies indemnizables e dos coeficientes que se indican no anexo 20, partindo dos módulos base seguintes:

Zona de montaña (art. 18 R. 1257/1999): 75 euros/ha.

Zona de despoboamento (art 19. R. 1257/1999): 45 euros/ha.

Zona con dificultades especiais (art. 20 R. 1257/1999): 120 euros/ha.

A contía da indemnización compensatoria anual que pecibirá o titular da explotación non poderá ser inferior a 300 nin superior a 2.000 euros.

4. Os importes unitarios das primas gandeiras para o ano 2002 serán os seguintes:

a) Para a prima por vaca nutriz, 200 euros por vaca subvencionable, ó que se sumará a prima nacional complementaria prevista no artigo 6.5º do Regulamento (CE) 1254/1999, do Consello, de 24,15 euros.

b) Para a prima especial, 150 euros por boi e tramo e 210 euros por touro, coas reduccións correspondentes, en aplicación do punto 4º do artigo 4 do Regulamento (CE) 1254/1999.

c) Para os productores de carne de vacún e os que manteñan vacas nutrices nas explotacións nas que o factor de densidade sexa inferior a 1,4 UGM/ha, o importe complementario previsto no artigo 13 do Regulamento (CE) 1254/1999, do Consello, de 100 euros por cabeza primada.

d) Para a prima en beneficio dos productores de ovino e cabrún, segundo o disposto nos Regulamentos (CE) 2529, do Consello e 2550, da Comisión, ámbolos dous de 2001, os importes serán os seguintes:

1. Ovellas: 21 euros/cabeza. Non obstante pasa os productores que comercialicen leite ou productos lácteos de ovella a prima será de 16,8.

2. Cabra: 16,8 euros por cabeza.

3. Prima complementaria por ovella e cabra: 7 euros/cabeza.

e) Prima por sacrificio de gando bovino:

-En aplicación do artigo 11 do Regulamento 1254/1999, concederanse as seguintes primas por sacrificio de gando bovino, coas reduccións correspondentes en aplicación da alínea 4 do devandito artigo:

-Touros, bois, vacas e xovencas, a partir de 8 meses de idade, 80 euros por animal.

-Tenreiros, de máis de 1 mes e de menos de 7 meses de idade e co seu peso en canal inferior a 160 kg, 50 euros por animal.

Artigo 53º.-Recursos administrativos.

Contra a resolución do director do Ilgga caberá a interposición do recurso de alzada ante o presidente do devandito instituto, no prazo dun mes contado desde a notificación da resolución contra a que se vai recorrer.

Artigo 54º.-Reintegro de anticipos e pagamentos indebidos.

1. Procederá o reintegro, total ou parcial, das axudas reguladas na presente orde, no suposto de incumprimento das condicións establecidas para a súa concesión e, en todo caso, nos supostos previstos no Decreto lexislativo 1/1999, do 7 de outubro, polo que se aproba o texto refundido da Lei de réxime financeiro e orzamentario de Galicia.

2. Cando os productores deban devolve-los anticipos recibidos ou calquera outro pagamento percibido indebidamente, deberán reembolsa-los seus importes, xunto cos xuros correspondentes ó tempo transcorrido entre o pagamento e o dito reembolso, que se calcularán de acordo co tipo de xuro de demora establecido na correspondente Lei de orzamentos xerais do Estado.

3. Non obstante, cando o pagamento indebido se realizase por erro imputable á Administración competente, non se aplicará ningún xuro, coas salvidades recollidas no artigo 49.4º do xa citado Regulamento (CE) 2419/2001, do 11 de decembro.

Artigo 55º.-Obriga de facilitar información.

Ademais da documentación complementaria que, durante a tramitación do procedemento, lle poidan esixi-los órganos competentes do Ilgga, os beneficiarios das axudas previstas na presente orde teñen a obriga de facilitar toda a información que lle sexa requirida polos órganos dependentes do organismo pagador, pola Intervención Xeral da Comunidade Autónoma, polo Tribunal de Contas e polo Consello de Contas, no exercicio das súas funcións de fiscalización e control do destino das axudas públicas, así como a que lle sexa solicitada por calquera órgano comunitario de inspección ou control.

Disposicións adicionais

Primeira.-A concesión destas axudas realizarase, con cargo ó orzamento de gastos do Ilgga, segundo o que se determine nos orzamentos xerais desta Comunidade Autónoma para 2002, por tramitarse esta orde de forma anticipada, ó abeiro do disposto na orde da Consellería de Economía e Facenda do 11 de febreiro de 1998, nas seguintes aplicacións orzamentarias:

a) Para as axudas especificadas nos capítulos II e III da presente orde:

09.60.614A.779-Ordenación, reestructuración, fomento e mellora da producción agraria. Axudas comunitarias a productores derivadas da nova PAC: 6.372.544 euros.

09.60.712A.779-Fomento do sector gandeiro, axudas comunitarias a productores derivadas da nova PAC: 12.783.527 euros.

b) Para as axudas especificadas no capítulo IV da presente orde:

09.60.712A.773-Fomento do sector gandeiro, mellora da eficacia dos sistemas productivos: 3.005.060 euros.

As dotacións orzamentarias indicadas nas alíneas a) e b) poderán incrementarse con outras procedentes do FEOGA-Garantía, así como, dos orzamentos xerais do Estado e con fondos propios da Comunidade Autónoma cando proceda.

Segunda.-Na aplicación da presente orden teranse en conta as normas básicas contidas nos reais decretos relativos a pagamentos por superficie e axudas comunitarias en gandería.

Terceira.-As oficinas agrarias comarcais responsabilizaranse da tramitación das axudas referidas ás explotacións agrarias situadas no seu ámbito de actuación.

Cuarta.-Sen prexuízo do previsto nos capítulos V e VI desta orde, seralle de aplicación ós beneficiarios das axudas reguladas nela, o réxime de infraccións e sancións previsto no Decreto lexislativo 1/1999, do 7-10 polo que se aproba o texto refundido da Lei de réxime financeiro e orzamentario de Galicia, conforme a redacción dada a ela pola Lei 8/1999,

do 30 de decembro, de medidas fiscais e orzamentarias e de función pública e actuación administrativa.

Disposición transitoria

As solicitudes formuladas ó abeiro da normativa autonómica, nacional e comunitaria reguladora das axudas a productores de determinados cultivos herbáceos e das primas en beneficio dos productores de carne de ovino e cabrún, dos productores de vacún e dos que manteñen vacas nutrices e indemnización compensatoria en campañas anteriores, ás que non se lles concedeu a subvención solicitada, teranse en conta na presente convocatoria. A tramitación dos expedientes continuará no trámite no que se atopaban ó remate do exercicio anterior.

Disposicións derradeiras

Primeira.-Facúltase o director do Instituto Lácteo e Gandeiro de Galicia, no ámbito das súas competencias, para dicta-las instruccións precisas para o desenvolvemento e execución desta orde.

Segunda.-A presente orde entrará en vigor o mesmo día da súa publicación no Diario Oficial de Galicia.

Santiago de Compostela, 15 de xaneiro de 2002.

Juan Miguel Diz Guedes

Conselleiro de Política Agroalimentaria

e Desenvolvemento Rural

ANEXO 19

BOAS PRÁCTICAS AGRARIAS HABITUAIS

As boas prácticas agrarias habituais que deberán respectarse son as seguintes:

1. Conservación do solo como recurso agrario básico e loita contra a erosión:

1.1. Laboreo:

-Son habituais todo tipo de labores en canto a profundidade, apeiros ou momento de realización. Isto dependerá da profundidade dos solos, da súa textura e estructura. O agricultor sempre é consciente desta circunstancia e non utiliza instrumentos de labranza nin tipo de labores que vaian en detrimento das produccións esperadas. Por outro lado, é difícil establecer unha norma diferenciadora que sexa válida, non só para o conxunto de España, senón para unha rexión ou, incluso, para unha comarca ou a mesma explotación.

-Prohibición do laboreo convencional a favor da pendente. Nun país como España, onde a erosión dos seus solos é o problema agroambiental máis grave contra o que hai que loitar, establécese unha boa práctica agrícola de maneira obrigatoria para tódalas parcelas agrícolas que se acallan á indemnización compensatoria.

A Consellería de Política Agroalimentaria e Desenvolvemento Rural poderá fixar, atendendo a factores edáficos, climáticos e socioeconómicos da zona, os límites da pendente e as características xeométricas das parcelas excluídas desta norma.

1.2. Alternativas e rotacións:

Considéranse habituais todo tipo de alternativas conforme a criterios sostibles.

2. Para optimiza-la utilización da enerxía.

A maquinaria agrícola realizará os controis establecidos na normativa vixente, co obxecto de garanti-la seguridade vial, previr riscos laborables e asegura-lo uso eficiente de combustibles fósiles.

3. Para a utilización eficiente da auga:

3.1. Regos:

-Esixencia de cumprir con toda a normativa vixente en materia de concesión de augas e de limitacións de uso establecidas polas Confederacións Hidrográficas, a través dos correspondentes certificados expedidos pola autoridade competente.

-Independentemente da eficiencia do sistema de rego implantado, este deberá estar sometido a un mantemento que evite as perdas de auga. Para tal efecto, controlarase o mal estado da rede de rego interna da explotación, procedendo á reparación das caldeiras que presenten perdas de auga, substituíndo as pezas defectuosas dos sistemas de aspiración, impulsión e distribución que poida conducir a perdas directas de auga ou unha mala eficiencia do sistema de rego.

4. Para conserva-la diversidade biolóxica:

4.1. Hábitos de recolección e post-recolección para datos do mantemento:

a) A conservación dos niños de especies protexidas de difícil localización será unha boa práctica a cum

prir por tódolos solicitantes da indemnización compensatoria. En tódolos casos, deberanse toma-las medidas adecuadas para evitar danos nas tarefas de recolección.

b) Queda prohibida a queima de rastrollos ou restos de colleita.

No caso de que sexa aconsellable proceder á súa queima por motivos sanitarios ou fitopatolóxicos, o beneficiario deberá dispor do correspondente informe do servicio competente da Consellería de Política Agroalimentaria e Desenvolvemento Rural indicando os motivos que xustifican a queima, así como a autorización do servicio competente da Xunta de Galicia que exprese as medidas de seguridade que se deberán tomar á hora de realiza-la operación, cumprindo estrictamente estas.

c) As zonas con posibles riscos de incendio, xa sexa porque limiten con lugares e nos que se poden orixinar incendios (camiños moi transitados, liñas férreas, lugares habitados, etc.) ou porque teña nelas restos de colleita moi ignífugos ou espacios de alto valor paisaxístico, illaranse mediante franxas labradas de, alomenos, 3 metros de largo.

5. Para a racionalización do uso de fertilizantes:

5.1. Fertilizantes:

Conforme se fixa na directiva Nitratos, exceptuando aquelas con alta concentración de explotacións intensivas de porcino, non é necesario establecer niveis máximos de fertilización nitroxenada.

Os problemas máis acusados de contaminación por nitratos danse nas zonas de risco, nas que se concentran a maior parte das zonas declaradas como vulnerables en España. Nestas zonas, os niveis de comparación serán os que se especifiquen nos seus respectivos programas de acción, ós que fai referencia a directiva Nitratos.

5.2. Estercos e xurros:

-Non aplicar sobre terreos encharcados ou con neve.

-Cando as explotacións se encontren nas zonas vulnerables de acordo coa directiva Nitratos, definirase a xestión ambiental adecuada para o control de esterco almacenado, no que se refire a evita-la lixiviación de líquidos (estercos estancos) ou no cálculo do almacenamento do producto, en función das saídas e distribución desta.

En calquera caso, a aplicación rexerase, ademais, pola normativa de uso para xurros e estercos establecida pola Consellería de Política Agroalimentaria e Desenvolvemento Rural.

6. Para a utilización racional dos productos fitosanitarios:

6.1. Fitosanitarios:

En todo o referente á aplicación de fitosanitarios existe unha normativa moi extensa en España de obrigado cumprimento en materia de productos autorizados, normas de aplicación, manexo de residuos, etc. Esta normativa establece as sancións en caso

de incumprimento e fixa os medios para alcanza-los obxectivos que propón:

-No uso de fitosanitarios e herbicidas, dentro das marxes establecidas pola normativa, deberán respectarse as indicacións dos fabricantes, así como utilizar productos autorizados, retirando os residuos unha vez realizada a aplicación correspondente.

-A xestión de envases farase conforme as normas establecidas pola autoridade competente.

7. Para a reducción da contaminación de orixe agraria:

7.1. Materiais residuais:

Neste epígrafe inclúense todas aquelas prácticas encamiñadas a elimina-los materiais utilizados na producción e os restos de poda, que a permanencia sobre o terreo, pola súa incidencia sobre a proliferación de pragas e enfermidades, non se considera conveniente.

Así mesmo, manexaranse adecuadamente os restos de poda procedentes dos cultivos leñosos tales como a vide, olivo, froiteiras de secaño e de regadío e árbores con aproveitamento gandeiro.

A práctica tradicional inclúe o consumo das partes verdes polo gando, a obtención de leña dos restos de diámetro adecuado e o amoreado e queima do resto.

Os restos derivados dos plásticos usados e outros residuos deberán retirarse das parcelas e depositarse en lugares apropiados.

8. Outras actuacións:

8.1. Cultivos finalizados:

Non se deberán abandona-los cultivos unha vez esgotada a súa vida útil económica e, en calquera caso, deberán manterse libres de pragas, enfermidades e parasitos.

8.2. Sanidade animal:

Non poderán percibir axudas de indemnización compensatoria as explotacións que non cumpran co establecido en materia de campañas oficiais de saneamento gandeiro de carácter obrigatorio.

As explotacións que perciban axudas de indemnización compensatoria, deberán cumprir todo o establecido pola normativa vixente en materia de uso de alimentos prohibidos e de anabolizantes.

8.3. Carga gandeira:

A carga gandeira das superficies forraxeiras da explotación non poderán pasa-los límites:

-Comarcas con pluviometría anual menor de 600 mm, 1 UGM/ha.

-Comarcas con pluviometría anual maior de 600 mm e menor de 800 mm, 1,5 UGM/ha e ano.

-Comarcas con máis de 800 mm de pluviometría anual, 2 UGM/ha.

9. Normas mínimas ambientais.

En calquera caso, ademais de aplica-las boas prácticas agrícolas habituais anteriormente expostas, os

beneficiarios deberán respecta-la lexislación ambiental ó respecto, contida na seguinte normativa:

-Lei 4/1989 modificada polas leis 40/1997 e 41/1997 de conservación de espacios naturais e da flora e fauna silvestres.

-Real decreto 1997/1995 polo que se establecen medidas para contribuír a garanti-la biodiversidade mediante a conservación de hábitats naturais e da flora e fauna (Directiva 92/43 CE).

-Real decreto 261/1996 sobre protección contra a contaminación por nitratos procedentes de fontes agrarias (Directiva 91/679/CE).

-Lei 10/1998 sobre residuos.

ANEXO 20

CÁLCULO DA INDEMNIZACIÓN COMPENSATORIA

1. Superficie agrícola indemnizable:

a) Superficies non computables.

Non se computarán as superficies de regadío superiores a 5 ha por beneficiario.

b) Superficie forraxeira.

É a superficie agrícola destinada á alimentación do gando, en forma de pastoreo ou sega.

O cómputo da superficie forraxeira realizarase aplicando os seguintes coeficientes reductores:

C -Superficie e barbeito, restreba e ermo a pastos 0,15

-Superficie de pastos aproveitables por un período de 2 a 6 meses 0,50

-Superficie de permanentes pradeiras 1,00

c) Superficie de cultivos.

Para homoxeneiza-los diferentes tipos de cultivos establécense coeficientes correctores que permiten determina-las unidades equivalentes de cultivo (UEC), sendo unha UEC a hectárea de superficie agricola de regadío.

Ós distintos cultivos aplicaranse os seguintes coeficientes:

C -Superficie de regadío 1,00

-Superficie de cultivo extensivo e plantacións de secaño 0,50

-Superficie de plantacións non madeireiras: forestais e arbustivas 0,30.

d) Cálculo da superficie indemnizable (SI).

É o resultado da suma das superficies indemnizables de cultivos e forraxes:

S.I.= RSiCi + RISjCj

Sendo:

S.I.= superficie indemnizable en ha.

Si= superficie forraxeira en ha.

Ci= coeficientes aplicable ás superficies forraxeiras.

Sj= superficie de cultivo tipo j en ha.

Cj= coeficiente aplicable ás superficies e cultivos tipo j.

2. Cálculo da axuda.

Ós módulos base de indemnización indicados no artigo 52º.3 aplicaranse os seguintes coeficientes correctores:

1. En función da superficie indemnizable: C

2. En función da base impoñible xeral do solicitante na declaración do IRPF C

a) Coeficientes que se aplicarán en función da superficie indemnizable.

Superficies indemnizables (ha)C

Menor ou igual a 5 1,00

Máis de 5 e ata 25 0,75

Máis de 25 e ata 50 0,50

Máis de 50 y ata 100 0,25

Máis de 100 0,00

b) Coeficientes que se aplicarán en función da base impoñible xeral do solicitante na declaración do IRPF.

Base impoñible xeralC

Menor do 50% de renda de referencia 1,20

Maior do 50% de renda de referencia 1,00

c) Axuda total.

Será a suma das axudas correspondentes a cada tramo de superficie indemnizable.

Axuda (euros)= R Módulo base (euros ha)xCxCxSi

CONSELLERÍA DE CULTURA, COMUNICACIÓN SOCIAL

E TURISMO